Acının siyah tonu

Acıyı anlatmak

Sencede boş değil mi hayat? Geceye sığınırken bizi gösteren sokak lambaları var. Sıgaraya sığınırken onu söndüren rüzgar var. Birine sığınayım desen güvenmek zor. Peki ne yapmalı? İçine kapalı olmaya başlayınca yazmayada başlıyosun. Kime yazdığının önemi yok sadece yazıyorsun. Hissettiklerimin tarifi olmaz. Hani bazen hissettiklerin içine oturur da kimseye anlatamazsın ya öyle işte benimkide. Oturdu bak göğüs kafesime nefes alamıyorum. İlacı sanki sigaraymış gibi geliyor. Bi duman çekiyorum içime yazmaya devam ediyorum halbuki bu beni iyileştirmiyor. Kim beni iyileştirecek ilaçlar içiyorum her gün yaramıyor. Kim yarayacak bana? Kim gelip elini uzatacak bana? Ne yapacağım hakkında hiç bir fikrim yok. En iyisi ölüm diyorum bazen. Evet güçsüzüm hayat yıktı savurdu beni bi köşeye ne yapacağımı bilmiyorum. Biliyorum üzülür insan kırılır insan ama kalkmasınıda bilmeli öyle değil mi? Nasıl kalkıcaz nasıl savaşıcaz bu acımasız hayata karşı?