REALLY, Yeonbin

🌵

Kadının oraya doğru koşuyordu onun arkasındanda iki adam çıkmıştı soobin korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı kadın hızla kollarını yeonjun doladı ve ağlamaya başladı kimse ne olduğunu anlamamıştı

Yeonjun birkaç saniye duraksadı burnuna gelen kokuyu iyice analiz etmeye çalıştı evet emindi bu kokuyu biliyordu bu annesinin kokusuydu bir anda arkadaki yüzlerle beraber daha atlatamadığı şoku katlanmış ve bacakları titremeye, gücünü kaybetmeye başlamıştı

Yeonjun zar zor kendini kadının kollarından kurtarıp geri attı ne olduğunu anlamaya çalışıyordu ayakları daha fazla dayanamadı ve yere yıkıldı. Kadın ve adamlar ona yaklaşmaya çalışmıştı ama yeonjunun bağırması ile kimse ona yaklaşamamıştı...Soobin hariç

Yeonjun ne olduğunu anlamaya çalışıyordu bu yüzleri biliyordu biri karanlıkta gördüğü yüzdü, diğeri onu kaçıran kişiydi kadınsa dili var azdı söylemeye ama bu kadın öldü sandığı annesiydi

"Be- ben umarım herşeyi yanlış görüyorumdur"

"Yeonjun oğlum herşeyi anlatacağım sadece be-"

"Kes sesini konuşma sadece gerçekleri söyle bana"

"Sevgilim" Soobin yeonjun un yanına çöktü ve kollarını boynuna sardı

"O adam benim babamı öldürdü soobin diğeri bana taciz etmeye çalıştı ve ben yıllarca öldüğünü düşünüp acı çektiğim annemi şimdi karşımda görüyorum"

"Haklısın bebeğim ama kalk burada oturma eve gidelim"

"İstemiyorum soobin ben gerçekleri bilmek istiyorum"

"Tamam bebeğim o zaman öğrenelim ağlama ama"

Yeonjun soobinin elini tuttu ve ayağa kalktı soobin kollarını yeonjunun karnına dolayıp ayakta durmasına yardım etti

Yeonjun soobinin kolları sayesinde ayakta duruyordu ellerini onun kollarına sardı ve dinlemeye başladı

"Ben sadece senin iyiliğin için yaptım bunu yeonjun"

"İyilik miydi bu oğlunuza yaptığınız? Sizin yüzünüzden neler yaşadı bilyormusunuz? Hayır bilmiyorsunuz o sizin yıllarca öldüğünüzü düşündü, her gece omzumda ağladı, bileklerini kesti, hastalandı, hemde defalarca bunların hiçbirinde annem olsa diyemedi hep öldüğünüzü düşündü. Her zaman mezarınıza geldi oranın başında kaç kez ağladığını bilmiyorsunuz. sizin yüzünden yıllarca sevdiği kişiden ayrı kaldı bunun bedelini nasıl ödeyeceksiniz ? Siz burada yıllarca oğlunuz TACİZ ETMEYE ÇALIŞAN kişi ile sefa sürdünüz ama o her gece ağladı şimdi konuşsanız bile ne olacak onu yıkıp daha fazla parçalayacaksınız bedeli ne olacak"

"Beomgyu ye-"

"Dur taehyun ne olacağı umrumda değil sadece bilsin oğluna neler yaşattığını bilsin ki acı çeksin ve sürünsün"

"Ben çok pişmanım gerçekten ama o zaman iyi değildim yeonjun zarar vermekten korktum"

"Korktun mu ?  Çok korkakmışsın babam gözümün önünde hayır kollarım arasında can verirken, bir adam bana taciz etmeye çalışırken ben korkmadım mı, sen yokken her gece evde yalnızken, sevdiğim kişiden kaçarken, ben de korktum"

"Yeonjun ben çok pişmanım lütfen affet beni"

"Affetmek mi?  Seni mi?  Komik olmaya başladı artık bunu bilerek yıllarca burada yaşadın sen her şey iyiydi seni özlemiştim ama şimdi o kadar pişmanım ki yaşadığım için bile pişmanım"

"Yeonjun saçmalama"

"Soobin lütfen gidelim götür beni"

"Tamam bebeğim" Soobin yeonjunu biraz daha dikleştirdi sevgilisi yürüyecek kadar mecali olmadığını anladığında onu kendine çevirdi ve kucağına aldı yeonjun bacaklarını Soobinin beline doladı ve başını boynuna gömdü ve sevgilisinin onu bu bahçeden -ki burası onun için bir zindandan farksızdı- çıkarmasını bekledi