Project XXX

215 10 5
                                    

The next day
Time check 7:45 am
ตื่นเช้ามาฉันก็พบว่าแซมไม่ได้นอนอยู่บนเตียงแล้ว นึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนหัวใจฉันเต้นแรงราวกลับระเบิดมือ ทำไมนะแซม นายกำลังเล่นเกมส์อะไรอยู่ ฉันเดาใจนายไม่ออกเลย ขอร้องเถอะอย่ามาเล่นกับความรู้สึกของฉันเลย ฉันไม่ได้แข็งแรงแบบที่เห็นนะ ฉันอ่อนแอเป็น แต่ทำไมนะ ทั้งๆที่นายใจร้ายใส่ฉันขนาดนี้ แต่ฉันกลับหวั่นไหวกับนายได้ ไอบ้าแซม

ฉันลงมาข้างล่างเพื่อที่จะได้หาอะไรกินก่อนไปโรงเรียน งื้ออออออ ป้าซาร่าห์ไม่อยู่หนูอดอยากนะรู้ไหมมม กว่าจะเย็นหนูคงแห้งตายยย แง๊ กินซีเรียลลองท้องไปก่อนก็ดั้ย งิงิ
Knock! Knock! Knock!
โอโย๊ะโหย๋ ไผนิมาเคาะแต่เช้า
ตึก ตึก ตึก ไม่ต้องตกใจนั่นไม่ใช่เสียงหัวใจแต่เป็นเสียงเดินเฉยๆ 55555
ฉันเดินไปเปิดประตู โดยที่ไม่ได้ถามก่อนว่าใคร เพราะคงรู้ๆอยู่ว่าเป็นใครไปไม่ได้นอกจากกกออสติน
อะ อ้าววว ผิดว่ะ........ แซม
"ว่าไง นายมีไรพี่สูง?"
ฉันถามเชิงติดเล่น เพราะไม่อยากให้บรรยากาศดูน่าอึดอัด เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
"เปล่า ฉันแค่จะชวนเธอไปเรียนพร้อมกัน"
"ป๊าดดด พายุอะไรหอบนายมาให้ชวนคนสวยแบบฉันเนี้ยยยย"
ทำไมอีตานี่มาราวกับปรากฏการณ์ธรรมชาติ ที่ยากเกินจะคาดเดา
"ไม่ต้องมาพูดเยอะ ฉันอุส่ามาชวน"
"งั้นขอบคุณสำหรับความอุสาหะ แต่ไม่เป็นไร ฉันไปเองก็โอเคอยู่แล้วจ้ะพ่อหนุ่ม"
"นี่เป็นคำสั่ง เธอต้องไปกับฉัน"
"อุ๊ต้ะ! แหม่ๆ พ่อหนุ่ม ดูหนังมากไปหรือเปล่าจ้ะ เฮลโหลลล ออกมาจากทีวีได้แล้วจ้า"
"ทำไม เป็นฉันแล้วมันทำไม เพราะฉันไม่ใช่มันใช่ไหม?!"
"เดี๋ยวๆๆ ไอมันนี่คือใคร กรุณาให้เกียรติคนอื่นด้วย พอๆ ฉันไม่เถียงกับนายให้เสียเวลาฉันไม่อยากตกรถโรงเรียน"
"ใครบอกว่าจะไปรถโรงเรียน ไปรถฉันตั้งหาก"
ฉันไม่ได้ตอบอะไร เพราะขืนฉันพูดต่อมีหวังวันนี้ไม่จบ ได้แต่ทำสีหน้าตอบเป็นนัยว่า เรื่องของมรึง 55555555
.
.
ฉันและแซมขึ้นรถมาเพื่อมุ่งหน้าไปโรงเรียน คิดไปคิดมาแล้วฉันคิดดีหรือเปล่าวะที่มาด้วยเนี่ย ลืมนึกถึงที่โรงเรียนเลยว่าจะเป็นไงถ้ามีคนอื่นเห็นว่าฉันมากับแซม เอี้ยเอ้ยยย อิวิฟ มึงงง ซวยอีกแล้ว
"นี่เธอยังอยู่บนโลกไหมเนี่ยยัยเตี้ย?"
"..."
"เฮ้ๆๆ ยัยบ้า"
"ฮะๆ ไรนะ นายเรียกฉันหรอ?"
"ก็เออนะสิ"
มัวแต่เหม่อแต่คิดนู่นนี่เลยไม่รู้ว่าแซมเรียกฉัน เขินจุงง
"หน้าเธอตอนเหม่อทุเรศสิ้นดี เธอรู้ตัวป่ะ"
"จ้าาาา พ่อรูปหล่อ แมลงวันตอมมม อั้ยยะ"
"เยอะไปละ"
อ่าาาาา จะถึงโรงเรียนแล้วง่าา นึกออกแล้ว ฉันแซมปล่อยฉันไว้หน้าโรงเรียนแล้วเดินเข้าไปเองดีกว่า
"นี่ๆๆ แซม นายทิ้งฉันไว้หน้าโรงเรียนเนี่ยแหละเดี๋ยวฉันเดินเข้าไปเอง"
"ทำไม กลัวมันเห็นแล้วเข้าใจผิดไง้?"
โอ้ยยยย ทำไมไอสูงมันเข้าใจอะไรยากจังวะ
สุดท้าย และสุดท้ายกูก็ต้องทำตามที่ไอสูงมันบอก ฮ่าาาาา สึส
ฉันนี่เดาไม่เคยผิด เป็นไงละ เป็นที่จับตามองไหมละมึง อิวิฟซวยอีกแล้ว เป็นขี้ปากอีกแน่นอน ฉันไม่รอช้า จึงรีบวิ่งเข้าไปในโรงเรียน ตามหาโซเฟียด่วนๆ
.
.
"โซเฟี้ยยยยยยยยย"
"เธอเป็นอะไรของเธอวิฟมีวันไหนที่เธอจะมาแบบนอร์มอลบ้างได้ไหม"
"ฉันคิดถึงเธอที่ซู้ดดดดด หลายวันมานี้มีแต่เรื่องง่าา"
"เอาน่าวิฟ นี่แหละรสชาติ เธอน่าจะชอบ"
Ding! Ding! Ding!
"เสียงออดดังแล้ว ตอนเที่ยงเจอกันนะวิฟ ตั้งใจเรียนละ จุ้บ"
"เจอกันจ้าา จุ้บ"
เราต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน คาบนี้เป็นวิชาแลป อ่ออ แลปที่ว่าไม่ใช่ทางเคมี ฟิสิกส์ ชีวะ หรืออะไร แต่เป็การทำแลปง่ายๆ ไม่มีทฏษฏีอะไรมากมาย ซึ่งค่อยข้างอิสระ อาทิตย์นี้ต้องจับคู่ทำแลปแล้วด้วย จะมีใครมาคู่กับฉันบ้างเนี่ยยย

||Loving you is a painful||Donde viven las historias. Descúbrelo ahora