PSYCHO TRAP (ZawGyi complete)

အခန္း ၆

(အခ်စ္ေဟာင္း နဲ႕ ေတြ႕ဆုံျခင္း..)

ကြၽန္ေတာ္....အကၤ်ီ ၾကယ္သီးေလး ကို အၿပီး သတ္တပ္လိုက္ၿပီးေတာ့..
မွန္ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္တယ္...ေက်နပ္သြားရပါတယ္ အရင္လိုေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္း စတိုလ္ေတြ မဝတ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...ကိုမိုးညက လူကြ်ီး လူေကာင္းပီသေနေတာ့...ကြၽန္ေတာ္လည္း..သူနဲ႕ လိုက္ဖက္ေအာင္ ဝတ္စားတတ္ရမယ္ေလ..ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား...ဒါေၾကာင့္..ရွပ္ကေလး နဲ႕ စတိုလ္ပန္ေလး ပဲ ေ႐ြးခ်ယ္ျဖစ္လိုက္တယ္..ဒီေန႕ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ထဲသြားမယ္...မုန့္ေတြစားမယ္ ေလ်ာက္လည္မယ္ေလ...

မွန္ကို ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွာ ကြၽန္ေတာ္ အခန္းအျပင္ဘက္ထြက္ၿပီး...ကိုမိုးညအခန္းရွိရာကို ေလ်ာက္သြားလိုက္မိတယ္...ကိုမိုးခ ရဲ႕ အခန္းေလး ဟေနတာကိုလည္း သတိထားမိလိုက္ပါတယ္ေလ...ၾကည့္ရတာ ကိုမိုးခ အခန္းထဲမွာမရွိဘူးေနမွာပါ....

ကြၽန္ေတာ္ ကိုမိုးညရဲ႕ အခန္းတံခါးေလးကို ေခါက္ၾကည့္လိုက္တယ္..ခဏၾကာတဲ့ အထိ တုန္ျပန္မႈမရွိ..ဒါေၾကာင့္..ထပ္ေခါက္ၾကည့္ၿပီးနားနဲ႕ ကပ္ကာ နားေထာင္ၾကည့္ေတာ့ ေရက်သံသဲ့သဲ့ေလးကို ၾကားလိုက္ရတယ္..
ကိုမိုးည..ေရခ်ိဳးေနတာ ျဖစ္မွာပါ..ဒါေၾကာင့္...စၾကၤန္အတိုင္းျပန္ေလ်ာက္လာခဲ့လိုက္တယ္..
ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲ ေစာင့္လိုက္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕ေလ....

ကြၽန္ေတာ္ ေလွကားအတိုင္း ဆင္းလာမိလိုက္ရင္း ႐ုတ္တရက္နားထဲ ခဲ့သဲ့သဲ့ ဝင္လာတဲ့ စကားသံအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္သြားေသးတယ္....ေသခ်ာလဲ နားစိုက္ေထာင္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...

"ကိုဖိုးသာ..ခမ်ား ညက အျပင္ထြက္တယ္ဆို..."
"ဟို...ဟိူ..အဲ့ဒါ..."
"ဟိူေတြ အဲ့ဒါေတြ လုပ္မေနနဲ႕ ခမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွာထားခဲ့လဲ.."

တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံက ကိုမိုးညအသံနဲ႕တူသလိုလိုရွိေနပမယ့္ နဲနဲ မာထန္ေနသလို...ကိုဖိုးသာရဲ႕အသံကလည္း အရမ္းေၾကာက္႐ြံ႕တုန္လႈပ္ေနသလိုမ်ိဳး တုန္ရီ ထစ္အေနခဲ့တယ္..ကြၽန္ေတာ္ ခပ္ဖြဖြေလး ဆင္းလာၿပီး ဆက္နားေထာင္ေနမိလိုက္တယ္ေလ...

"ဟုတ္..ဂိုလ္ေထာင္ထဲမွာပဲေနပါ မလိုအပ္ပဲ အျပင္မထြက္နဲ႕..."
"ေအး..အဲ့ဒါကို အျပင္ထြက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ဘာလဲ ကြၽန္ေတာ့ကို အာခံတာလား..စကားနားမေထာင္တာလား..."
"ဟိူ..အဲ..အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး..ကိုကိုႀကီးရယ္..."
"ဒါဆိုဘာလို႔ လုပ္လဲ..ၿပီေတာ့ ခမ်ား အိမ္မွာ ရွိတဲ့ ညီညီ့ရဲ႕ ဧည့္သည္ကိုလည္း ထြက္သြားဖိူ႕ေျပာတယ္ဆို..ညီညီ က်ဳပ္ကို အကုန္ေျပာျပတယ္...ခမ်ားကို အျပစ္မေပးတာၾကာေနလို႔ ဂ်ိဳႂကြတာလား..ဒီပုံအတိုင္းဆို ခမ်ားကို က်ဳပ္အျပစ္ျပန္ေပးရလိမ့္မယ္.."