Her an şiirlerle dolu biri,
Heyecanlı kibar belli ki
Görünüşü manolya gibi
Huzurun ta kendisi
Garip ve sade bi yazı, tıpkı sen gibi. Manolya sever misin bilmem ama ben bir seni birde sana benzeyen çiçekleri severim.
Belki de.
Terastaydım bu gece,
Geceleri izlemek için değildi belki de
Ama seni duymak istedim her gece
Görmek, izlemek, sessizce dinlemek.
Acılarımın yaşattığı seslerden çok,
Senin sesini özledim belki de
Artık çok dolu hissediyorum, çoğu yazan kişiyi uzaklaştırıyorum kendimden uzaklaşmak istiyorum nedensizce çevremin olduğu bir ortamda bile kendimi bir yerden atmak istiyorum
İçimdeki sesler yine çoğalıyor bu geçmişim her gün yüzüme vuruluyor, bıktım demekten bile bıktım ve bu en çok benim canımı yakıyor. Biliyor musun her gece seni düşündüğümü ne kadar yanımda olsanda benden uzakta olduğunu anlar mısın içimdeki çığlıkları duyar mısın sahiden ağlarken ki hıçkırıklarımı.
Niye hep tek başımayım ya da niye hep tek başıma hissediyorum ki korkan biriyim kimseye güvenemiyorum biliyorum sorunluyum belkide düşünüyorum, ama yapamıyorum ben içimdeki çığlıkları 2 senedir atamıyorum
Ignore User
Both you and this user will be prevented from:
Messaging each other
Commenting on each other's stories
Dedicating stories to each other
Following and tagging each other
Note: You will still be able to view each other's stories.