Kai:hyung
Duyduklarım doğrumu
Çabuk söyle öldüm burada
Soobin:kai ben taehyun
Soobin hyung şu an krize girdi galiba
Kahkaha atarak ağlıyor
Ve eğer yeonjun hyung meselesini diyorsan doğru
Bende hala olayın şokundayım
Siktir
Kai:noldu
Soobin:Yeonjun hyung mesaj atmış soobin evdeysen yanına geleceğim bugün yaptığım şey hakkında konuşalım yazmış
Kai:bence soobin hyunga göster konuşmaları ikisi içinde iyi olur
Soobin:öyle yapayım görüşürüz
Kai:görüşürüz
"Hyung yeonjun hyung senle konuşmak istiyormuş mesaj atmış buraya gelebilirmiymiş"
Taehyun kapının arkasından seslendi soobine,soobin usulca açtı kapıyı
"Neden yaptı"
"Oda seni seviyor bak yoksa bunu yapmazdı"
"Sanırım öyle ona benim yerime gelmesini söyle"
"Tamam ama bence şimdi gelmiştir bile" taehyun cidden bilmişti tam o sırada kapı çaldı
"Ben de eve gideyim siz başbaşa konuşun"
"Tamam görüşürüz"
Taehyun merdivenleri indi ve yüzüne bir gülümseme taktı,bu gülümseme sahte değildi çünkü iki hyunguda bunu yıllardır bekliyordu sonunda o gün gelmişti
Kapıyı açtı yeonjun ona yüzünde bir gülümseme bile baktı
"Soobin nerede"
"Yukarıda"
"Tamam"
"Hyung" yeonjun durdu ve arkasını döndü
"Efendim"
"Onu sevdiğini ona hissettir bunu çok bekledi"
"Bende bunu çok bekledim taehyun merak etme"
"Tamam"
Yeonjun hızla içeri doğru yürüdü ve merdivenleri çıkmaya başladı
Taehyun da evin kapısını kapattıktan sorna dışarının temiz(?) havasını içine çekti ve yürümeye başladı onunda gitmesi gereken bir yer vardı
...........
Yeonbin kavuştu gibi birşey oldu,şanslısınız birkaç bölüm aşıklı falan geçecek ama bu kitap kaosa aç gibi geldi bana yani ;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
REALLY, Yeonbin
FanfictionSoobin Yeonjun'la olan arkadaşlığının bitmesine katlanamıyordu.