REALLY, Yeonbin

🌵

Devtavşanım:çok garip geliyor yeonjun

Bunca yıl sana yüzlerce mesaj attım hep görüldü yiyip durdum

Şimdi cevap vereceksin her seferinde

Yeonjun:evet soobin

Yaşadığım sürece ve birbirimizi sevdiğimiz sürece her zaman cevap vereceğim bebeğim

Devtavşanım:törenle uğraşıyorsun değil mi

Off çok yorma kendini ama

Yeonjun:soobin törende söyleyeceğim şarkı senin için olacak

Ama şimdi gitmem gerek

Devtavşanım:tamam bebeğim görüşürüz(13.45)

Yeonjun:soobin konuşmamız gerek(17.34)

Buluşalım

Devtavşanım:birşey mi oldu yeonjun

Yeonjun:sadece gel okulun meydanındayım oraya gel

Devtavşanım:geldim hemen

Zaten yakınım oraya

Soobin hızla 5 dakika içinde varabileceği meydana doğru yürüdü birşeyler oluyordu hissediyordu 

Meydana vardığında meydanın tam ortasında duran yeonjunu gördü yüzünde bir maske vardı yeonjunun

Soobin hızla ona doğru yürüdü nedensizce yeonjunu istiyordu yürümesi koşmaya döndü ve yeonjuna sıkı sıkı sarıldı çünkü yeonjun ağlıyordu soobin onu sıkı sıkı sardı ve ellerini yeonjunun saçları arasında minik bir tura bıraktı

"İyimisin bebeğim" banka oturması için yeonjunun elini bıraktı

"İyiyim bebeğim sadece çok mutluyum"

"Ne oldu"

"Artık seni rahatça sevebilirim boynumdaki tasma kırıldı soo"

"Ne hakkında konuştuğunu anlamıyorum bebeğim"

"Otur soo sana kısaca anlatmam gerek"