YANLIŞ İSİM

4. Bölüm

BİTTİ DERKEN, HER ŞEY ELDEN GİTTİ DERKEN, SABRETTİM BEN TAM O ANDA, UMMADIĞINDA, BİR GÜNEŞ PARLAR BAZEN...

AYDİLGE - HAYAT ŞAŞIRTIR-

O bana mı bey demişti? Bana bana... Aşkım gülerek

"Pardon ama Özgür Beyi ne yapacaksınız?" Dedi. Aşkım'ın dediği şeyden sonra kızlar kıkırdayarak koşup kapıya çıktılar. Sonra sinirle yerimden kalktım ve kapıya yöneldim. Bir yandan da bağırıyordum

"SENSİN LAN BEY! BANA BAK! BİR BAK! HİÇ BEYE BENZER BİR HALİM VAR MI BENİM?" Cümlemi bitirdiğimde uzun boylu çocuk bana bön bön bakıyordu ne olduğunu çözmeye çalışır gibi bir hali vardı ama bu beni susturur mu ASLA!

"Ama ben--" konuşmaya başladığında yine sözünü kestim.

"KİMSİN LAN SEN?! ADIN NE LAN SENİN?! SÖYLE! ÇABUK SÖYLE POLİSE VERECEĞİM SENİ!" Kızlar yüzlerini buruşturup susmamı beklerken çocuk tekrar konuşmaya başladı

"Şey pardon ama geçen gün siteden konuşmuştuk ben Cemre, Cemre Han." Dedi büyük bir sakinlikle. Şaşkınlıkla

"Ne!" Diye bağırdım. Ne yani Cemre erkek miydi? Ses tonum çirkeflikten çıkıp bir anda ciddiyete döndü. Ama hala sinirliydim

"Buyrun ben Özgür, Bey değil!" Dedim iğneleyerek.

"Pardon ama ben Özgür ismini duyunca sizi erkek sanmıştım. Galiba çok büyük bir yanlış anlaşılma olmuş." dedi. Laf sokarcasına gülüp

"Ben de Cemre adında bir kız bekliyordum ama sallantılı bir şey geldi kapıya." Dedim. Ve çocuk aşağılarına bakarak bir adım geri attı. Bir dakika ben onu dışımdan mı söylemiştim? Hemen olanları unutturmak için konuşmaya başladım

"Ne için gelmiştiniz?"

"Az önce söylemiştim aslında ev ilanı için geldim. Geçen gün konuşmuştuk ya hani" dedi tekrardan. Bu uzun çocuk gerçekten bu evde kalacağını mı sanıyordu anlamıyorum

"Bakın yanlış anlaşılma için çok özür dileriz ama maalesef biz erkek istemiyoruz" dedikten sonra kapıyı kapatmak için elimi kapıya doğru götürdüm. O da elini sertçe kapıya koydu ve derin bir nefes alarak konuşmaya başladı

" Bakın şuan başka evde kalma şansım yok. Hem siz bana bu kadar acele ettirdiniz, şimdi de git mi diyorsunuz? Ben de bu kadar kızla aynı evde kalmak istemem ama zorundayım. Kusura bakmayın Hanımlar ve Bey olmayan Özgür Hanım" dedi dik dik bana bakarken.

Beyza abla elini omzuma koyup

"Sen dur Özgür" dedi. Hemen ardından işaret parmağını Cemre denen çocuğa döndürüp

" Oğlum bak git! Bizi gece gece uğraştırma hem biz senin sapık olup olmadığını nereden bileceğiz?" Dedi. Çocuk sabır dileyerek tekrar konuşmaya başladı

"Birincisi ben de aynı sorunun bir değişiğini size sordum sizin dolandırıcı olup olmadığınızı nereden bileceğim diye, ikincisi ise ben 3 aylık kirayı çoktan verdim ve 1 yıllık sözleşmemiz var artık çok geç yani." Dedikten sonra gülümseyerek bize bakmaya başladı.

Beyza abla Cemre denen çocuğa doğru tuttuğu işaret parmağını bize çevirdi ve ağzının içinden konuşarak

"Lan İlk defa dört ayak üstüne düştük diyordum meğer sadece düşmüşüz" dedi. Ben de onu taklit ederek

" Şimdi ne yapacağız?" dedim. Beyza abla parmağını indirmeden omuzlarını düşürerek

" Emin ol senden daha çok gitmesini istiyorum." dedi. Bir anda sevinerek konuşmaya başladım