Ben eller ne der diye yaşamayı bırakalı çok oldu
Sırtımdan vuranı alnından kalbimden vuranı da yüreğimden öperek uğurladım sonra döndüler
Bu yetmez dediler İnce ince kıydılar mutluluğumu çarşaf çarşaf sardılar derin derin çektiler ciğerlerine kadar sıra bende dediğimde bu bitmiş sen ağzına sürme dediler beni yine harman bıraktılar mutluluğa şimdi suç bendemi beni bu hale düşüren demi bende şöyle diyorum bak mazlumun dünyasında kıyamet koparken zalimin yatağına mutluluk vermesin Allah'ım inşallah
Benden alacak bir şeyi kalmayan insanlar önce olmuyor dediler sonra yapamıyorum dediler karşıma geçip de utanmadan sen benden daha iyilerine layıksın dediler ve bir gün kendine çok iyi bak hoşçakal dediler bir tanesi de ben şerefsizin önde gideniyim seni hak etmiyorum diye kuş dili bilmeyen insanlar menfaatleri uğruna bülbül gibi şakıdılar