'ฉันจะเลิกกับแมดดี้'
นั่นคือคำพูดแรกที่ฉันนึกถึงตอนสะดุ้งตื่นนอน
มาบอกฉันทำไม? นายต้องการอะไร? จะมาปั่นหัวฉันเล่นหรอวะ นายจะทำอะไรก็เรื่องของนายดิวะ ไอเวรเอ้ย
7:49 AM
อากาศตอนเช้าที่นี่ดีเป็นบ้าเลยว่ะ อยากตื่นเช้ามาเจอแบบนี้ทุกวัน แต่ติดตรงที่หนาวไปหน่อย ไม่หน่อยอ่ะ จะแข็งตายละโว้ยยยย
ทันใดนั้นก็มีโอบกอดปริศนามากอดฉันจากทางด้านหลัง ฉันนี่กรี้ดเลยขร่ะ
"ชู่วววว ฉันเอง" ไอสูง...
"นายเป็นบ้าอะไรเนี่ย มากอดฉันทำไมวะ ปล่อยเดี๋ยวมีคนมาเห็น" ฉันพยายามดิ้นให้หลุด ขลุกๆขลักๆอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่รู้ว่าไม่เป็นผล แต่ก็อุ่นดีเหมือนกันแฮะ
"เห็นก็ดีทุกคนจะได้รู้" แซมพูด
"รู้ว่านายมีแฟนแล้วยังทำแบบนี้กับคนอื่นอ่ะหรอ?" ฉันพูด
"ฉันบอกเธอแล้วไงว่าฉันจะเลิกกับแมดดี้" แซมตอบ
"จะเลิก ไม่ได้แปลว่าทุกอย่างมันเคลียร์แล้ว อีกอย่างนายจะเลิกหรือไม่มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน" ฉันตอบและพยายามเดินเลี่ยงๆ หนี แต่แซมก็กระชากฉันไว้ก่อน
"ฉันชอบเธอ" แซมพูด
"..." ฉันไม่ได้ตอบอะไรเพราะอึ้งกับคำสารภาพตรงหน้า
"เธอหลุดออกจากเซิร์ฟไปละหรอ" แซมพูดเรียกสติฉัน
แต่ไม่ทันแล้วฉันว่าฉันบัคว่ะ ฉันวิ่งกระโดดลงน้ำเฉย ใช่!! ทุกคนอ่านไม่ผิด ฉันวิ่งลงน้ำ ฉันเป็นเห้อะไรวิ่งลงน้ำในตอนเช้าทั้งๆที่อากาศแม่งโคตรจะหนาวจนแช่แข็งปลาทูได้
"เฮ้ยยย เธอเป็นบ้าไปละหรอ" แซมวิ่งตามฉันลงมา
"นายอ่ะเป็นบ้าอะไรฮะ? พูดคำแบบนั้นออกมาทำไม?" ฉันตะโกนใส่หน้าแซม
"ก็ฉันหมายความตามที่พูดจริงๆหนิ"
"นายจะทำแบบนี้ไม่ได้ ที่พอนายชอบใครนายก็จะเลิกกับคนเก่าแล้วมาหาคนใหม่ เป็นฉันก็คงไม่ต่างกับคนเก่าๆนายหรอก ถ้าวันนึงนายเจอใครที่ถูกใจกว่าวันนั้นนายก็คงทิ้งฉันไปแบบงงๆ เหมือนกับที่ผ่านมาเหมือนกันแหละ นายต้องหยุดทำร้ายหัวใจคนอื่นได้แล้ว พอสักที" ฉันตะโกนออกมาแบบพรั่งพรู
YOU ARE READING
||Loving you is a painful||
Teen Fictionฉันเคยเป็นผู้หญิงสดใส... ฉันเคยเป็นผู้หญิงเข็มแข็ง... แต่กับนายมันไม่เป็นแบบนั้นเลย... ฉันเคยเป็นผู้หญิงที่ไม่สนอะไรทั้งนั้น... แต่ข้างหลังกำแพงนี้ นายได้พังมันลงมา... "นายคงไม่มีวันเข้าใจฉันหรอก แซมมูเอล วิลคินสัน..."
