REALLY, Yeonbin

*🌵part2

Adama yaklaştı yanına çöktü dizleri yere sertçe çarpmıştı bu canını yakmıştı ama şuan asla birşey umurumda değildi çünkü yerde yatan beden onun çok yakından tanıdığı birisiydi

Babası...

Babası ölüyordu gözlerinin önünde bedeninden hızla kan boşalıyordu yeonjun birşey yapamıyordu minik ellerini babasının yüzüne götürdü gözlerinden yaşların süzülmesine izin verdi babası elini zar zor kaldırdı ve ağzından birkaç kelime düşürmek içim çabaladı ;

"Oğlum b- ben " arada acıyla inliyordu bu onun son nefesleriydi ikiside bunu çok iyi biliyordu

"Seni çok seviyorum özür dilerim" babası derin bir nefes verdi ve bir daha ne nefes aldı, nede nefes verdi babasının göz kapakları kapandı o babasının son nefesine şahit olmuştu bundan sorna ne olacaktı kim gelecekti , burada yatan nefes almayan bedeni kim götürecekti ne olacaktı

Birşeyler yapmalıydı ama o kımıldayamıyordu bedeni kilitlenmişti nefes almakta zorlanıyordu ve gözyaşları... Onları ne olacağını umursamadan bırakıyordu

Canı yanıyordu hemde fazlasıyla yanıyordu babasının yüzünü okşadı artık içeriye az uz vuran ışıkta yok olmuştu karanlığın ortasında ölü yatan bir beden , ve onun başında ağlayan diğer bir beden

Arkadan gelen adım sesleri ile biraz irkilmişti arkasını döndüğünde ona yaklaşan bir adam gördü ama tam olarak gördüğü söylenemezdi sadece silüeti vardı adam ona yaklaştı ve yanına çömeldi

"Kalk ve ağlama"
Yeonjun birkaç kez iç çekip hıçkırmıştı
"Sana kalkmanı söyledim yoksa ben seni götüreceğim"
Yeonjunun göz yaşları yüzlerce katına çıkıyordu hıçkırıkları artıyordu babasının sıkı sıkı tuttuğu gömleğini daha fazla sıkıyordu

Yanındaki beden kımıldadı ayaklandı ve yeonjunu tişörtünün ensesinden çekip ayağa kaldırdı ve yeonjunun kolunu yakaladı kolunu sıkı sıkı kavrayıp onu peşinden sürüklemeye başladı  yeonjunun kolunu çok fazla sıkıyordu

Canı çok yanmıştı ama bu umrumda değildi birkaç dakika önce gözünün önünde ölen babasını arkada bırakmıştı herşey bitmiş gibiydi şimdi bu adam onu götürüyordu ya öldürecekti yada işkence edip birşeyler yapacaktı bilmiyordu ne olacağını düşünemiyordu tek düşündüğü babasıydı

Adam onu binadan çıkarmıştı birkaç bina ileriye götürmüş başka bir binaya sokmuştu hala kolunu sıkıyordu yeonjunu sürükleyerek binanın bodrum katına indirdi

Burası karanlık değildi hatta dışarının aksine daha aydınlık tı ve bu aydınlık yeonjunun gözlerini acıtmıştı etrafa bakamıyordu çünkü karanlıktayken bir anda yüzünüze ışık vursalar bakamazdınız ve gözlerinizin alışmasını beklerdiniz o da bunu yapmıştı

Burnuna gelen koku kötü değildi pis bir kokuydu ama kokuya karışan başka birşey bu kokuyu yumuşatıyordu sonunda kokunun ne kokusu olduğuna karar vermişti yanan kömür kokusu vardı ve bir de hafif benzin kokusu ,bu kokuları tam olarak bastıramasa bile burnunuza vuran bir lavanta kokusu da vardı

Çok kısa bir süre sorna gözleri ışığa alışmış açılmıştı etra fi incelediğimde bir binanın bodrum katındalardı yeonjun me olduğunu kavramaya çalışırken karşısından gelen adamı görüp çığlık atmıştı