Huzurun Kokusu

video❤

Selam yine bennnn.

Size güzel bir bölümle geldim.

Umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar canlarım!

❤

Özledim demişti. Bu kelime o kadar basit miydi onun için canı istediği zaman gidip istediği zaman gelip özledim diyebilir miydi. Nasıl bu kadar düşüncesiz olabilirdi. Ben burda günlerdir kendimle çelişirken o bir telefon bile etmemişti. Şimdi gelip özledim diyordu aptal yerine konulmmuş gibi hissediyordum.

Bu kadar basit olmamalıydı bu kadar düşüncesiz davranmamalıydı. Üzüldüğümü bile bile bana bunu yaşatmamalıydı. Bedenimi ondan kurtarıp. Cansuya lavaboya gideceğimi söyleyerek kalabalığın içinden çıktım lavaboya girerek. Sakin kalmaya çalıştım. Ben onun kullandığı bir oyuncak değildim.
Kalbim sanki paramparça olmuş gibiydi. İnsanın durduk yere kalbi acır mı? Benim acıyor.

Öyle bir acı ki tarifi yok ellerim titriyordu söyleyemediğim seyler içimde dağ olmuştu. Beni sevmesini istemedim ki ondan ama en azından bana bunu yapmasın. Aynanın önünde ki mermere ellerimi koyarak aynaya baktım ruh gibi bembeyaz olmustu yüzüm. Kısa bir süre sonra kapı açıldı kafamı çevirip baktığım da Can içeri girmişti. Yanından geçerek gitmeye çalıştım kolumu tuttarak beni önüne çekmişti. Kafamı yana çevirerek derince yutkundum ama sanki bir düyüm olmuştu boğazım da.

"Sana bir daha bana yüzünü dönme demedim mi?"

"Sen bana sırtını dönüyorsun Can benim yüzümü dönmem mi zoruna gidiyor, şimdi kolumu bırak biri görürse yanlış anlayacak"

"Umrumda mı sanıyorsun". Yüksek sesle söylemişti. Tüm bedenim titremişti sanki. İçimde ki öfke dışında birde akmaması için göz yaşlarımla savaşıyordum.
"Benim umrumda anlıyor musun ben senin oyuncağın değilim" kolumu çekip kurtarmıştım.
"Şimdi içeri dönmem lazım davetliler bekliyor.

"Dinleyeceksin beni Asya"

"Yeter ya yeter canımın yandığını görmüyor musun? Nasıl bu kadar vurdum duymaz olabilirsin."

"Asya"

"Ben günlerdir neler yaşıyorum haberin var mı bir mesaj dahi atmadın Can ben burda sana bişey mi oldu diye ölüp ölüp dirilirken sen bana bir haber bile vermedin. Karanlıktan korktuğumu biliyordun o zaman neden neden bütün ışıklarını toplayıp gittin can. Sırf üzülmeyeyim diye değer veriyormuş seviyormuş gibi yapmanı istemiyorum. Uzak mı durmak istiyorsun öyle olsun yine senin dediğin olsun"

Kapı açılınca gözümden akan yaşı sildim. Canı arkamda bırakarak çıktım ordan. Salona dönünce Cansu koşar adımla yanıma geldi. Kimseyle konuşmak istemiyordum ama Cansuyu kıramazdım benim için çok şey yaptı yanıma gelince ellerini yüzüme koydu.

"İyi misin Asya?"

"İyiyim sorun yok"

"Ben gerçekten geleceğini bilmiyordum Asya yoksa söylerdim sana"

"Biliyorum Cansucum gerçekten sorun yok"

Cansu bir şey daha söyleyecekken
Ayten annem ve yanında bir bayanla bize doğru geldiğini gördüm. Cansu da fark etmiş olacak ki söyleyeceği şeyi es geçti.
Ayten annem yanında ki Bayana beni göstererek gecenin yıldızı benim manevi kızım Asya demişti.

Kadında güler yüzüyle elini uzatarak "Seval ben memnun oldum küçük hanım"
Bende aynı şekilde memnun oldum diyerek elini sıktım. Ayten annem gülümseyerek başka tarafa baktığında. Hafifçe bedenimi çevirmemle Canla göz göze gelmiştim. Tekrar önüme dönerek hiç bir şey belli etmemeye çalıştım.