...Их орой болсон,өөр такси ирэхгүй ч байж магадгүй болохоор машинд суун хамт гэрлүү нь явав. Тасарчихсан тэгээд машин донслохоор энд тэнд толгойгоо цохиод байсан болохоор би өвөр дээрээ толгойг нь тавив. Явсаар байрных нь гадаа ирээд, арай гэж нэг юм гэрийнх нь тоотыг хэлүүлэв. Чирсээр гэрт оруултал гэр нь том тохилог, их цэвэрхэн байв. Оруулж ирэх гэж их ядарсан болохоор ус уучихаад өөрөө гэрлүүгээ харих гээд автобусны буудал дээр очтол автобус ч зогсчихсон такси ч олдохгүй дээрээс нь утасны цэнэг дуусчихсан тэнд бараг цаг гаран зогсов. Тэгээд яах ч аргагүй багшийн гэрлүү буцаад явав. Хаалгыг нь тогштол багш усанд орчихсон нойтон үстэй дээгүүрээ нүцгэн доогуураа алчуур ороочихсон гарч ирэв (тэгсэн ч жаахан согтуу хэвээрээ л).
Би:*нүүрээ таглах*
Багш: Өө Lisa энд юу хийж байгаа юм?
Би: Н-Нөгөө гэртээ харих гэсэн чинь унаа олддоггүй ээ.
Багш: Өө тийм үү, за ямарч байсан ор ор.
Ингээд гэрт нь ороод юу хийхээ ч мэдэхгүй,ядаж байхад утасны цэнэг дуусчихсан багш руу ч харж чадахгүй үнэхээр эвгүй байдалтай байв.
Багш:Юм уух уу?
Би: Тэгье ээ *өөр тийшээ харах*
Согтуу байсан болохоор хийж байсан уух юмаа газраар нэг асгачихав. Тэрийгээ арчиж ч чадахгүй найгаад байсан болохоор би очоод "би арччихъя аа, та зүгээр байж бай" гээд арчиж байтал хэсэг намайг харж зогсож байснаа гэнэт миний гарнаас барин дээш босгоод үнсчихэв. Их хүчтэй байсан болохоор арай гэж нэг юм салгаад
Би: Та чинь яаж байгаа юм бэ?
Багш: У-Уучлаарай, надад одоо үнэхээр хэцүү байгаа болохоор өөрийгөө ч удирдаж чадахгүй байна,үнэхээр уучлаарай *газар суун уйлах*
Би: Яасан бэ? Найз охиноосоо болоод уу? Зүгээрдээ хосууд салж л байдаг нийлжил байдаг,та өөрөө ингэж хэлсэн шүүдээ *нулимсыг нь арчих*
Тэгтэл миний гарнаас зөөлөн атгаж, нүдрүү минь ширтэн, аажмаар ойртон дахин үнсэв. Би ч эсэргүйцсэнгүй. Үнсэлцэж байхдаа намайг гэнэт өргөн ширээн дээр суулгав. Би түүний хүзүүгээр тэврэн,нойтон үсийг нь илнэ. Удалгүй намайг дахин өргөн орон дээр чангаар тавьж хэвтүүлээд, цамцны минь товчыг хуу татав. Би айж байсан ч юу ч хэлж чадаагүй.Тэр доошлон миний юбкыг тайлав. Ингээд зөвхөн дотоож хөхөвчтэй л үлдэж, ичсэндээ биеэ халхалтал
хоёр гарыг минь дээшлүүлж нийлүүлээд миний зангиагаар хооронд нь уяв. Намайг тэврэн хөхөвчний түгжээг тайлж дээшлүүлэв. Их аажмаар хүрч дараа нь хөхөв. Би ч амаа чадах ядахаараа жимиийж байв. Аажмаар доожилсоор дотоожийг минь тайлаад дараа нь өөрийнхөө алчуурыг авлаа.Ичсэндээ нүдээ тас аньхад миний хөлийг дэлгэн нөгөөтхөө гэнэт оруулчих шиг болов. Их өвдсөн болохоор тэсэлгүй дуу алдав. Эхэндээ аажмаар хийж байсан ч сүүлдээ хурдассан болохоор миний дуу ч чангасав. Гэсэн ч нүдээ нээж чадахгүй байв. Багш миний дээр гараад "нүдээ нээ" гэхэд нь би нээсэнүй. Тэгтэл тэр уруулан дээр зөөлөн үнсэж чихэнд "зүгээрдээ нүдээ нээ"гэв. Тэр илүү хурдлаж тэгэхийн хэрээр улам өвдөж байв.
Би:Багшаа болъёоо тэсэхгүйнээ
Багш: Жаахан тэвччих
Би:*илүү чангаар орилох*
Багш:*хүйсний доод талд чанга дарах*
Би: Яаж байгаа юм?
Багш: Хэр гүнзгий байгааг нь мэдмээр байна.
Би:*хэлэх үггүй болох*
Аажмаар удаашрахаар нь түүнрүү хартал:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Багш: Би одоо ч өхөөрдөм харагдаж байна уу?
Би: Ү-Үгүй ээ...
