VİLLAİN DEKU

14

DEKU

AFO gittikten sonra nomular ile ilgilenmedim. Çünkü canım istemedi. Gerçekten çok can sıkıcı bir durumdayım. Tüm emeklerim, tüm heveslerim, çalışırken harcadığım zaman, uykusuz kaldığım geceler, tüm her şey bir hiç uğruna gitti... Boşa gitti.... (uykusuz kaldığım geceler derken, nomular üstünde çalışırken gecesini gündüzüne kattığını söylemeliyim sanırım.)

Oturduğum duvarın dibinden kalktım. Her saniye gücüm emiliyordu. Ben buradayken bu güç emme olayı ne işe yarayacak. Gücü emilen benim, onlar değil ki! Bilmiyorum hiç bir şey bilmiyorum. Ne oluyor? Kafam yerimde değil. Belki.... o gün zamanım varken atlamalıydım.
Tüm güzel anılar.... Toga... Ama o zaman da hiçbirini edinemezdim.

Kendimle o kadar çelişiyorum ki! Hala zamanım var mı? Toga yı bırakabilir miyim? Kat-chan 'ı? Neden bu kadar umutsuz hissediyorum. Dünyanın sonu değil ama... ben değersiz hissediyorum. Kullanılmış bir aptal gibi...

Kapı sesi ile düşüncelerim aralandı. Shigaraki tam karşımda duruyordu.
"Ne istiyorsun?"
"Sen nomuları halledene kadar buradayım. AFO görevlendirdi beni."

"..."

"Deku..."

"..."

"B-ben..." sesi sakin ve bir şeyleri açıklığa kavuşturmak istermiş gibi çıkıyordu.
Sözünü kestim. "Açıklama istemiyorum senden. Neden amacına ulaşmak varken benim gibi biriyle ilgilenesin ki!"
"Doğru!" O duygusal sesten hiçbir iz kalmamıştı. Daha sert idi sesi. "Hadi kalk! Kalk ve nomular ile ilgilen. Sen bir villainsin duygusal olmamalısın. Öncelikli amacın bu olmalı."

"Hah!"Omuz silktim. "Söylemesi ne kadar kolay." Nomuların olduğu yere doğru yürümeye başladım. Tomura arkamda kalmıştı. Bakışlarını sırtımda hissedebiliyorum.

"İşini bitirdiğin anda çıkabilirsin." duyduğum şey ile durdum ve arkama yavaşça döndüm. Gözlerimin parıldadığına eminim. Dışarı çıkmak beni sevindirdiyse bunu nedeni Toga, birazcıkta kat-chan olabilir. Birazcık... Çok az... Her neyse...

"Ya birine ötersem?"

Sen gerçekten salaksın.

Merhaba içsesim.

"İkimizde biliyoruz ötmeyeceksin. Ötemeyeceksin." Tek kaşımı kaldırdım ve yüzüne dik dik baktım.

"Ne demeye çalışıyorsun?"

"Yakında öğrenirsin. işini ne kadar erken bitirirsen o kadar erken çıkarsın."

---

Yine mırıldanmalarım tutmuştu. Bu akılsız yaratıkların işe yaramaz beyinlerini nasıl korurum? Aslında aklımda bir fikir var ama All Might'ın gücü onu parçalama yeter de artar bile. Hmm... Peki ya bir mekanizma kursam...
Aniden Tomura'ya döndüm.

"Özgünlüğü etkisiz hale getiren kelepçelere ihtiyacım var. Üç tane" Bana şüpheci bir bakış attı. "Nomuların devresi için." ekleme gereği duymuştum.

"Yüzlerce nomu için üç tane yetecek mi?"

"Evet." Kurogiri'yi aradı ve çıktı. Yaklaşık beş dakika sonra geldi.

Önce bir kelepçenin içini açtım ve devreyi öğrenmeye çalıştım. Düşündüğümden daha basit bir devreymiş. Elimdeki malzemeler ile, yaklaşık bir saat, çalıştım ve küçük boyutlarda özgünlük engelleyici yaptım. Tek yapmam gerek şey bunları nomuların plastik koruyucularına eklemek. Bu sayede dışarıdan özgünlük ile bir darbe aldıklarında küçük bir yumruk gibi gelecek. Bir tane yenme yolu var. Özgünlük dışında çok güçlü bir şey kullanmak.

"Bitti."

"Pekala. Gel benimle önce bir yere gitmeliyiz." kurogiriyi aradı ve geçit açıldı. Geldiğimiz yer bardı. Toplanma yerimiz olan bar. Daha önce hiç kullanmadığım alt kata inen merdivenlere yönlendi. Takip ediyordum. Bir kapıyı açtı. Önden girmem için işaret verdi. Ben odayı inceliyordum. Oda dediğime bakmayın çok küçük bir yerdi. Neredeyse boştu. Çekilen kapı sesi ile arakamı döndüm. Tomura kapıyı çekmişti ve kendisi dışarıdaydı.

"Tomura! Şaka yapıyorsun değil mi?" Kapı kilitliydi. Kapıya vurmaya başladım. "TOMURA! BANA SÖZ VERMİŞTİN!"

"Ne kadar bağırırsan bağır seni yukarıdan kimde duyamaz."

"BURADAN ÇIKTIĞIMDA BUNU ÇOK AĞIR ÖDEYECEKSİN TOMURA!"

----

SELAMUN ALEYKUM CEMAAT-İ MÜSLİMİN

BÖLÜM NASILDI? UZUN SÜRE SONRA SİZE BÖLÜM ATTIM. PANOMDA OKUMAMIŞ OLAN VARSA NEDENLERİM YAZIYOR. HER NEYSE SİZİ İNSTAGRAM HESABIMIZA BEKLİYORUZ.

Yoru-chan ve Ai-chan olarak sizi çoooooooooooooooooook seviyoruz. 😍🥰

Bilgisayarda emoji yerini keşfettim. ehehe

İNSTA HESABIMIZ: naramen9