Kapımızdaki Kız / Seungmin {Tamamlandı}

...23...

Günümüz daha güzel geçemezdi sanırım. Eve gelmiştik. Duş aldım ve rahat birşeyler giyindim. Kulaklığımı taktım ve yatağıma yattım. Cidden güzel ama yorucuydu. Olsun benim için asla sorun değildi! Kapıyı biri tıklattı. Müziğin sesi kısık olduğundan duyabilmiştim.

Seungmin : Girebilir miyim?

Oturur pozisyona geldim.

-Tabi.

Kapıyı açtığında gözleri kapalıydı. Sonra açtı.

-Neden gözlerin kapalıydı Seungmin?

Seungmin : Bir daha geçenki gibi bir olay yaşanmaması için.

-Geçenki... Aslında bir yıl geçmiş ama sanki sanki herşey aynı. Bana bir gün gibi geldi.

Seungmin : Biz o bir yılı yaşamadık Young. O bir yıl sadece bir çöpten ibaretti. Ama artık birlikteyiz ve hiç ayrılmayacağız değil mi?

-Evet evet ayrılmayacağız.

Kapının zil sesi duyulduğunda şaşırmıştık.

Seungmin : Kim ki bu saatte?

-Bilmem hadi gibip bakalım.

Seungmin : Sen burda bekle ben bakarım.

-Tamam. Çabuk dön.

Seungmin : Döneceğim Young'um...

Biraz süre geçmişti aradan.

Hala gelmemişti.

Bekledim bekledim bekledim.

Ama dayanamayıp içeri gittiğimde ne Seungmin vardı ne başka biri. Kimse yoktu. Sessiz davranmaya çalıştım çünkü annem uyuyordu. Hemen telefonumu alıp aradım onu.

Çaldı çaldı ama açmadı.

Tam ümitsizliğe kapılmıştım ki mesaj geldi.

Keşke sadece ümitsizliğe kapılsaydım...

Mesajda şu yazıyordu ,

Seni zorla orada tutan p*ç elimde sevgilim. Artık mutlu olabiliriz. Yarın her zaman ki bara gel ve benim ol...

Ben ne yapacağımı düşünürken bir mesaj daha geldi.

Yoksa onu öldürürüm.

Senin ben ağzına s*****m.

Hemen bende cevap verdim.

Şuan o bara gel lanet olasıca ve onuda getir ona zarar gelirse beni unut!

Çok geçmeden cevap gelmişti.

Peki hırçın sevgilim.

Hemen odama gidip bir kot pantolon ve siyah bir sweet giydim üstünede siyah montumu aldım. Telefonumuda alıp evden sessizce çıktım. Anneme not yazmayı unutmadım tabiki.

Bir yere kadar gidip geleceğiz bizi merak etme anne.

Belkide gelemeyecektim ama şuan o umrumda değildi. Tek derdim Seungmin'e birşey olmamasıydı. Çok uzak değildi ama yinede taksi çağırmıştım olabildiğince hızlı gitmek istiyordum.

Bara vardığımda kapının önünde siyah büyük bir araba vardı. İşte o arabada olduklarını biliyordum!

Hemen arabanın yanına gidip kapısını açtım.

Ama ama ama.

Bunlar onlar değildi!

Özür dileyip bara yöneldim. Ayak üstü rezil de olmuştum iyi mi!