Yüreğimdeki Sızı

Hafif bir sarsılma sonrası zorlukla gözlerimi açmayı başarmıştım.İlk gördüğüm şey sendin.O tatlı gülüşün hâlâ aklımda.Üzerime düşen bakışların masumiyetini bırakıp endişeye döndü. Başını bana doğru çevirdiğinde

Hemşire beni çoktan odama getirmişti ama ben bilincim yarı yerinde gözlerim hafif aralıklı tepkisizce öylece seni seyrediyordum. Ameliyat sonrası çok yorulmuştum ve saatlerce uyumuştum.Daha sonra hemşirenin odamı değiştirirken sedyeyi sarsmasıyla uyandım ve gözümü ilk açtığımda sen...

Yanındaki kişinin seni çekiştirmesiyle koridordan uzaklaşmaya başladın ama hâlâ arkanı dönmüş bana bakıyordun. Sonra yanındaki kızda bana bakıp 'Ne oldu' dedi.Dudaklarından ne söylediğini anlamak hiçte zor değildi.Sende 'Hiç' anlamında başını salladın ve önüne dönmüştün.Yanındakine o tatlı bakışlarını sergilemeye devam ettin.Merdivenlerden indikçe gözden kayboluyordun ve ben içimden 'gitme!' çığlıkları atıyordum.