Acının siyah tonu

ŞEY

İçimdeki karanlığı akıtmak için kanattım bileklerimi doktor,başka bir sebebi yok. Sadece karanlıktan kurtulmak istedim. Canım yanmasın istedim. Herkesin söylediği uzaklar vardır. Sevdiği insanların olduğu uzaklar... İşte ben o uzaklardayım. En uzaklarda kimsenin göremeyeceği kadar uzaklarda. Denizin maviliğini göremeyecek kadar karanlıkta. Güneşi göremeyecek kadar yerin dibinde. Karanlığın kuytu köşesinde. Mahsur kaldım. Kurtarın beni. Sigaramı söndürebileceğim tek yer kollarımdı. Gözyaşlarımı akıtmak istedim,yapamadım. Gülmeyi beceremediğim gibi ağlamayıda beceremiyorum. Her gün geçirdiğim sinir krizlerinin haddi hesabı yok. Kendimi tanıyamıyorum artık. Ölümle dip dibeyim. Yaşamla ölüm arasındaki son köşedeyim. Ne tarafa döneceğim hakkında hiçbir fikrim yok. "Şey" kelimesi kadar saçma geliyordu hayat bana. Her şeyin yerine kullanılacak ama hangi kelime olduğunu bilemeyecek kadar saçmaydı o "şey". Bende öyleyim. "Şey" kelimesi kadar saçma. Etrafında boş insanlarla dolu ama yalnız bir şeydim. Hayat kadar saçma bir ŞEYDİM