Dönüşüm - Uyanış I

~Başlangıç~

Tekrar en baştan düzenleyip yazdım. Umarım sonucu güzel olur ((:

Başlangıç tarihini buraya yazarsanız sevinirim ^^
——————————————
Güneşin kavurucu sıcaklığından saklanmak için koca meşe ağacının altına tünemiş, dizlerimi kendime çekip kollarımı dizlerime dolayıp parlak, bulutların seyrek olduğu gökyüzünü seyretmeye başladım.

Çayırın tepesinde ki bu ağacın altında bir çok anım vardı. Çocukken buraya gelip sığınırdım. Üzgünken,sinirliyken,çıkmaza girdiğim soruların kafamı patlatacak raddeye geldiğinde ,mutluyken .

Yalnız değildim. Yanımda olan insanlar da vardı ama bazen sadece yalnız kalmak istiyor insan sakince beklemek düşünmek,için de halletmek istiyor sorunlarını. İşte o günlerden birindeyim şuan.

Sara vardı benim en yakın dostum canımdan çok sevdiğim canım arkadaşım. Beraber büyüdük beraber yaşadık bir çok şeyi. Düştük, güldük,ağladık. En yakın arkadaşların yapabildiği ne varsa yaptık denebilir. Fakat ona bile anlatamadığım şeyler vardı.

Haahhh tabii bir de halalarım ve ablam var onları unutmamak gerek.

Halalarımın tepkisinden çekindiğim için onlara söyleyemiyorum.
Ablam iseee çok güzel,cesur,akıllı ve ayrıca yüreği savaşçı olabilmek için dolu birisi. Onu çok seviyorum ama onu son 2 yıldır gittiği okuldan beri göremiyorum.

Aslında bir bakıma bakarsak bu kimseye söyleyemiyeceğim bir sır. Çünkü bunu öğrenirlerse sonucu ne olur kestiremiyorum. Ağır bir yükün altında kaldım. Ezilmek istemiyorum ama yoruldum da.

Sorun şu koca Enwix okulu. Ünüyle herkesin dilinde dolanan bu okul. Cadıların,büyücülerin,savaşçıların,kurtların,vampirlerin,sirenlerin ve bir çok ilginç doğa üstü yeteneklere sahip kişilerin gittiği okul. Özellikle türünün tek örneği olan kişilerin gittiği okul. Özel biriysen, kendini kanıtlarsan alınıyorsun okula. Diğerlerinden farklı olduğunu,üstün olduğunu gösterirsen ve bir de çok zekiysen alınıyorsun.

Hooff. İşte ben de bu okula gitmek üzereyim. Gitmek istemiyorum aslında. Sorun da burada başlıyor. Enwix okuluna giden herkesin özel güçlerine bakılıyor. Yani şöyle ki okula alınmadan önce zaten  biliniyor fakat  gerçeklik taşıyla kesinleşiyor ve bu herkesin gözü üzerindeyken oluyor.

Sırrımın açığa çıkması demek her şeyin yeniden başlaması,düzenin bozulması ve geleceğin tekrar yazılması demek ve ben değişeceğini hissedebiliyorum.
Sırrım ne mi?

11 yıl önce
"Aleda hadi tatlım uyuma vakti. Güzelce dinlen olur mu yarın okulunun ilk günü"

Hilda Hala gülümseyerek üstümde ki yorganı boynuma kadar çekti. Kollarımı hemen yorgandan dışarı çıkarttım. Hilda Hala ufak bir tebessümle ellerimi tutarak konuşmaya başladı.

" Güzel Aledam, sakın korkma yarın. Güçlü ol eminim her şeyin üstünden gelirsin"

Başımı usulca salladım. Elimi öptü ve yüzüme hüzünle baktı. Hemen kendini toparlayıp saçlarımı da öptükten sonra odadan yavaş adımlarla yürüyerek çıktı ve kapıyı kapattı. Gözlerim yavaşça uykuya teslim oldu.

Aniden gözlerimi açtım. Hava hâlâ karanlıktı. Tahta komodinin üstünde ki saate baktığımda gecenin 3' ydü. Derin bir nefes alıp vererek geri uyumaya hazırlanırken dışarıdan gelen tıkırtıyla irkildim.

" Rüzgardandır" diyerek tekrar gözlerimi kapatmıştım ki. Tekrar tıkırtı gelmeye başladı.

Sinirle söylenerek üzerimde mi yorganı atarak pencerenin önüne geldim. İçimi ürperten sessizlikle beraber dışarı zifiri karanlıktı. Etrafa gözlerimi kısarak bir şey görebilmeyi umut ettim. Ama bir şey yoktu ve ben boşu boşuna sıcacık yatağımdan kalkmıştım.