VİLLAİN DEKU

12

Medyayı az önce çektim.

TOMURA
SALDIRIDAN BİR SAAT ÖNCE
"O çocuktan şüphelenen var mı?" Diye sordu afo.
"Sanırım bir kız varmış ve çok şüpheci yaklaşıyormuş."
"Şüpheleri engellemek için planın var mı? Bu çocuk işimize çok yarıyor. UA de elimize geçen bu fırsat bir daha elimize geçmeyebilir."
"Biliyorum efendim. Bana düşünmek için zaman verebilir misiniz?"
"Sadece yarım saat! Saldırıya geçmeden önce bulsan iyi olur. Onlarla gideceğini biliyorsun!"
"Evet efendim."

Kendimi bara attım. Oturdum ve düşünüyordum. Bu çocuk gerçekten bize büyük fırsatlar tanıdı. Onu ilk gördüğüm gün aklıma geldi. Ondan hiç hoşlanmamıştım. Bakma gereği bile duymamıştım. Onun özgünlüğü yoktu. Yani bize öyle demişti... Ahh bunları düşünmemeliyim. Plan... plan... plan...

MİDORİYA

"Ah canım yüzüm. Biraz daha yavaş vuramaz mıydın?" Cümlelerimi dabi ye fısıldamıştım.

"Kusura bak. Umrumda değil. Ben sadece görevimi yapıyorum. Şimdi sus dikkat çekiyorsun."
Konuşurken boşluğuma geldi ve bir yumruk daha yedim.

"Yavaş olsana."

"Afo dikkat çekmemek için ciddi dövüşmemiz gerektiğini söylemiş."

"Afo?"

"Bir bilgin yok değil mi?"
Bir yumruk daha...
"Ah!"

"Ciddi dövüş benimle. Dikkat çekiyorsun."

Eliyle karnımı yaktı. Hey adamım ayıp oluyor. Aynı takımız biz. Diyemedim.

Ciddi bir şekilde dövüşüyorduk. Muhabbetimiz de eksik olmuyordu.

"Toga nerede?"

O bilmiyor."

"Ne demek bilmiyor?"

"Tomura sadece birkaç kişi seçti. İçlerinde Toga yok."

"Sanırım... Anladım." Bana zarar verebilirler -ki bunu gayet iyi bir biçimde başarıyorlar.- Toga her şeyi belli eder. Bu yüzden o yok. Lanet girsin YİNE ÇOK ZEKİYİM.

"Ahh!" Karnıma yediğim yumruk ile -yanık yere denk gelmişti- geriye sendeledim. Pekala Dabi. Biraz acıyabilir.

Düşündüm ki... gücümü bir tık arttırsam... Hepsini kolumda biriktirdim ve yumruğu geçirdim. Dabi yere savrulmuştu.

Aman be! Ne yapıyorum? Villainlerin kazanması lazım. Ben onlardanım. Ahhhhh! Sinir bozucu derecede sinir bozucu. Bu nasıl cümle ya? Yine kendimle tartışıyorum.

Bu sefer daha yavaş ve sakin bir şekilde dövüştüm. Yani... Sanki dövüşemiyormuş gibi. Bu utanç verici...
Dövüşürken farkettim. Tanımadığım villainler de vardı. Sanırım sonradan gelmişler ya da sadece bu görev için gelmişler.

Ayrıca yeni gelenlere benim villain olduğumu söylememişler. Bu yüzden hepsi daha rahat dövüşüyorlardı. Zekice!

Dabi'nin yaktığı yeri yeniden ve aniden yakmasıyla yere düştüm. Tişörtüm de yanmıştı. Yanık izi kolayca görünüyordu. Hareketlerimi kısıtlıyordu.

Bütün villainler aniden BANA döndü. Hadi ama... birkaç tanesi de diğerlerini oyalıyorlardı. Amacınız ne tomura? Ne yapmaya çalışıyorsun?

Villainlerin saldırmasını bekliyordum. Saldırı pozisyonuna geçtim. Tam saldıracakken villainler geriye çekildiler. Üstüme aniden tomura hopladı. Tişörtümü kaldırdı. Evlenmeden olmaz tomura. Biliyorum beni çok seviyorsun. Diyorum gel iste beni babamdan. Dur ne saçmalıyorum ki ben?