အမွာင္ထုရဲ႕ ေနာက္ကြယ္...
..................................
ကြၽန္ေတာ္ ပင္ပန္းမႈနဲ႕ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလဲမသိ...
ေနာေက်ာဘက္က ၾကတ္သီးတျဖန္ျဖန္း ထသြားသလို ေက်ာမလုံတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ အိပ္ယာနိုးလာရတယ္....
ကြၽန္ေတာ့မ်က္လုံးေတြ ေလးေနတုန္းပဲ မဖြင့္နိုင္ေသးဘူး..စိတ္ထဲမွာလဲ က်ေနာ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က စိုက္ၾကည့္ေနသလိုခံစားေနရတယ္ေလ...
ကြၽန္ေတာ္ အားအတင္း ယူၿပီးမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိတယ္.. ကြၽန္ေတာ့ ကုတင္ေဘး နားက ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ခ်ပ္ထဲမွာ ေဝေဝဝါးဝါးေသာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေနရသလိုပဲ...
ဘယ္သူလဲ...ကိုမိုးညလား...ဘာလို႔ ဒီေလာက္ရပ္ၾကည့္ေနရတာလည္း...
"ကို...ႀကီးလား..."
ကြၽန္ေတာ္ အိပ္ခ်င္မူးတူးအသံနဲ႕ေမးလိုက္မိတယ္..ဒါေပမယ့္ ထိုသူ က မေျဖ ၾကည့္ၿမဲတိုင္း ၾကည့္ေနတယ္ေလ...ကြၽန္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြ ျပန္မွိတ္သြားတယ္...ၿပီးေနာက္ အားယူၿပီး ထပ္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့..မွန္ထဲမွာ ဘယ္သူမွမရွိေတာ့...
ကြၽန္ေတာ္..စိုးရိမ္စိတ္နဲ႕ လန့္ျဖန့္သြားၿပီး မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားရကာ...ဆက္ကနည္း ထလို႔ အခန္းဝကို ၾကည့္မိလိုက္တယ္...
ဘယ္သူမွ မရွိ....
ကြၽန္ေတာ္ အျမင္မွားတာလား...ဒါမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ လူရိပ္ကို တစ္ကယ္ျမင္ခဲ့ရတာ ပါ..အခု ဘယ္သူမွမရွိ....ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းကို သာတစ္ျဗင္းျဗင္း ကုတ္လိုက္မိတဲ့ အျဖသ္...၎ေနာက္..အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနတဲ့ မ်ကိႏွာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္သပ္လိုက္ၿပီး အသက္ကို ဝေအာင္ ရႉလိုက္ရေတာ့တယ္...ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္သြားေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ၿပီးမွ စားပြဲ ပုေလး ေပၚ တင္ထားတဲ့ နာရီေလးကို ေကာက္ယူၾကည့္မိလိုက္တယ္....
ညေန(၇: ၂၈)မိနစ္ ရွိေနခဲ့ၿပီေလ....ကြၽန္ေတာ္...အိပ္ယာထက္က ထလိုက္ကာ ၾကမ္းျပင္ေအာက္ ျပန့္က်ဲေနတဲ့ အဝတ္အစားေတြထဲက..အကၤ်ီနဲ႕ အတြင္းခံေလးသာ ေကာက္ဝတ္လိုက္ၿပီး
အခန္း အျပင္ဘက္ ထြက္ၾကည့္လိုက္တယ္...
YOU ARE READING
PSYCHO TRAP (ZawGyi complete)
Horrorစိတ္ဆဇေထာင္ေခ်ာက္တစ္ခုထဲကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားသလိုခံစားမႈရခ်င္ရင္ ဒီficေလးကိုဖတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္ဒါေပမယ့္ 18+ေနာ္
