5. Bölüm

160 30 79
                                    

BENİ SANA DOĞRU ÇEKEN BİR GÜÇ VAR

MONSTA X _ SEBASTİAN YATRA
MAGNETIC



CEMRE HAN'IN ANLATIMINDAN

Aşkım denilen kız bana evi gezdirmişti. ( ona böyle seslenmek çok garipti.) Ev büyük değildi, hatta benim evime oranla küçücüktü. Eve girdiginizde karşınızda direkt mutfak çıkıyordu, solda banyo, sağda ise oturma odası vardı ve oturma odası mutfakla bağlantılıydı. Giriş kapısının hemen yanında ise yukarı çıkan merdivenler vardı. Yukarı katta 3 küçük oda vardı. Kız odaları gösterip son odayı işaret etti.

"Burası Özgür'ün odasıydı, artık ikinizin odası."

Kız bu sözü söyledikten sonra aşağıdan tiz bir çığlık duyuldu ve ardından atletlere taş çıkaracak bir hızla koşarak gelen Özgürü görmüştüm. Kapının önüne geçti ve kollarını açarak kapının yanlarına, ayaklarını açarak kapının eşiğine koydu. Ben daha olayı idrak edemeden aşağıdaki kızlarda yukarı gelmişlerdi. Özgür cırtlak sesiyle bağırmaya başlamıştı

"HAYIR! BU ODA BENİM VE BEN ODAMDA ERKEK İSTEMİYORUM. BU EVDE ÇOK KALMAK İSTİYORSA OTURMA ODASINDA YATSIN!"

Kulaklarımın kanamasından korkarak kulaklarımı kapattım. Aşağıda duyduğum kadarıyla adı Yaren olan kız da bağırmaya başladı

"ÇOCUKÇA HAREKETLER YAPMA! Hadi çık şu kapının önünden."

"Allah Allah istemiyorum ya! Ben odamda fasille çangalı isteseydim Ordu'dan getirirdim."

O ne demekti? Bana mı demişti? Ne acayip bir şey be bu. Küfür mü etmişti acaba? Ben bunu düşünürken Yaren bir kez daha cümlesini tekrar etti.

" Çocukça hareketler yapma. Hadi, lütfen Özgür."  Sesi gayet sakindi. Özgür de biraz düşünüyormuş gibi yapıp cevap verdi

"Tamam"

Ne! Tamam mı demişti o? Bu kadar çabuk mu yani? Madem bu kadar çabuk kabullenecek neden bu kadar cırladı ki. Biz hepimiz şaşkınca bakarken Özgür birden kapıyı açıp içeri girdi ve kapıyı kilitledi. Ardından 4 kız birden kapıya yüklendi. Hepsi birden kapıyı kıracak gibi vuruyordu. Kapıyı açmak için zorluyorlardı ama...

Yaren kapıya tekme atıp

"AÇ LAN KAPIYI" dedi. İçeriden Özgür cevap verdi

"Doğru konuş lan benimle!"

"Tamam tamam. Şu kapıyı aç lütfen lan"

Bu neydi şimdi?
Özgür küfürler savurmaya başladı.

"Bi s**tirin gidin istemiyorum diyorum" Kızlar biraz daha kapıyı zorlayıp açamayınca Bahar bana dönüp

"Bugün buradan çıkmaz bu. Karadeniz damarı tuttu yine. Sen bugünlük oturma odasında yatsan olur mu? Ha ama olmaz diyorsan benim odamda da yatabilirsin. Sen bilirsin yani." Dedi. Herkes bana bakarken şaşkınlıktan küçük dilimi yutmuştum resmen. Bir kız nasıl bu kadar şey olabilirdi? En sonunda kendime gelince cevap verdim

"Ben oturma odasında yatarım" dedim ve kızlar beni takmadan odalarına gittiler. Ben de yavaş yavaş merdivenlere doğru yol aldım. Tam ilk basamağı inecektim ki kapı kilitleme sesi duydum ardından konuşmalar

"Niye kapıyı kilitliyorsun açsana." Bu ses Bahar'a aitti. Sonra Beyza'nın sesini duydum

"Sus! Kapıyı açayım da aşağıda çocuğun ırzına geç demi?" Duyduklarımdan sonra koşarak aşağı inip oturma odasına girdim. Sanki başım dertte gibi hissediyordum. 5 kız ve 1 erkek hem de benim gibi bir erkek ahhhh.

YANLIŞ İSİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin