||Loving you is a painful||

อ่อออ มันเป็นแบบนี้นี่เอง

Saturday Morning
8:00 PM
หาววววววววววววววว~
แจ๊บๆ อย่าตกใจนั่นไม่ใช่เสียงปอปกินไก่หรือแต่อย่างไร เสียงเค้าเองงง แหม่ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วเจ็บปวด เจ็บตัวยังไม่เท่าเจ็บใจ
เสียใจแต่เธอไม่รู้~
อารมณ์ตอนนี้เลยบ่องตง 555 แต่ก็ช่างเถอะเราจะไปแคร์ทำไมขนาดเค้ายังไม่แคร์ใจเราเลย รู้ว่าทำยากแต่เราไม่มีทางเลือกนิ ชักไหล่ไม่แยแส อาบน้ำแต่งตัว ลงไปหาไรกินดีกว่า ก็คงมีของกินอีกอย่างแหละที่ไม่ทำร้ายใครแต่ทำร้ายน้ำหนักมาก 😭 แต่ไม่เป็นไรทำอะไรแล้วมีความสุขก็ทำไป 👌🏻
.
.
"อรุณสวัสดิ์ค่าลุงจอร์จ ป้าซาร่าห์~"
อยากได้บรรยากาศสดใส ก็ต้องทำตัวให้สดใสเข้าไว้
"ไงลูกหิวยังไปหาไรกินก่อนสิแล้วเดี๋ยวลุงกับป้ามีอะไรจะคุยด้วย"
"โอเคค่ะ หวังว่าคงจะเป็นเรื่องดีนะ 😅"
ไม่รอช้าฉันจึงรีบเข้าไปครัวไปกินอาหารเช้าอย่างไม่เกรงใจความเป็นหญิง โฮะๆ
เฮ้อออ ต่อให้ฉันพยายามไม่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน ยังไงฉันก็ยังคงคิดอยู่ดี ทำไมฉันจะต้องแคร์ด้วยวะ ฉันโดนด่ามาหนักกว่านี้ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย หรือว่าเพราะฉันแคร์นายวะไอสูง 55555 ตลกตายละกู 😑 ต่อไปนี้ฉันจะไม่ไปยุ่งกับนายและไอสูง เผื่อนายจะดีกับฉันบ้าง และยัยแมดดี้ก็จะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายกับฉันอีก ด้วยพลังแห่งสันติภาพ ✌🏻️ ถุย!
เออ ลืมเลยว่าลุงจอร์จรอคุยธุระอยู่ มัวแต่ทะเลาะกับตัวเองอยู่ได้ ปัญญาอ่อน
"ลุงจอร์จจจ วิฟมาแบ้ววว"
"นี่ไปกินอาหารเช้า หรือไปทำกับข้าวเลี้ยงคนในหมู่บ้านเนี่ย" ลุงจอร์จแซว ลุงไมลุงพูดงี้อ่ะ ไม่เท่เลยนะลุง
"ที่รักค่ะ ดูแซวหลานสิ เข้าเรื่องได้แล้ว"
"ฮ่าๆ โทษทีลุงเเซวขำๆ อ่ะเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า คือว่าอย่างงี้ เรื่องมันเป็นแบบนี้ ซึ่งมันก็ไม่มีไรมาก ลุงก็แค่จะบอกว่า...."
"โอ้ยยย ลุงค่ะวันนี้หนูจะรู้เรื่องไหมเนี่ย 😂"
ฉันตัดบทลุงจอร์จ ถ้าไม่รีบทักลุงไปยาว
"ลุงแกล้งเล่น คือว่าอีก 2 อาทิตย์จะเป็นวันหยุดยาว แล้วโดยปกติทุกวันหยุดยาว เราก็จะมีการออกไปตั้งแคมป์ในป่าริมทะเลสาปกัน..."
"จริงหรอคะลุง!! เย้~" ตัดบทลุงตลอดอินี่
"ให้ลุงพูดให้จบก่อนสิ แล้ววิฟจะเฮดังกว่านี้"
"แฮะๆ ก็มันฟังดูน่าหนุกง่ะ 😅"
"ก็ที่ไปเที่ยวก็จะมีบ้านเราแล้วก็บ้านโลลิ ซึ่งเราไปเที่ยวด้วยกันแบบนี้ทุกปี"
บ้านป้าโลลิ? บ้านของป้าโลลิ? ครอบครัวป้าโลลิ? ทุกคนในบ้านป้าโลลิ? ถ้างั้นก็หมายความว่ามีแซมด้วยดิ ม่ายยยยยย 😭
"อ้าว ไม่เย้ต่อหรอ"
เปลี่ยนจากเย้ เป็น แง๊ละกันนะ
"ลุงบอกไว้ก่อนไง วิฟจะได้เตรียมตัวทัน"
นี่ลุงให้เวลาหนูเตรียมตัว หรือเตรียมใจกันแน่คะลุง
ฉันเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นกลับขึ้นมาในห้อง มานั่งคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ มันไม่จริงใช่ไหม ถ้ากระโดดจากระเบียงลงไปจะตายไหมนิ จะพิการ? จะสมองเสื่อม? หรือจะมีคนเกิด?! ถุย คิดได้เนอะ สำหรับอารมณ์ในตอนนี้อ่ะหรอขอมอบเพลงนี้ให้เลย
🎶Just give me a reason,
just a little bit's enough🎶
หมดกันจิตวิญญาณแห่งความสันติ ไม่มีเหลือแม้แต่เศษผง ใครก็ได้ช่วยด้วยยย Help!
หงืด~ หงืด~
ไผโทรมานิ
[ออสติน] มีอะไรกันนิโทรมาแต่เช้า
"โย่ว มีไรโทรมาแต่เช้า"
(เธอนี่มีไรแปลกใหม่ได้ตลอดเลยนะ)
"อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง มีไรว่ามา"
(ตกลงวันนี้เธอว่างไหม 😁)
"ว่างตลอด ว่างเกิ๊น"
(งั้นเดี๋ยวฉันไปหาที่บ้านนะ...)
"เดี๋ยวๆๆ มาหาฉันทำไม?"
(ก็เมื่อคืนที่ฉันโทรไปหาไง เธอนี่ขี้ลืมว่ะ)
"อ้าวหรอ จำไม่ได้โลย"
(งั้น 3:00 โมงเย็น ฉันไปรับนะ...)
"รับไปไหน?!"
(เธอช่วยรอให้ฉันพูดให้จบก่อนได้ไหมยัยไฮเปอร์)
"ก็มันตื่นเต้นง่อวววว"
(ฉันจะมารับเธอไปที่ๆนึง รับรองไม่ทำให้เธอผิดหวัง ฉันเอาหัวเป็นประกันเลย)
"เอาไข่นายเป็นประกันได้มะ"
(...)
"ฉันหลอกเล่น แค่นี้ทำเงียบ"
(ก็เธอมันยัยตัวร้าย)
"..."
ได้ยินคำนี่แล้วนึกถึงคำพูดของแซมเมื่อคืน มันช่างเป็นช่วงเวลาที่รุนเเรงเหลือเกิน 😭
(นี่ฉันพูดอะไรผิดรึเปล่า ฉันขอโทษ)
"เปล่า ฉันเหยียบขี้มาหน่ะ ก๊ากก แค่นี้ก่อนนะ แล้วเจอกัน" หลังจากฉันตัดสายออสติน ฉันก็ไปนอนเล่นเปลที่ชานระเบียง ชิลสึดๆ แต่จิตใจกูว้าวุ่นมาก รู้สึกเริ่มเคลิ้มๆ...
.
.
"วิฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!"
เทเลอร์ สวิฟมาหรอ เสียงดังเชียว พึ่งรู้ว่าลุงจอร์จคลั่งเจ๊เทย์ด้วย ตาโหลกก
"วิเวียนนนนนนนนน!"
ใครเรียกกูอีกวะ ใช่เวลาป่ะ? 😑 คนจะนอน
"วิเวียนรอบที่ล้าน"
น่านด่ากูหัวล้านอีก สึดเอ้ย
"วิเวียนนนนนนนนน! เพื่อนมาหา!"
ช่างหัวเพื่อนเด้
เพื่อนมา?
เพื่อนมาทำไร?
เพื่อนใครวะ?
เพื่อนโดนไล่ออกจากบ้าน?
เพื่อน?
เพื่อน.....โซ? หรือออสติน?
ออสติน?
ออสติน?!
เอี้ยยยยยยยย ตูลืม
ด้วยความตกใจสะดุ้งตื่นจนตกเปล
โอยยยย เจ็บสึด!
"ค่าลุง วิฟกำลังลงไปปป"
ส่องกระจกดูสภาพตัวเอง โหววว เซอร์สึดๆ
เดี๋ยวๆใครบอกเซอร์ เค้าเรียกเซ็กซี่โดยธรรมชาติตังหาก โฮะๆ สบัดไม้กวาด 💁🏻
"เอ่อ ลุงเรียกวิฟนานยังง่ะ 😅"
"ไม่นานเลย เพื่อนวิฟมาได้ 5 น. แล้ว"
โห่ลุง เอากะทะฟาดหน้าเลยเถอะ
"ก็วิฟคิดว่าลุงเรียกเทเลอร์ สวิฟ"
ถุยแก้ตัวได้ดีมากวิฟเอ้ย
"เอาเถอะๆ ไปหาเพื่อนได้แล้ว เพื่อนมารอนานแล้ว คุยกับลุงจนเบื่อแล้วมั้ง"
ไม่รอช้าฉันรีบวิ่งไปที่ออสติน เห็นออสตินนั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่น
"มองไรไอโรคจิต"
"เธอ..."
"ทำไมสภาพฉันเหมือนนางแบบวิคตอเรียซีเครทละสิ โฮะๆๆ"
"โอเคๆฉันไม่เถียง พึ่งตื่นละสิ ลุงเธอเรียกบ้านแทบถล่ม"
"อย่าพูดมาก ว่าแต่นายจะพาฉันไปไหน?"
"บอกเธอก็รู้ดิ"
เอ้าอีนี่ 😑
ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา ฉันและออสตินก็ขึ้นรถกัน เพื่อไปยังจุดมุ่งหมาย
"นี่ๆ เราไม่ต้องใช่รถหรอออส? หรือนายจะเรียกเมฆสีทอง? หรือ..."
"พอๆๆ ไปและสมงสมอง เราจะเดินกันไป ความคิดดีใช่ไหมล้าาา"
เดินหน่ะไม่เท่าไหร่ แต่จุดหมายปลายทางนี่สิอยู่แห่งหนใด 😭
"เอาน่าไม่ต้องทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ไม่ไกลหรอก"
"นายต้องเลี้ยงหนมฉันชุดใหญ่แล้วหล่ะ 😏"
ฉันและออสตินเดือนไปได้สักพัก ก็สวนกับรถแซมที่มียัยแมดดี้นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถ แต่สิ่งที่ดึงดูดความสนใจมากกว่าคือ สายตาที่แสนไม่พอใจของแซม อะไรอีกวะ
.
.
"ออสติน... นายรอฉันเล่นชะ?"
สนามเด็กเล่นกับรถไอติมกุ๊งกิ๊งๆ น่ารักสมอายุกูมาก
"ทำไม เธอไม่ชอบหรอ ตอนเด็กๆ ฉันมาออกจะบ่อย ฉันเห็นว่ามันน่ารักเหมาะกับเธอดี 😁"
"นี่นายว่าฉันว่าไม่ยอมโตหรอ?!"
แกโดนฉันกระโดดกัดหูแน่ ย๊ากกก งั่มๆ
"โอ้ยวิฟเถอะมันป่าเถื่อนที่สุด"
"ไหนบอกว่าฉันน่ารักไง 5555"
ฉันเดินมุ่งหน้าไปสั่งไอติมโดยไม่สนใจเสียงบ่นของออสติน โฮะๆ กินฟรี
"รับอะไรดีจ้ะหนู"
คนขายเป็นลุงแก่ๆหุ่นอ้วนๆขาวๆดูใจดีน่ารัก เหมือนรูปปั้นตาแว่น KFC
"หนูขอคุกกี้แอนด์ครีม, ช็อคโคแลตมิ้น, รัมเรสิ่น อย่างละสองลูก และก็วิปครีมชั้นบนนะคะ ไม่เอาเชอร์รี่ ขอบคุณค่ะ 😁"
"นี่เธอสั่งเผื่อฉันหรอวิฟ 😧"
"เปล่า ฉันคนเดียว 😁✌🏻️ อย่าพูดมากจ่ายตังด้วย อิอิ"
ฉันรับไอศครีม และไปหาที่นั่งใต้ต้นไม้ร่มๆในสนามเด็กเล่น และสักพักออสตินก็ตามมา
ฉันนั่งกินไปกินมานึกขึ้นได้ถึงเรื่อระหว่างเเซมกับออสตินจึงถามขึ้น
"นี่ๆออสติน ฉันขอถามไรนายหน่อยได้ป่ะ"
"ได้สิมีไรอ่ะ"
"คือว่าาา คือ... นายกับแซมไม่ถูกกันหรอ"
"แซมตังหากที่ไม่ถูกกับฉันเอง"
"อ้าวว มันยังไง เล่ามาเดี๋ยวนี้"
"คงเพราะเรื่องแมดดี้ละมั้ง"
งงหนักเลยกู 😓
"ก็แมดดี้เป็นแฟนเก่าฉัน..."
"อ้าวแล้วมันไปเกี่ยวไรอ่ะ แย่งผู้หญิงกันหรอ"
"ก็ให้ฉันพูดให้เสร็จก่อนสิ"
"โอเค 😞"
"ก็ตอนที่ฉันเป็นแฟนกับแมดดี้ แซมก็ดันมาจีบแมดดี้ทั้งๆที่แมดดี้ยังเป็นแฟนของฉันอยู่ แมดดี้ก็ดันไปเล่นด้วยกับแซม สองคนนั้นเลยคบกัน ทิ้งฉันเน่าไว้คนเดียว"
ออสตินทำท่ายักไหล่ไม่แยแส
"ทำไมแซมทำแบบนี้อ่ะ ทั้งๆที่นายคบกับแมดดี้อยู่?!"
"แซมไม่ผิดหรอก เพราะแซมไม่รู้ว่าแมดดี้เป็นแฟนฉัน"
"อ้าวววว ซะงั้น"
"เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ ทำให้ฉันกับแซมไมค่อยลงกันเท่าไหร่"
"แต่นายไม่ผิดเลยสักนิดนะออส"
"อะไรที่มันไม่ดีเราก็อย่าไปยุ่งกับมันดีกว่า"
"เหยดดดดดดด เลือดออกเบย"
"พอๆ เวอร์ตลอด"
พอจบการสนทนาเรื่องของแซมเราต่างคนต่างก้มหน้ากันกินไอศครีมของตัวเอง
เฮ้ออ นึกไปนึกมาแล้วตลกจริงๆ ผู้หญิงอะไรกัน อันตรายชะมัด ฉันคนนึงละขอบายย
"อิ่มยัง? ถ้าอิ่มแล้วไปเล่นสนามเด็กเล่นกัน"
ฉันพยักหน้า
"ดีและ ถ้าไม่อิ่มนี่ ฉันก็ไม่รู้ว่าจะไปโรงงานไอศครีมไหนดีและ 😂"
ฉันแกล้งทำหน้าเชิดใส่และ เดินตามออสตินไปนั่งที่ชิงช้า อย่างเงียบๆ
"วิฟ ฉันขอถามอะไรเธอหน่อยได้ไหม"
"ได้สิ ถามมาเลย" ออสตินถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนฉันอดแปลกใจไม่ได้
"เธอเป็นอะไรกับแซมหรอ?"
"เพื่อนบ้านหน่ะ บ้านเเซมเป็นเพื่อนบ้านที่สนิทที่สุดของลุงฉันน่ะ ทำไมหรอ?"
"เปล่าฉันแค่สงสัยว่าเธอไปรู้จักกับแซมได้ไง"
"อ่อออออ ไม่มีไรหรอก"
เอาละครับพี่น้อง ความเงียบครอบงำ ไม่ชอบบรรยากาศแบบนี่เลยอึดอัดสุดๆ 😩 ฉันต้องหาทางทำลายความเงียบนี้ให้ได้
"เอ่ออออสตินนี่ก็เย็นมากแล้ว ฉันว่าเรากลับบ้านกันเถอะ"
ออสตินไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้า
"นี่ออส นายเป็นไรอ่ะ ทำไมอยู่ดีๆก็เงียย?"
"เปล่าหน่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร แค่อิ่มจนพูดไม่ออก"
"แหม่ ทำมาเป็นกระเพาะบาง ฉันกินเยอะกว่านายอีกยังไม่บ่นเลย 😤"
"ยัยตะกระ"
ยักไหล่ไม่สนใจ
เราสองคนเดินมาได้สักพัก ความเงียบก็กลับมาจนฉันไม่กล้าแม้แต่ออกเสียง แต่แล้วออสตินก็ออกเสียงพูดถามออกมา
"ความจริงแล้วฉันกลัว"
"นายกลัวอะไรออสติน? นานโอเคนะ?"
"ฉันกลัวว่าฉันจะเสียเธอให้กับแซม เหมือนอย่างแมดดี้อีก... ถ้าเป็นเธอฉันคงขาดใจ"
ออสตินนายทำฉันกลัวจริงๆนะ
"ไม่หรอกออส ฉันไม่ทิ้งนายหรอก นายเป็นเพื่อนของฉันนะ"
"มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก คือฉัน... ช่างมันเถอะ"
ที่ออสตินพยายามจะพูดเค้าหมายถึงอะไรกัน ฉันละสงสัย
พอออสตินมาส่งถึงหน้าบ้าน เราบอกลากัน แล้วออสตินก็ขับรถออกไปโดยไม่พูดอะไรต่อ ไม่ชอบแบบนี้เลย 😔 อึดอัด

ฉันมองไปที่บ้านแซมเห็นสวนหลังบ้านไฟเปิดแสดงว่าชิวรอบกองไฟกันละสิ สงสัยแมดดี้ยังไม่กลับ ย้ายบ้านเลยไหมแก ถถถถ
ว่าแต่ลุงกับป้าหายไปไหน แล้วข้าจะเข้าบ้านไงอ่ะ 😓 มีป้ายติดหน้าบ้านด้วย เฟี้ยวสัสๆ โทรศัพท์ไมไม่โทร คลาสสิคจริงๆ
|| วิฟ ลุงกับป้าอยู่บ้านโลลิ
ถ้าวิฟจะเข้าบ้านมาหาลุง
ที่บ้านโลลินะ ลุงกับป้า ||
ได้เรื่องอีกละ กูจะบ้าาาาา ไปก็ไปวะ อยากจะนอนจนจะคลั่งละ

ตุ๊งแน่ว~ ตุ๊งแน่ว~
เป็นเสียงออดที่อุบาทว์ที่สุดในโลก 😂😂
"ไง?"
ทำไมต้องเป็นนายที่เป็นคนมาเปิดประตูด้วยวะ
"ก็ไม่ไงฉันมาหาลุงฉัน"
ฉันจึงเดินปึ้งปังเข้าไปในบ้านเพื่อไปเอากุญแจ และรีบออกจากบ้าน เพราะขืนอยู่ต่อมีหวังได้ทะเลาะกับแซมอีกแน่นอน เดี๋ยวนะไม่เห็นยัยแมดดี้ สงสัยกลับรังไปละ ดีเหมิอนกัน ไปให้ไกลๆเลย ไปจากโลกนี้เลยยิ่งดี
"เดี๋ยว!" นั่นไง อุส่าต์รออกมาและนะยังมาดักกูหน้าประตูอีก
"ว่า?"
"ฉันว่าฉันเตือนเธอไปละนะ"
"เตือนไร? พายุจะเข้าหรอ?"
"เธอไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหรอก เธอรู้ดีว่าเธอกำลังทำอะไร"
"นี่แซม นายคิดว่าฉันกำลังวางแผนปล้นธนาคารรึไง ฉันแค่ไปไหนมาไหนกับออสติน ไม่ได้จะไปทำชั่วนะ" กูเปรียบเวอร์ไปไหมนิ?
"แสดงว่าเธอเต็มใจละสิ"
"อย่างน้อยออสตินก็ไม่เคยไปจีบใครทั้งๆที่ผู้หญิงเค้ามีแฟนแล้วละกัน" เชี้ยหลุดปาก
"..." แซมถึงกับเงียบ ฉิบหายละไงกู
ฉันไม่พูดอะไรต่อจึงรีบเดินออกไปจากบ้าน
เชี้ยเอ้ยกูพูดไรออกไปวะ จบกันอิวิฟ 😩

...บางทีเราก็เชื่อหัวใจตัวเองไม่ได้หรอก วันนี้รู้สึกแบบนี้ พรุ่งนี้ใจเราก็อาจเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา สมองกับหัวใจทำงานคนละที่กัน และการตัดสินใจทุกครั้งหัวใจเป็นฝ่ายโดนทำร้ายเสมอ...