Part-10-Z

21 2 0
                                        

အေရ႔ွေလ်ွာက္လိုက္အေနာက္ေလ်ွာက္လိုက္နဲ႔ဗ်ာမ်ားေနတဲ့Vinoေၾကာင့္ Johnတစ္ေယာက္ေခါင္းမူးေနေပၿပီ။ ကိုယ့္ရဲ့bossမို႔လို႔သာေပါ့...

"Vinoကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္စားေျပာေပးရမလား"ဆိုေတာ့မ်က္ေထာင့္နီႀကီးႏွင့္ၾကည့္လာေပသည္။

"ရတယ္ ငါ့ဘာသာေျပာမယ္"ဟုသာျပန္ေျပာေပမဲ့မလႈပ္မယွက္....

နာရီဝက္အၾကာ...
~တီး..တီး..တီး..~

"Hello"ဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ေျခဖ်ားမ်ားပင္ေအးစက္သြားသည္။

"Hello ကိုကိုလားဟင္...ဟုတ္တယ္မလား"

ရင္ထဲမွာေတာ့ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ျပန္ေျဖေနေပမဲ့ လက္ေတြ့မွာေတာ့..."အင္ ဟုတ္တယ္"

"တကယ္ေပါ့ အိမ္မက္မဟုတ္ဘူးေပါ့ဝမ္းသာလိုက္တာ"တစ္ဖက္မွအသံကေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ပံုေပါက္တာေၾကာင့္Vinoပါလိုက္ၿပံဳးမိသည္။

အနားမွာရိွေနတဲ့Johnကဒါမ်ိဳးေတြရိုးေနၿပီ...ဖုန္းေျပာမွၿပံဳးတာေလာက္ဆိုစိတ္ပင္မဝင္စားေတာ့...အရင္ကဆိုစာရိုက္ရင္းနဲ႔လည္းဖုန္းကိုဝါးစားမတတ္ၾကည့္ၿပီး စာေျခာက္ရုပ္လိုၿပံဳးၿဖီးေနတတ္သည္။{တင္စားတာ>-<}
ေတာ္ေသးသည္က အားကစားခန္းထဲသို႔ေရာက္ေန၍ေတာ္ရံုဘယ္သူမွမဝင္ႏိုင္ေပ။

"ငါမင္းကိုေျပာစရာရိွလို႔"

"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို"

"ငါျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာခဲ့မယ္..."

"ဘယ္လို...ကိုကိုလိမ္ေနတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား...မညာနဲ႔ေနာ္"

"ယား..ငါလိုလူကညာေျပာမလားစဥ္းစားေနာ္..ငါ့စကားလည္းဆံုးေအာင္နားမေထာင္ဘူး"

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ကိုကို"နည္းနည္းေလးအသံမာမိေတာ့ေလသံေလ်ာ့ကာေတာင္းပန္လာသည္။

"ထားပါ...ဆက္ေျပာမယ္...ငါျမန္မာမွာငါ့အလုပ္ေတြဆက္လုပ္မွာ မင္းအစ္ကိုကလည္းလုပ္ငန္းေတြရိွတယ္ဆို...ဒါေၾကာင့္မင္းအစ္ကိုနဲ႔လက္တြဲခ်င္တယ္"

"တကယ္လား"

"ဟုတ္တယ္...ၿပီးေတာ့ျမန္မာႏိုင္ငံက Pravite uniမွာငါေက်ာင္းဆက္တက္မွာ.."

"...မင္းနဲ႔လည္းအျပင္မွာေတြ့ခ်င္တယ္..."

"ကြၽန္ေတာ္လည္းအတူတူပါပဲ"

Forever LoveWhere stories live. Discover now