Yeni Okul

Beni unutmuş

Uzun zaman sonra aranızdayım canlarım
bazı sorunların vardı affedin.
Bölümü yazdığım saat 03:35
1300 kelime 💫
                                                          

Yazardan..
"Nasıl sen kimsin?" dedi Kaan sesi titrerken.
"G-güzelim şaka yapıyosun d-dimi?" dedi Kaan ağlamak üzereydi.
"Güzelim?" dedi soru sorar gibi Almila. "Sen kimsin, beni nerden tanıyorsun ve bana hangi hakla güzelim diyorsun, ayrıca benim burda ne işim var?"
İçeriye diğerleri girdi.
"Hakan neler oluyor ben neden burdayım?" diye sordu Almila. Neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.
"Mert Emre cevap versenize?" dedi sabırsızca Almila.
Onlar ise Almila nın uyandığı ve iyi olduğunun şokundaydı.
Kaan ise sinirle güldü.
"Beni hatırlamıyor" diyip sinirle odadan çıktı.
Almila anlam veremedi hem ne demişti o "beni hatırlamıyor" kaşlarını çattı. "Onu tanıyor muydum?" dedi kendi kendine.

Tanıyor muydum diyo bide mal. Ne demek tanıyo muydum!? O senin aşık olduğun adam lan.
kendine gel kızım.
Arkadaşlar gaza geldim birde. siz beni çok şey etmeyin wlsmwswpmsjewlmseo

"Doktor bey durumu anlatır mısınız artık" dedi sinirle Almila.
"Bakın hafıza kaybı yaşıyorsunuz. Ama kesin bir tarih söyleyemeyiz. Bu durum bir hafta da sürebilir bir ay da ya da bir yıl. Net bişey söylemek mümkün değil. Onun dışında hayati tehlikeyi atlattınız. Durumunuz şu anda iyi ters giden bişey yok. Bilekleriniz de kısa sürede iyileşecektir. Ama emin olmak için bir gün daha müşahede altında tutabiliriz sizi." dedi doktor.

"Hafıza kaybı? bileklerim?"
Hemen bileklerime baktım ikisi de sarılıydı.
Hayır hayır hayır.
Düşündüğüm şey olamazdı.
Ben bunu yapmış olamazdım.
Bunu yapmam için çok ağır bişey yaşamam gerekiyodu.
"Bi-bileklerime ne oldu?" alacağı cevaptan korktu. Bu soruyu sormamış olmayı diledi.
"Kızım maalesef bileklerini kesmişsin" dedi doktor.
Sımsıkı gözlerini kapattı.
Olamazdı.
Olmamalıydı.
Peki bunu bana yaptıran şey neydi. b
Bir sebebi olmalıydı sonuçta öyle değil mi?
Çocuklara döndü "Ben bunu neden yaptım?"
"Az önce odadan çıkan kişi kimdi ayrıca beni nerden tanıyor?" diye yapıştırdı ikinci sorusunu.
Kendi aralarında bakıştılar. Hepsi bir cevap bulmaya çalışıyordu.
"Neden yaptığı gerçekten hatırlamıyo musun ve Kaan ı?" diye sordu Mert.
Almila tek kaşını kaldırıp "Kaan?" diye sordu.
"Az önce odadan çıkan kişi Kaan" dedi Hakan.
Demek adın Kaan. diye düşündü içinden Almila.
"Peki o kimdi yani bana güzelim filan dedi. Çok mu yakındık onunla? ve artık biriniz şunu neden yaptığımı anlatacak mı?" dedi Almila bileklerini göstererek.
Hakan derin bir nefes alarak konuşmaya başladı
"Evet Almila Kaan la çok yakındınız. Şöyle diyim senin hayatında Kaan ın büyük yeri vardı aynı şekilde Kaan ında hayatında büyük yerin vardı. Sen onu çok kıskanırdın. İkinci soruna gelirsek onu Mert ve Emre arkadaşımız anlatacak." dedi onlara bakarak Hakan.
Almila böyle konuştuğuna ve gözlerindeki suçlayıcı ifadeyi görünce Hakan ın bi suçu yok diye düşündü. Tam Emre söze başlıycaktı ki odanın kapısı tıklatıldı ve ardından açıldı.
Kaan ın geldiğini görünce kalbinin hızlandığını hissetti Almila.
Yatağın hemen yanı başında olan koltuğa oturdu Kaan. "Nasılsın" diye sordu.
Almila dudağını büzdü. "Açım" deyince Kaan kendini tutamayıp güldü. Açıksözlülüğünü bile çok özlemişim diye düşündü içinden.
"Bir gün daha burda kalmak istemiyorum hem ben iyiyim doktor da iyi olduğumu söyledi yani burda kalmama gerek yok" Kaan tam itiraza hazırlanacağı sırada "Eve gitmek istiyorum" dedi Almila. Kaan başını salladı. "Emre sen hemşireyle yemek işini hallet Hakan sende bi doktorla konuş çıkabiliyo muymuşuz. Mert nerde?"
"Kızları benim eve bırakmalarını söyledim çok yorulmuşlar dinlensinler Mert te onları yalnız bırakmamak için orda kalacak" dedi Hakan.
"İyi yapmışsın" dedi Kaan. Emre de onu destekleyip "aynen" dedi.
Almila araya atlayıp "Kızlar? iyi yapmışsın? aynen?" Sinirlendiğini hissetti. Üçü birden güldü. "Ben komik olan bişey göremiyorum" dedi Almila kollarını göğsünde birleştirip.
"Ne o kıskandın mı bizi?"
"Sakıncası mı var?"
"Yoo" dedi ve güldü.
"İyi 😎"
Almila az önceki konuşmayı düşündü tekrar onları kıskandığımı kabul mu etmiştim ben ah salak kafam🤦‍♀️
Konuşma bitince Emre ve Hakan odadan çıktı.
Almila gerildi. Çoğu kez göz göze geldiler. Bakışlarını ilk kaçıran hep Kaan oldu.
Beş dakika sonra hemşire içeri tepsiyle girdi ve şu yatağın üstünden geçen masanın üstüne bıraktı ve Almila nın serumunu kontrol ettikten sonra çıktı. Hakan içeri girdi ve "Kardeşim doktor izin vermedi anca sabah taburcu olabilirmiş" dedi. Almila ofladı. "Emre nerde" diye sordu Hakan o sırada Kaan ın telefonuna mesaj geldi. Emre den olduğunu görünce "al mesaj atmış" deyip telefonu uzattı. Ayağa kalkıp masayı Almila nın önüne yaklaştırırken Hakan mesajı okudu "Kantindeyim kardeşim Hakan ı yolla telefonunu unutmuş o yüzden sana yazdım"
Almila nın alnından öpüp "Kendini çok yorma yemeğini de bitir" dedi ve Kaan a dönüp "Ben iniyorum kardeşim bişey lazım olursa ararsın Emre yi"
"Tamam kardeşim" dedi Kaan.
Hakan odadan çıktı.
Kaan yatağın kenarına oturdu ve kaşığı eline aldı.
"Çocuk-
"Çocuk değilsin ama bileklerin ağırıyor biliyorum zorlarsan daha kötü olabilir" dedi Kaan. Almila sadece başını salladı. Çorbadan bir kaşık alıp Almila ya uzattı. Almila yüzünü buruşturup "bütün iştahım gitti" dedi Almila.
"Güzelim huysuzluk yapma istemiyorsun biliyorum ama ağır şeyler yememen gerek bununla idare et bugün. Hem bu kase bitecek sonra da uyku vakti dinlenmen gerek bir gece daha buradayız saat geç oldu" dedi Kaan. "Gerçekten hiçbisey olmamış gibi burda bana yemek mi yedireceksin kimse sorularıma cevap vermiyor neden ben neden bileklerimi kestim!?" dedi hızlıca. Kaan derin bir nefes alıp "Güzelim bunları konuşmanın sırası değil. Ben bunları senin hatırlamanı istiyorum. Ama sadece benim yüzümden yaptığı bil. Hatırla sonra da ağzıma sıç hesap sor olur mu güzelim?" dedi Kaan.
Bu durumda ondan nefret etmem gerekmiyor muydu? Peki neden içimden nefret etmek gelmiyordu?" diye düşündü içinden.
Önce Hakan ın dediği şeyler geldi aklına
Senin hayatında Kaan ın büyük yeri vardı
Siz çok yakındınız
Sen onu çok kıskanırdın
Sonra Kaan ın dediği
Benim yüzümden güzelim
Ve benim
ondan nefret etmem gerekirken neden içimden nefret etmek gelmiyor?
Şimdi parçalar yavaş yavaş yerine oturmaya başladıı. Ve vardığı sonuç
Yoksa
Yoksa ben onu mu seviyordum. Dedi içinden Almila.
Yok canım olmaz. Değil mi
Hayır hayır bu olamaz.
Kafasında ki savaşa son verip Kaan a döndü. "Peki tamam"
"Sen bana kızgın değil miisn" diye sordu Almila.
Kaan neyden bahsettiğini anlamıştı.
Gülümseyip kafasını iki yana salladı. "Senin suçun değil ki güzelim yapabileceğin bişey yok sonuçta sen bunları düşünme ben ne kızgınım ne de kırgınım sana. Ben inanıyorum isterse yıllar geçsin ama bir gün hatırlıycaksın güzelim biliyorum." Almila da hüzünle gülümsedi "inşallah" "amin"
"hadi şimdi çorbanı içireyim sana sonra da dinlen"
"Tamamm"
Kaan tekrardan kaşığı uzattı. Her kaşıktan sonra peçeteyle güzelce ağzını siliyordu Almila nın. Ara da da su vermeyi unutmuyordu.

Kaan a düştük mü?

"İçine ekmek atmamı ister misin?" diye sordu Kaan. Almila gülümseyip başını salladı. Kaan da gülümsedi. Kasenin içine küçük küçük parçaladığı ekmekleri attı. Kaldığı yerden çorbayı içirmeye devam etti. Son kaşığı da uzattıktan sonra suyunu içirdi ve peçeteyle ağzını sildi.
Almila gülümsedi "teşekkür ederim"
Kaan da gülümsedi "Görevim"
"Hadi şimdi dinlenme vakti"
Almila kafasını salladı.
Kaan ayağa kalktı ve yastığını düzeltti, güzelce üstünü örttü. Alnından öpüp "iyi geceler güzelim dedi."
Almila gülümsedi "iyi geceler"
Kaan kapıya doğru ilerledi.
"Ben uyumuş olsam da yine gel olur mu" dedi Almila.
"Bi çocuklara bakiyim kapının önündeler zaten sonra gelecem güzelim merak etme. Sen uyumuş olsan da" deyip göz kırptı. İkisi gülümsedi.

Bişey diyim mi
Ben sizi yerim lan.

Kaan dışarı çıktı. Almila çok gecikmeden uykuya daldı.
Kaan dışardaki sandalyeler den birine oturdu ve bakışlarını yere sabitledi.
Kaan hiç üzülmemiş gibi görünüyor. Üzülmedi mi sanıyorsunuz.
Belası bile sikildi arkadaşlar.
Sadece yansıtmıyor en azından çalışıyor. İçine atıyor. Kıyamam. Almila onun üzüldüğünü görmesin diye böyle yapıyor. Yoksa kalbi o kadar kırık ki.
Böyle gülüyor falan ama perde arkası sıkıntılı arkadaşlar.

Emre bu sessizliğe dayanamayıp konuştu.
"Kardeşim bişey demicek misin. Almila nın seni hatırlamayışına tek bişey bile demedin bişey yapmadın. İçine attığını biliyorum ne kadar üzüldüğünün de farkındayım belli etmemeye çalışıyorsun. Kendini nasıl hissediyorsun? bişey demicek misin?" diye bitirdi sözlerini.
"Olm ne diyim beni unutmuş işte."

Zor bi bölümdü gerçekten.
Bölüm hakkında düşüncelerinizi alayım.
Kaan sana çok üzülüyorum bebeğim. Hiç beklemediğim bir şekilde tepki verdin.
Bide hiçbisey olmamış gibi gülmesi yok mu.
Ah be Kaan ahh.
Yıldızı boyamayı ve yorum yapmayı unutmuyoruz bebikler.⭐💬
Sizi SEVİYORUM ✨✨✨✨✨✨✨✨
ÖPÜLDÜNÜZ 💋💋💋💋💋💋💋💋