...Би: Ү-Үгүээ...
Ингээд нэг мэдэхэд нарны хурц туяа нүүрэн дээр тусаж сэрээд хартал багш хажууд унтаж байв. Би дотроо (аааш юу хийчихвээ, бүр багштайгаа шүү *ичиж үхэх шахах*) гэхдээ унтаж байхдаа хүртэл үнэхээр царайлаг юм аа *ширтэх* заза сэрэхээс нь
өмнө хурдан явах минь гэж бодоод аажуухан босчихоод явах гэтэл...хэвлий хэсгээр нэг л хөндүүр зүгээр алхаж ч чалахгүй байв. Хувцаснуудаа энд тэндээс цуглуулаад өмсөх гэтэл цамц зангиа гээд ихэнх нь урагдаад өмсөхийн аргагүй болсон байв (хайран дүрэмт хувцас, шинийг авах хэрэгтэй болохнээ🤦♀️). Би ч яаж ийм байдалтай яавхав гээд сандарсандаа багшийн шүүгээнээс нэг хүрмийг нь өмсөөд явав. Гэртээ ортол аав ээж хоёр ашгүй унтаж байхаар нь бушуухан өрөөндөө ороод хаалгаа түгжив. Царай зүсээ янзалж, буцаж гараад өөр юм авах гэж цуглуулж байсан мөнгөөрөө ээж ааваас нууцаар шинэ дүрэмт хувцас авав. Буцаад гэртээ иртэл тэр хоёр сэрчихсэн байв.
Би: Би ирлээ.
Ээж: Өө миний охин за найзындаа гоё байсан уу?
Би: Тийм ээ, за би өрөөндөө орлоо
Ээж: *миний алхаж байгааг харах* Хөл чинь яачихсан юм? бэртсэн юм уу? зүгээр үү?
Би: Аа-Ааан энэ үү наашаа ирж байхдаа уначихсан юм аа зүгээр зүгээр заза би орлоо
Ингээд нэг дэхь болж хичээлдээ явав. Нөгөө өвдөлт ч зүгээр болоогүй болохоор доголсон хэвээр. Сургууль дээр багштай таарахад бид хоёр танихгүй хүмүүс шиг л зөрч өнгөрдөг болов...
