Her zaman ki gibi erken uyanmıştım. Dün gece Bay Park ile karşılaşmasaydım sabah yine ağlayarak kalkardım. Babamın beni dövmesi için tuttuğu adamlar her günümü cehenneme çeviriyorlardı. Eminin ki şuan evlerinde mışıl mışıl uyuyorlardı. Beni arama zahmetine bile girmemişlerdi çünkü yeniden onların yanına gideceğimi biliyorlardı. Sıkıntıyla verdiğim nefeslerle belime sarılı olan Bay Park'ın kolunu nazikçe çekmiştim. Beni eve aldığı için ona çok teşekkür etmek istiyordum fakat bir yandan utanıyordum. İnsanlara yük olmak istemezdim, zaten bu zamana kadar yük olmuştum herkese. Yataktan kalktığımda odanın içinde kalem ve kağıt aramaya başladım. Bay Park'a küçük bir teşekkür yazısı yazmıştım. Son bir kez Bay Park'a bakmış, ardından odadan ayrılmıştım.
Bay Park'ın evinden ayrılalı neredeyse iki saat olmuştu. Belki uyanmış ve notumu görmüştür. Onunla bir daha karşılaşmak istemiyordum ancak dans kursuna gitmek zorunda olduğumu da biliyordum. Zaten bunca zorluğun arasında işe yaramam için birçok kursa gönderiyorlardı beni. Piyano çalabiliyordum, şarkı söyleyebiliyordum, resim çizebiliyordum ve şimdi de dans kursuna gidiyordum. Bunların hepsi çok güzel şeylerdi aslında. Keşke birilerinin zoruyla değil de, kendi isteğimle bir şeyleri yapsam daha güzel olabilirdi.
Sokağımda tek başımayım, 19 yaşındayım. Hayatın başındayım bu yolun sonundayım. Derdim çoktu, kimsem yoktu. Sustum, kalbim boştu. Yoruldum, sorunlar doğdu. Tékrar tékrar ayağa kalkıp baştan yola koyuldum. Hep başa dönüp durdu, anlat'cak kimsem yoktu Şarkılarla konuştum, onlar sırdaşım oldu.
Severdim şarkı söylemeyi. Aynı zaman da yazar ve bestelerdim. Anca böyle stresimi atabiliyordum. Bu kadar karmaşanın içinde şarkılar iyi geliyordu bana.
Koluma sarılan parmaklarla başımı hemen yan tarafıma çevirmiştim. Babamın tuttuğu adamlardan birini gördüğümde gözlerimi devirme isteğim gelmişti. "Erken geldin? Bende tam sizin yanınıza geliyordum." Sıktığı yumruğu ile belime vurmuştu birkez. Dişlerimi sıkıca birbirine bastırarak inlememek için tutmuştum kendimi. Belimdeki yarayı unutmuştum bile. Bay Park'ın sürdüğü krem iyi gelmişti ancak nafile. Yine yanacaktı canım.
Jimin
Dans kursundan çıkalı bir saat olmuştu. Genellikle uğradığım kafeye gelerek kahve ve tatlı yemek istemiştim. Bugün öğrencileri biraz erken bırakmıştım, kendime de biraz vakit ayırmak istiyordum. Hergin kalkıp kursa gitmek yoruyordu insanı. Sevdiğim bir aktiviteyi yapıyordum ancak istemeden de olsa değişiklik istiyordum. Dün geceden sonra Yoongi'yi görmemiştim. Bir not bırakmış ve gitmişti. Sabah beraber kahvaltı yaparız diye düşünüyordum. Sonrasında karakola uğrayıp ona bunu yapanları bulabilirdik. Neden kaçmayı tercih ettiğini anlamamıştım.
Bugün, gün boyu kulağımda ağlam sesleri yankılanmıştı. Bu yüzden dansa odaklanamadığım olmuştu. Bazen ses yükseliyor, sonra iç çekişlere dönüyordu. Ardından yeniden yükseliyordu. O ağladıkça, benim canım acıyordu. Kalbim sızlıyordu. Neden böyle olduğunu bilmiyordum. Hayatım boyunca böyle mi devam edecektim? Onu hiç bulamayacağım diye çok korkuyordum. Gerçi, bulmak için de bir çaba sarf etmiyordum ancak ne olursa olsun karşılaşırız diye düşünüyordum.
Kafede geçirdiğim uzun bir süreden sonra eve dönmek için kalkmıştım. İki gün sonra annem ve kardeşim gelecekti. Yuna'yı gerçekten çok özlemiştim. Geldiği gün, beni gördüğü gibi ağlayacağına emindim. Her görüşmemizde bunu yapıyor ve beni de ağlatıyordu küçük cadı.
Eve uğramadan önce marketten ev için gerekli alışverişi yapmıştım. Dün Yoongi ile olanlardan sonra gitmeyi unutmuştum. Motorla evimin olduğu sokağa girdiğimde yavaşlamış ve başımdaki kaskı çıkarmıştım. Motordan inecekken duyduğum acı dolu inleme sesi ile binanın kapısında dikmiştim bakışlarımı.
Karşımdaki manzara ile ağzım bir karış açılmıştı. Kapının önünde, yüzündeki kan ile yatıyordu bedeni. Şu son iki gündür ne yaşadığımı gerçekten çözemiyordum. İçimden bir ses bunun son olmayacağını söylüyordu bana.
"Bay P-park"
sonabaharyagmuru sundu. ｡◕‿◕｡
Medyada ki şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim.
İlerleyen bölümler de Yoongi'nin neler yaşadığını öğreneceğiz.
Bu arada yazım şeklim size sıkıcı geliyor mu? Buraya belirtirseniz mutlu olurum.
(@sonabaharyagmuruu) instagramdan takip eder misiniz? oradan bölümlerden alıntı birkaç söz paylaşıyorum.
Umarım yeni yılınız mutlu ve sağlıklı geçer. ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
