Shiroi

Saltin senin vu wattpad'den bir anda yok plus saka mi amk

Güzel bebeğim 

Sen ve Sara şu dünyada sevdiğim nadir şeylersiniz şu sıralar 

Sen geldin ve benim deli köşemde durdun
          Bulutlar geldi ve üstünde durdu
          Merhametin ta kendisiydi gözlerin
          Merhamet saçlarını ıslatan sessiz bir yağmurdu
          Bulutlar geldi altında durduk
          
          -Sezai Karakoç.

Değiştiririz sandık fakat değişmedi inan pek.
          Kavgalarımız boştu yine de inatla et idare.
          Desem de olmaz: "Bi' daha be."
          Bu daha çok eder biçare.

iyi ki varsın saltın

Açma pencereni perdeleri çek
          Mona Roza seni görmemeliyim
          Bir bakışın ölmem için yetecek
          Anla Mona Roza, ben bir deliyim
          Açma pencereni perdeleri çek…
          
          Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
          Bende çıkar güneş aydınlığa
          Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
          Seni hatırlatıyor her zaman bana
          Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
          
          Zambaklar en ıssız yerlerde açar
          Ve vardır her vahşi çiçekte gurur
          Bir mumun ardında bekleyen rüzgar
          Işıksız ruhumu sallar da durur
          Zambaklar en ıssız yerlerde açar

seni yalnızlığından tanıdım
          kirpikleri kırık çocuk
          çiğneyip durduğun dudaklarından.
          gözlerin küllenmiş yangın yeriydi
          bir eylül göğünün bulut kümeleri
          donuk bakışlarında;
          hüznün nasıl da benziyordu
          benim ilkgençliğime
          
          ellerinden tanıdım seni
          yüreğinin yansısı tedirgin ellerinden.
          bir uzak boşluğa yağmur yağıyordu
          -anılardan anılara ince çizikler…-
          yüzün bir türkü sonrasının
          kederli dalgınlığında;
          güldün mü, ben mi yanıldım, bilemiyorum
          ağıt gibi bir alay dudak uçlarında
          gücenik duruşundan tanıdım seni.
          
          seni kendimden tanıdım çocuk;
          yüreği sürekli çiğnenen bir yol
          gövdesi acılardan acılara köprü…
          biraz öfke, biraz umut, çokça onur
          olan kendimden.
          eğildim öptüm yıkık alnından
          uzaktın, kıyamadım sessizliğine
          biraz daha dedim içimden, biraz daha;
          gün olur, onuru güzel çocuk
          acı da yakışır insanın yüreğine.

Sen benim panoma yazdın, ben panonu işgal etmez miyim şimdi?

DID YOU TAKE MY LOVE AWAY FROM ME