Marina üniversite son sınıf öğrencisi bir kızdı, hayat ona her zaman adil davranmıyordu, genç kız hayatının yoluna girdiğini zannettiği bir dönemde, hayat ona son tokatını çarpmıştı. ''Kül..'' dedi genç kız. Küllüğe düşen külü izledi gözleri. Hıçkırıklarını tutmaya çalıştı bir süre, başaramamıştı. İtiraf edememişti. Ona yalan söylemekten nefret ediyordu, kendisini yalancı, iğrenç biri olarak görüyordu. Ona karşı duyduğu suçluluk, içinde boğulacağı bir okyanustu. ''Lanet olsun, lanet olsun.. Ben berbat bir insanım.'' Kalbini hiçe sayamıyordu. Bu oyuna devam etmek istemiyordu, o gözlerde kendi cenazesini gördü, morarmış çukurlarda ve bileğinde ki bir kaç kesik izinde hayat buluyordu. Gözlerini aynadan ayırmadı, aynada ki çirkin görüntü dıştan değil, içtendi. ''Bu suçluluk beni öldürecek, bende kendi cenazemin başrolü olacağım..'' 07.08.22 başlangıç