Yeni Okul

Sensiz Yapamam

Kaan dan

Tam, tam beş gündür benim güzel meleğim hastanede uyuyordu. Hala yoğun bakımdaydı ve hayati tehlikeyi atlatmamıştı. Hepsi benim yüzümdendi. Sırf ona sinirlendiğim için yanıma bir sürtük almış ve nelere sebep olmuştum. Zaten oda havuza düşmeden öyle demişti dimi "hepsi senin yüzünden" bunu zaten biliyordum. Ama onun ağzından duymak o kadar canımı yakmıştı ki..

Sonunda dayanamayıp yoğun bakım kapısına doğru yürümeye başladım. "Açın şu kapıyı" diye bağırmaya başladım. "Açın şu kapıyı!" Çocuklar beni sakinleştirmeye çalışıyordu "kardeşim gel sakin ol" dedi Emre. "Bırakın beni bu siktigimin Hastanesinin doktoru nerdee!" diye bağırışlara devam ediyordum. Sonunda doktor geldiğinde "açın şu kapıyı güzelimi görmek istiyorum" diye bağırdım. "Acınızı anlıyorum ama buranın bir hastane olduğunu unutmayın ve sakin olun. Hastamızı görmeye gelince maalesef bu şimdilik mümkün değil üzgünüm." dedi doktor ve benim tepem attı. Yakalarından tutup "sana güzelimi görecem dedim" diye bağırdım. "Kaan" dedi Hakan uyarır bı şekilde. "Bakın çok üzgünsünüz biliyorum ama gerçekten buna izin veremem" dedi. Kulağına yaklaşıp "size yalvarırım lütfen birazcıkta olsa güzelimi görmem lazım buna ihtiyacım var beş gündür onsuzum zaten lütfen izin verin"
"Ah siz gençler. Onu çok seviyorsun. İçerde benim olmam şartıyla görebilirsin." dedi. Kafamı salladım hevesle. "Gel evlat önce hastane kıyafetini giy" kafamı salladım ve heyecanla kıyafeti üstüme geçirdim ve boneyi de taktım. Doktorla birlikte içeri girdik. "Güzelimin yüzünü gördüğümde kalbim duracaktı. Yüzü bembeyazdı. Yanına doğru ilerledim. Yatağın kenarına oturdum. Elimi yüzüne koyup okşamaya başladım buz gibiydi çok soğuktu.
"Hastanede şu halinle bile bu kadar güzel olmak zorundasın değil mi" dedim gülümseyerek.

Kaan konuşmaya devam etti "güzelim meleğim lütfen yalvarırım uyan artık. Sesini, kokunu, bana kızmanı, beni kıskanmanı, bana sinirlenmelerini, tatlı cadılığını o güzel gülümsemenin yanında çıkan gamzeni, kısaca herşeyini.. Seni.. çok özledim. Tam beş gündür sensizim, o güzel gülüşünden kokundan mahrum bıraktın beni." Almila ya yaklaşıp kokusunu içine çekti. "Hastane kokusu sindi üstüne uyanıp kokunu bana geri ver bebeğim uyan artık yalvarırım." Sonra ellerini tuttu Kaan ve dudaklarına götürdü. Minik minik öpücükler kondurdu.
"Hayatımda ilk defa güzel bişey yaptım o ne biliyomusun? Sana aşık olmak. Evet doğru duydun sen bu serseriyi kendine aşık ettin. Sen benim karanlık dünyamda tek ışıksın. Benim geceme ay gibi doğdun. Ben sana aşık oldum. Seni kaybedemem işte bu yüzden uyanman lazım. Sensiz yapamam. Sen yoksan bnde yokum."
Diye sözlerini bitirdi ve Almila yı alnından öptü. Bir kıpırdanma oldu. Kaan çok heyecanlandı. "Güzelim?" Dedi sesine yansıyan heyecanla. Almila gözlerini kırpıştırdı ve sonunda açabildi. Doktorda şaşkındı genç adamı hissetti yoksa daha geç uyanmalıydı diye düşündü. Kaan tekrardan seslendi "güzelim meleğim iyi misin?" dedi. Almila Kaan a baktı bı kaç saniye. Kaan bir gariplik olduğunu fark etti.

"Sen kimsin?"
Kaan dondu kaldı.

Biraz kısa oldu farkındayım.

Bölümü nasıl buldunuz?
Daha fazla uyusun istemedim Kaan da çok üzgündü zaten. Ama daha fazla üzülecek gibi. :/
Bakalım neler olacak
İleriki bölümlerde çok güzel şeyler olacakk.

Lütfen vote ve yorum yapın kuzularım.
Sizi SEVİYORUM ✨
ÖPÜLDÜNÜZ 💋