Hasta olan Jeon Jungkook, psikiyatr olan Park Jimin.
"Ben havluyla kurulanmayı daha bitirmedim.."
"Ne olmuş yani? Yeniden ıslanacaksın."
asıl yazar cr: @lipzx-
Tamamlandı.
"Öyleyse... neden bana biraz kendinden bahsetmiyorsun?" Jimin, Jungkook'a sordu.
"Neden buna ihtiyacın var? Yine de her şeyi bu küçük boktan dosyada bulacaksın." Hemen psikiyatristine tısladı.
"Sadece profiliniz ve yaptıklarınız hakkında yazıyor."
"Mhm, bu yeterli değil mi?"
"Hayır. Hislerini ve düşüncelerini hiçbir yerde okuyamıyorum.." Jimin fısıldadı ve Jungkook'un midesinde tuhaf bir hisse neden oldu.
Sonra öfkelendi.
"Sanki onlarla tanışak istiyormuşsun gibi." Durumlarına çok kızdı.
Neden bana kızgın?
"Neden kızıyorsun?"
"Öyle mi yapıyorum?" Jungkook sordu.
Jimin'in kafası karışmıştı. Hastasının bir şeye kızdığını fark ettiğine yemin edebilirdi.
"Jimin kızgın değilim. Neden tüm bu saçmalıklara dair düşüncelerimi duymak istediğinizi anlamıyorum."
"Fikrini duymak istediğimi kim söyledi? Sen de bir insansın. Kalbin ve hislerin de var korkuyor musun? Burayı sevdin mi?"
Jungkook kaşlarını çattı. Neyi başarmaya çalışıyor, diye düşündü.
"Ben mi? Korkuyorum? Sana benziyor muyum? Ve tanrım, burayı nasıl sevebilirim, kelimenin tam anlamıyla bu dünyadaki en kötü yer."
Jimin küçük notlar aldı. Bir şekilde Jungkook'u daha iyi tanımak istiyordu. Ona yardım etmek istiyordu. Ancak Jungkook'un son durumundan dolayı bu onun için o kadar da kolay değildi.
"Sana yardım etmek istiyorum."
"Yapmıyorsun."
"Sadece seni bana biraz açarsan..."
"Ne yapacaksın?"
Şu anda Jimin ayağa kalktığını ve Jungkook'un yatağının önünde durduğunu fark etmedi bile.
Jungkook kendi yatağına bağlanmıştı ve Jimin onun için üzüleyordu. Ama onları çıkarmasına izin verilmiyordu.
"Boşver-"
"Söyle bana, merak ediyorum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında bölümü dün gece saat 04:52'de çevirdim ama o zaman bile işim vardı
