"Üzülme baba," dedim, "alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz, yine alırız. Ben de çalışırım bundan sonra, söz, alırız bir ev daha." "Ona üzülmüyorum ki ben," dedi babam. "Her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. Bak, uçup gitti elimizden balon gibi.
Keşke seni ağlatmasaydık çocukken. Keşke sana o akülü arabayı alsaydık."
Emrah Serbes - Müptezeller
- Adana
- Üye olduDecember 5, 2016
En büyük hikaye anlatıcılığı topluluğuna katılmak için kaydolun
or