3

3.4K 253 582
                                    

"Şaka yapıyorum."

"..."

Bir şey diyecek gibi duruyordu ama çekiniyor gibiydi.

"Söyle artık ne söyleyeceksen?"

"Ha? Şey... Sen kahraman mısın?"

"Pfff saçmalama. Eğer kahraman olsaydım şimdiye seni yakalamıştım."

"Yani benim villain olduğumu anladın mı?"

"Elbette. Hangi normal insan kan ister ki?"

"Haklısın. Sen villain misin?"

"Değilim...Ve nasıl yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok."

"Biz... ikimiz... bir takım olabiliriz."

"Bunu kanım için söylemiyorsun değil mi?"

"AHAHAH tabiki hayır (!)"

"O ünlemi nasıl yaptın?"

"Hahahaha meslek sırrı."

"Biz artık takım arkadaşıyız. Yani aynı meslek sayılırız."

"Pff yine de söylemeyeceğim."

"Peki sen bilirsin. "

"Adın ne?"

"İzuku Midoriya. Ama bana deku de."

"Pekala deku. Senle iyi anlaşacağız. Kapora olarak senden kan alabilir miyim?"

"Ne alaka ya?"

"Çok şakacıyımdır."

"İlk görevimiz ne ortak."

"Hmm. Kahramanları haklamalıyız. Yani ben villainlerden haber alacağım. Bir yere baskın yaparlarsa bizde gidip villianları pataklarız."

"Seni sadece beş dakikadır tanıyorum. Bu cümleler hayatın boyunca söylediğin en mantıklı şey olduğuna yemin edebilirim ama kanıtlayamam."

P*ç smile "ehehehe."

"Şimdi bir yere gidip kötüleri dövelim. Canım kan çekti."

"Tamam." Dedim a harflerini uzatarak.

Birkaç günümüz beraber geçti. Eğlendim mi? Kesinlikle. Tekrar böyle hissetmek güzeldi.

Bu aralar özgünlüğümü geliştirmeye çalışıyordum. Özgünlüğümün nasıl çıktığı hakkında hiçbir fikrim yok. Toga bana yardımcı oluyor. Nasıl mı?

Başımda çene çalarak. Onun çenesinden kurtulmak için daha hızlı ve verimli çalışıyorum.

Ardan birkaç ay geçti. Haberlere göre hala kayıptım ve onlar benim enkazın altında bu kadar süre yaşayamayacağımı düşünüp ölen kişilerin listesine aldılar. Ve Toga hep benimle dalga geçiyor.

"Hortlak olmak nasıl bir duygu?"

"..."

-
Artık özgünlüğümü biryerlerin kırılmadan kullanabiliyordum. Tek gereken şey %8'e kadar indirmekmiş. Özgünlüğümü kullanmayı başardıktan sonra havayı kullanmaya çalıştım. Vuruşum ile havayı sertleştirdim ve mermi gibi kullandım. Ne kadar becerikliyim ya.

"Ben villainlerden haber alamaya gidiyorum. Belki bir yere baskın yaparlar. Bize de heyecan olur."

"Neden daha önce gitmedin?"

"Neden öyle dedin ki?"

"Bir gün de sakin kafayla çalışırdım."

"Öyle olsun. Benimde psikolojim bozulmuş ölüler ile konuşuyorum."

VİLLAİN DEKUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin