ay burada pek takılmadığım için çok görenin olmayacağını düşündüğümden aşırı üzüldüğüm bi konuyu diycem. insanların panolara yazdığı yazılar.
beklemeler. yılmadan beklemeler ve sürekli yazmalar.
kaldırılmaları. onlar kandırıldıklarını bilmeden beklemeleri ve kırılmaları. gerçekten yazılan ve ümitle bekleyen kişileri görünce çok üzülüyorum.
ay diyorum azıcık yeteneğim olsaydı bi şeyler yazabilseydim. ne biliyim. üzücü be. insanın işinin olmasını,buraya zaman ayıramamalarini yemin ediyorum anlıyorum ama kitleyi kandırmayı anlamıyorum.
çok üzülmüyor musunuz yazılanlara,,,,garip bi şey ne biliyim.
umarım kandırmak son bulur çünkü kandırılmak çok yorucu ve kırıcı.