[Dreamers Notebook]/11:11
من و کاغذ به واسطه قلم. به دفتر نوشته های کوچک مزخرف من خوش اومدین، اگه دوست داشتین ورق بزنین، شاید ته این جاده راهمون به یک جا رسید. س
من و کاغذ به واسطه قلم. به دفتر نوشته های کوچک مزخرف من خوش اومدین، اگه دوست داشتین ورق بزنین، شاید ته این جاده راهمون به یک جا رسید. س
"تهش چی میشه؟" "تهشو تو مینویسی." "اگر اون چیزی بشه که نباید؟" "هرچی شد، فقط مسئولیتش رو بپذیر." یونگی آهی کشید و دستاشو رو صورتش گذاشت: "خیلی احمقم، مگه نه؟" گوروم سیمای گیتار سیاهرنگش که با استیکرای عجیب و غریب تزئین شده بود رو با نوک انگشتای زخمی نوازش کرد. ملودیش آروم و نوازشگر بود: "نیستی میو کون. آدمای احمق حما...
من اون شب به خودم و اون قوی سیاه قول دادم. قسم خوردم، که فرشتمو به همه ی آرزوهاش برسونم. و اون روحشو به من بخشید، بالهاشو به من هدیه کرد، که تا آخر عمر، تا جایی که مرگ مارو از هم جدا کنه، مواظبش باشم. " ∷∷∷∷∷ سر پسر کوچکتر که روی شونه هاش به خوبی جاخوش کرده بود رو آروم بوسید. ماه طلایی از این فاصله خیلی دست یافت...