หึๆๆๆๆๆๆๆ
ความอลมานแบบนี้คงไม่มีใครทำได้แล้วนอกจากแซม แต่ที่น่าตกใจที่สุดคือ แซมกำลังต่อยกับออสติน!!
ฉันและโซหันมองหน้ากัน กลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ ทำอะไรไม่ถูก
"เอาไงดีวิฟ เราจะเข้าไปห้ามยังไงกันดีละ" โซเฟียถามฉันด้วยความกลัว
ฉันไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยืนงง ยืนคิดสักพักแล้วฉันจึงหันไปพูดกับโซเฟีย
"โซเฟียเธอยืนรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันมา" ฉันบอกโซเฟีย
"เดี๋ยววิฟเธอจะไปไหน แล้ว..."
โซเฟียพยายามตะโกนเรียกถามฉันแต่ฉันรีบวิ่งออกมาเลยไม่ได้ตะโกนตอบไป
ที่ฉันวิ่งหนีโซเฟียออกมา เพราะว่าฉันกำลังวิ่งไปหาถังมาใส่น้ำ เพื่อจะได้เอาไปสาดสองคนนั้นให้หยุด เพราะฉันรู้สถานการณ์แบบนี้ดีต่อให้เราตะโกนด่า ตะโกนเรียกชื่อแม่ หรือเรียกชื่อแฟนเก่า ก็คงไม่มีวันหยุดง่ายๆ วิธีนี้เนี่ยแหละ The best!
เรียบร้อย! พอฉันเติมน้ำใส่ถังจนเต็มฉันจึงรีบออกจากห้องน้ำไปยังแคนทีน ในขณะที่ฉันกำลังเดินแหกฝ่าดงมนุษย์ทุกคนต่างมองกันมาที่ฉันโดยมีคำถามที่เหมือนๆกันอยู่ในใจคือ 'ยัยนี่กำลังจะทำบ้าอะไร?' พอฉันเดินมาถึงจุดศูนย์กลาง ฉันไม่รอช้ารีบปืนขึ้นเก้าอี้แล้วสาดน้ำไปยังทางสองคนนั้น ทั้งคู่ต่างตกใจ และงงว่าใครสาดน้ำ ทั้งออสตินและเเซม จึงหันมองมาที่ฉัน ความสงสัยในใจของสองคนนั้นจึงคลี่คลาย
"ฮี่ๆ ฉันเองไงพวกหมาบ้า -_-" ฉันพูดขึ้น
"นี่เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย" แซมพูดขึ้นด้วยความโมโห แต่ออสตินกลับไม่พูดอะไร ได้แต่ทำหน้านิ่งๆจนฉันอ่านไม่ออก
"ฉันตังหากที่ต้องถามพวกนาย ว่าเป็นบ้าอะไรกันถึงมากัดกันในแคนทีน รบกวนเวลาพักของผู้อื่น"
ฉันตอบขึ้นด้วยอารมณ์สั่งสอนนิดๆ 55555
ไม่นานเกินรอ ครูใหญ่ก็มาถึง
YOU ARE READING
||Loving you is a painful||
Teen Fictionฉันเคยเป็นผู้หญิงสดใส... ฉันเคยเป็นผู้หญิงเข็มแข็ง... แต่กับนายมันไม่เป็นแบบนั้นเลย... ฉันเคยเป็นผู้หญิงที่ไม่สนอะไรทั้งนั้น... แต่ข้างหลังกำแพงนี้ นายได้พังมันลงมา... "นายคงไม่มีวันเข้าใจฉันหรอก แซมมูเอล วิลคินสัน..."