Tom Riddle||texting

fourty

Anlamıyordum.Bu sadece bir rüya olmalıydı.Belki de delirmiştim,beynim bana oyunlar oynuyordu.Bulunduğum oda simsiyah mobilyalarla döşenmişti.Annem ise karşımda oturuyordu.

"Soruların var, biliyorum.Sana her şeyi anlatacağım."

"Bu sadece bir rüya, değil mi?"diye sordum.

"Hayır,rüya falan değil."diye cevapladı.

"Bunu yapmak için çok uğraştım. Sana gerçekleri anlatmak için.Tüm bunları çözebilmek için.Bundan sonra sana anlatacaklarım çok önemli.Dikkatle dinle."dedi Annem.

"Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum. Sanırım ilk önce bebeğinden başlamalıyım.Bebeğin hakkında bilmen gereken tek şey onun insan,büyücü ve ya herhangi bir varlık olmadığı.Bebeğin çok tehlikeli. Onun içinde tek bir sevgi kırıntısı bile olmayacak.Doğduğunda bile normal olmayacak. Sen ve Tom hariç kimse yaklaşamayacak ona."diye devam etti.

"Anlamıyorum,niye peki?" dedim şaşkınlıkla.

"Cadılar,büyücüler ve insanlar pozitif varlıklardır. Ne kadar içimizde kötülük olursa olsun,pozitif varlıklarız. Pozitif düşünceler,negatif düşüncelerden 100 kat daha güçlüdür.Tom'un bile pozitif bir yanı var. Ama sizin bebeğiniz sadece negatif enerjiden oluşuyor.Yani,kara büyüden.Ve inan bana,senin güçlerin onun güçlerinden 1000 kat daha az. Bu çocuk doğarsa,evrenin kurallarını bozacak.Ah,pardon,bozacak dedim. Evrenin kurallarını şimdiden bozdu bile. "dedi.

"Ama o daha doğmadı ki," 

"Bunun bir önemi yok. O zaten senin ve Tom'un kaderiyle oynadı. Zor ve karışık geldiğini biliyorum,fakat,bir paradoks yarattı. Tom'un 1900lerde doğması gerekiyordu. Böylece sen,onunla asla birlikte olamayacaktın.Bebeğiniz de asla var olmayacaktı.Ama, o, varlığını korumak için,Tom'un 2000lerde dünyaya gelmesine sebep oldu. Yani,kısaca kendisi sayesinde var olabiliyor. Bu da bir paradoks yaratıyor.Kendini doğurmak gibi düşün. Hangi versiyonunun ilk önce yaratıldığını bilemezsin.Bu da gördüğün gibi büyük bir yanlış. Evrenin kurallarıyla oynuyor. Sadece bununla da bitmiyor, ölüleri dirilte biliyor,insanların kaderiyle oynaya biliyor,zaman yolculuğu yapabiliyor.Fakat birilerini dirilttikten sonra yerine gelen insan ya da büyücü aynı olmuyor,şeytani bir varlık olarak geri geliyor. Fiziksel olarak aynı görünse de, şeytandan farksız oluyorlar.Bu sadece buz dağının görünen kısmı.Doğduktan sonra sen ve Tom ona  dokuna bilen tek kişiler olacaksınız. Dokunduğu her kes kara büyüyle dolacak ve acılar içinde ölecek."

Duyduklarıma inanamıyordum.

"Ama bu bebeğin var olması sadece bir hatadan ibaret, Cynthia. Bu hatayı yapa da senin ataların. Lockwoodlar çok güçlü ve zengin olsalar da, büyük bir sırları vardı."

"Onların tüm gücü ve zenginlikleri...." 

"Bunların hepsini Lockwoodlara Şeytan vermişti.Ataların satanistti.Yüz yıllar boyunca şeytana tapmıştılar.Kara büyü yapmayı seviyordular. Saf olan her şeye nefret besliyorlardı.Sonra ise Şeytandan sıkılmaya başladılar. Kendi soylarından olan ve daha güçlü bir şey yaratmak istediler.Seni yaratmak istediler. Fakat bir şeyler ters gitti.Bu yüzden evrenlerine zarar verdiler ve 2 gerçeklik yarattılar. Ilk gerçeklikte kendi dünyalarını yok ettiler,her kes öldü. Ikinci gerçeklikte ise seni yarattılar. Fakat sen her şeyin başlangıçıydın. Sen de bebeğin do.ğmasına sebep oldun ve paradoks yarattınız."

"Babanla evlenirken,bunları biliyordum ve içten içe onu kurtarmak istiyordum.Inanmasan bile,ben onu seviyordum.Ataların bebeğinin her şeyi değiştireceğini biliyordu. Bu yüzden de her şey olması gerektiği gibi olmalıydı.Ben sana kötü davranmalıydım,babanı da öldürmek zorundaydım. Tüm bunlar beni mahvediyordu,Cynthia.Tüm hayatımı çıkış yolu bulmaya adadım ve buldum da. Burada olmak için eski bir ritüel kullandım. Bu ritüel beni öldürecekti,ama ilk 48 saat içinde seninle konuşa bilecektim."

Bir dakika,annem ölmüş müydü?

"Cynthia,baban da,ben de normal bir yaşam hakediyoruz. Bu kehanet yüzünden acı çeken her kes hakediyor.Normal bir hayatinin olmasini istemez miydin?Eğer babanı azıcık seviyorsan, lütfen bir şeyler yap. Sahil kıyısında olan evimizde bilgiler bıraktım, tüm bunları düzeltmenin yolu var,tek yapman gereken talimatlara uymak.Sana yalvarıyorum,o bebekten kurtul.Benim de ,babanın da,senin de doğru düzgün yaşama hakkın olmalı.Baban 23 yaşında öldü,23.Onun yüzünü görmeliydin,gözleri çok yorgun bakıyordu." Dedi Annem.

"Tüm bunlar seni benden ayırdı. Çocuğumu sevmeye bile izin vermediler." Dedi ağlamaklı ses tonuyla.

"Hoşçakal,Elizabeth.Umarım düzgün bir seçim yaparsin."

Uyandığımda nefes nefeseydim.

Bölümü nasıl buldunuz?