||Loving you is a painful||

เพื่อนใหม่ + ศัตรูใหม่?

6:30 AM
ออดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ~
มาและเสียงยมทูตลากลงนรก 😭
ไปโรงเรียนวันแรกๆ แหม่อยากได้อารมณ์แบบนีโม่จัง มันต้องกระตุ้นๆ หกครึ่ง อาบน้ำแต่งตัวกินข้าวไปโรงเรียนดิ รอไร 😒
.
.
7:20 AM
หลังจากกินมื้อเช้าเสร็จลุงจอร์จก็ออกมาส่งรอรถโรงเรียนที่หน้าบ้าน
"คุณลุงขาหนูกลัววว หนูไม่อยากไปโรงเรียนเดี๋ยวเพื่อนๆแกล้งหนู😭" ทำตัวเหมือนเด็กอนุบาลร้องไห้อ้อนวอนขี้มูกโป่ง
"ปะวิฟ" เฮ้ยไมง่ายอ่ะลุง
"ไปไหนอ่ะลุง??" ฉันถามด้วยความสงสัย
"ไปโรงพยาบาลคนบ้ากัน" เงิบดิแก
"ลุง...... โรงบาลไม่รับหนู" ข้าไม่ยอมดอกก
"เอาเถอะๆ ไปรอรถเร็วเดี๋ยวไม่ทันวันแรก โชคดีนะลูก ลุงเป็นกำลังใจให้" ไมลุงทำหน้ามีเลศนัยมากเลยง่ะ 😧
.
.
7:30 AM
🎶 เจ็ดโมงครึ่งไปโรงเรียน
แหกขี้ตาตื่นอาบน้ำ🎶
ฮั่นน่อวปาล์มมี่ก็มาา ถุย ใช่อารมณ์ไหมเนี่ย รถบัสอยู่ไหนวะ ไปแหกโค้งอยู่มุมไหนฟะเนี่ย รอจนจะหลับละ หวังว่าเช้านี่คงจะมีแต่เรื่องน่ารักๆนะ

ปิ๊ม~ ปิ๊ม~
นั่นไงพูดไม่ทันขาดคำสัตว์หน้าขนก็โผล่มาปั่นประสาทแต่เช้า ดีจิมๆ
"นั่งคนเดียวไม่มีใครคบรึไงยัยเตี้ย" ทำพูดไปอย่าใหัข้าสวนกลับละกันไอสูง
"รอรถบัสหรอวิฟ ไปกลับพวกเราไหมละข้างหลังยังว่าง เจสัน มันขับรถไปเองแล้ว ขึ้นมาดิ" เนท ไมนายน่ารักกับฉันแบบนี้อ่า แต่ฉันไม่ไปหรอกถ้ามีไอสูงปากปีจออยู่ด้วย เชอะฉันหยิ่ง!
"ไม่อ่ะเนท ฉันแพ้ขนสัตว์หน่ะ" หำว่ะ เนททำหน้างงสงสัยเหมือนหมานั่งไวกิ้ง
"ฉันไม่ได้เลี้ยงหมา หรือแมวนะวิฟ" ใสว่ะ
"เนท ไปเถอะไม่ต้องให้ยัยเตี้ยขึ้นมา"
"ทำไมนาย..."
"ไปเถอะน่า"
โมโหดิเอ็ง สงสัยรู้ตัวว่าโดนหรอกด่า ก๊ากก
"บรัยน้าา หนุ่มๆ 😘"
"เธอโดนดีแน่ยัยเตี้ย" ทำขู่ไปปปป
ฉันแกล้งทำหน้าเหมือนหวาดกลัวสุดๆ จนเนทและแซมลับสายตาไปซักพักรถบัสก็มาถึงหน้าบ้าน
.
.
ถึงโรงเรียนซะทีทนสายตาสาวๆไฮยีน่าในรถมาตั้งนาน นี่เป็นคนหรือไก่เนี่ยมองอย่างกับจะจิก กระต๊ากๆ
ตายเถอะผู้คนมากหน้าหลายตาชิบ สับสนและงุนงง จะมองอะไรกันนักหนา เข้ามาสัมภาษณ์เลยไหม? ส่องไปเรื่อยๆ เผื่อเจอญาติ ถุย! นี่เอ็งคิดว่าเอ็งอยู่ไหน จะเจอญาติไหมที่นี่อ่ะ พูดมาได้
"เธอๆ" สักพักก็มีผู้หญิงผมบลอนด์ ตาโตสีฟ้าเข้ม ตัวสูงกว่าฉันไม่กี่เซน เดินเข้ามาสะกิดที่ไหล่ขวาของฉัน
"มีอะไรหรอ?" ฉันถาม
"เธอเป็นเฟรชชี่ชะ?"
"ใช่แล้ว ฉันพึ่งมาใหม่ หลงสุดๆ"
"ฉันชื่อโซเฟียนะ ฉันเห็นลักษณะดูเธอเป็นมิตรฉันก็เลยลองมาทักดู จะเป็นไรไหมถ้าเราจะ....."
"ได้สิ ฉันชอบเธอนะโซเฟีย เธอดูไร้เดียงสาดี ฉันชื่อวิเวียนนะ เรียกฉันว่าวิฟก็ได้ 😁"
"ฉันว่าเเล้วว่าเธอต้องนิสัยดี😆 ว่าแต่คาบแรกของเธออะไรหรอ"
"ของฉันหรอ แปปนะ.... อ่ออ เขียนสร้างสรรค์" เรียนเพื่อไรวะ วิชานี้ 😑
"น่าเสียดายของฉันเรียนเคมีก่อน"
"เอาหน่าไม่เป็นไรหรอก แค่เราได้กินข้าวกลางวันพร้อมกันก็โอเคแล้วเนอะ"
"อื้ม" โซเฟียน่ารักจัง เธอดูเป็นผู้หญิงที่เฉิ่มๆแต่น่ารักน่าปกป้องดี ฉันชอบ
"งั้นกลางวันเจอกันนะโซเฟีย ฉันจะรอหน้าแคนทีนนะ"
โซเฟียพูดตกลงแล้วเราต่างคนโบกมือบ๊ายบายให้กัน
แต่แล้วโชคชะตาพรหมลิขิต หรือผีผลักให้ฉันมาเจอไอสูงก่อนเข้าเรียนคาบแรกด้วยยย เจอแต่ละครั้งก็ไม่เคยมีเรื่องดีเลย
"ไม่มีใครคบละสิ ถึงมาเดินหลงอยู่คนเดียว 😏" นั่นไง นายนี่มันเดาง่ายชะมัด
"จะมีหรือไม่มีแล้วมันใช่ธุระนายปะ ถ้าฉันมีเพื่อนแล้วมีเพื่อนแบบนายฉันไม่มีดีกว่า 😒"
เป็นไงโดนข้าตอกเข้าหน้าจังๆ เสียงเพื่อนๆของแซมหัวเราะกันลั่นโถงทางเดิน และผู้คนบริเวณโถงทางเดินมองดูสถานการณ์กันอย่างสอดรู้สอดเห็น
"แซมมี่ เบบี๋ของแมดดี้ อยู่ไหนคะ~"
สักพักก็มีเสียงผู้หญิงแป๋นๆแผดเสียงผ่าฝูงคนออกมา ทำให้แซมต้องลากฉันเข้ามาร่วมทุกข์อยู่ในห้องเก็บของแคบๆ
"นี่นายเป็นอะไรของนายหิวแฟบรึไง ลากฉันเข้ามาในนี้ทำไมเนี่ย"
"เงียบสักวิจะได้มะ" แซมพูดพลางเอามือมาปิดปากของฉันเอาไว้ พระเจ้า พระเสาร์ พระศุกร์ ทำไมไอสูงยิ่งใกล้มันยิ่งหล่อเยี่ยงนี้ นี่ถ้าไม่ติดว่าปากมันหมานะ ฉันข่มขืนมันตายคาห้องเก็บของละ มูฮ่าๆๆๆ
"อ่อยไอ้อัง"
"เธอพูดภาษาอะไรของเธอ"
ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากมือของแซม ทำให้แซมเข้าใจความหมายที่ฉันพูด
"นายนี่ปัญญาอ่อนเนอะ ว่าแต่นายหนีอะไรของนาย เจ้าหนี้หรอ?"
"เธอก็คิดได้เนอะก็หนีผู้หญิงไง"
"หนีผู้หญิง?!?? ฉันว่าผู้หญิงน่าจะหนีนายมากกว่านะ ปากนี่อย่างกับคอกหมาใน 😂"
"เธอไม่รู้ซะแล้วเวลาฉันอยู่บนเตียง ฉันฮอตแค่ไหน อยากจะลองไหมละ 😏😏"
แซมพูดพร้อมกับจับเอวฉันเข้าไปให้ใกล้กว่าเดิมจนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆรดที่ต้นตอ ทำให้ฉันตัวแข็งทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่ง 😳
"ทำไมทีนี้ไม่สู้ละ ฉันรู้ว่าเธอต้องการฉันใช่ไหมละ หืม?"
"ใครต้องการนายกัน ฉันไม่ต้องการนายสักนิด" ในจังหวะที่ฉันเงยหน้าพูด ทำใหริมฝีปากของแซมสัมผัสกับหน้าผากของฉัน
ฉันกับแซมมองหน้ากันนิ่งแต่ฉันรู้สึกได้ว่าแซมกำลังเอื่อมมือจับเหนือขึ้นที่ชายเสื้อครอปของฉัน ทำให้ฉันต้องหลับตาปี๋ ด้วยความกลัว
"คนอย่างเธอกลัวเป็นด้วยหรอ😏 ที่แท้เธอก็แพ้เรื่องแบบนี้นี่เอง"
"ใครบอกฉันกลัว ฉันเหม็นปากนายตังหากหลบไป" ฉันทำเฉไฉผลักแซมหลบให้พ้นประตูแล้วเดินออกไปจากห้องแคบๆด้วยหัวใจที่เต้นระรัว แถมได้ยินเสียงแซมหัวเราะด้วยความสะใจ ได้แซมได้ ครั้งนี้นายชนะไป ครั้งหน้าฉันไม่ยอมหรอก 😠