Karanlık…
Herkes burada ama ben göremiyorum. Neden herkese ışık var da bana yok? Neden karanlık sadece bana? Gözlerim kapalı mı açık mı? O yüzden mi göremiyorum yoksa? Olmayan duvarlara çarpmam karanlıktan mı? Sesler uzaktan geliyor. Ama ne kadar gidersem gideyim yakınlaşmıyor? Ulaşamıyorum. Karanlığımda boğuluyorum ve kimse beni duymuyor. Çıkmayan sesim ve sessiz çığlıklarım yardımcım. Sesim küsmüş bana, konuşmuyor. Boğuluyorum. Kimse görmüyor. En yakınımda olanlar da görmüyor, mesafeyle ilgisi yok. Belki uzaktakiler görüyor. Duyduğum sesler doğru belki, kurmuyorum. Belki sahiden iyiler bana. Uzaklar.Zaten mesafe hep. Her yer mesafe, sırılsıklam. Herkes bana kör, bana sağır.
Karanlıkta olmak zor. Bacaklarımdan değil, gözlerimden dolayı koşamıyorum. Gittiğim yeri gideceğim yeri bilmiyorum ki gideyim. Yine düşeceğim.
Ve merak ettiğim bir şey var. Benim gözlerim mi görmüyor, yoksa etraf mı karanlık?