Yeonjun:Taehyun
Taehyun:Kimseye söylemeyeceğim hyung
Ama cidden barıştınızmı
Hemen
Yeonjun:hayır ben sen sanmıştım
Kapıyı açtığım an boynuma sarılan ağlayan bir soobin beklemiyordum
O an ne yapacağımı şaşırdım
Çok güzel kokuyordu gözyaşları boynumu ıslatırken güzel kokusunu içime çektim ona sarılamadım bana daha çok bağlamasın diye ona karşılık veremedim sadece acı çekiyorum ona sevgimi veremediğim için
Taehyun:neden hyung
Bu kadar çok severken gizlemene neden olan büyük sebep ne
Yeonjun:söz verdim anneme
Önce ona olan sözümü tutmam gerek taehyun,ancak o zaman birini sevmeyi hak edebileceğim
Okuldaki şu dedikodu annemin telefonuna mesaj attığım dedikodusu aslında dedikodu değil gerçek
Ben yanlızlığımı anneme döküyorum o benim attığım mesajları görmüyor ama ben ona her gün mesaj atıyorum
Saçma değil mi
Aptalca
Toprağın altına gömdüğün bir telefona mesaj atmak,yakılan birine içini dökmek çok saçma
Taehyun:hyung bir süre seninle kalmamı istermisin yada beomgyu hyung gelsin kai de gelebilir
Yeonjun:sen gel
Benimle konuştuklarını soobine anlatacak olsan yada olmasan bile onu görebilmem için bana yardımcı olursun|
Bekliyorum...
Taehyun:tamam ama soobin hyung olayını detaylı olarak dinleyeceğim senden
Şu bölümü atmamdaki tek amaç sizi meraktan çatlatmak ve merakınızı gidermek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REALLY, Yeonbin
FanfictionSoobin Yeonjun'la olan arkadaşlığının bitmesine katlanamıyordu.