KARAN MAHALLESİ 🤍 (Mahalle Serisi 2)

2

İyi okumalarrr

Başlama tarihimizi koyalım lütfen.
02/01/2021

------------------------------------------------------

Karşımda yemek masasına oturmuş kendi ailem ve sevdiğim adamın (Burak Alp) ailesi vardı. Babam baş köşede diğer baş köşede Cemal amca annem karşısında Burak annemin yanında abim abimin karşısında bir kız kızın yanında Hatice teyze vardı. Fakat benim kalakaldığım nokta kız elini Burak'ın elinin üstüne koymuş bir şekilde bana bakarak gülümsüyordu.

(H)-Aa Vuslat kızım hoşgeldin.

Ayağa kalkarak bana gelen Hatice teyzeye döndüm ve sarılışına karşılık verdim. Ardından ise Cemal amcayla sarılmıştım.
Boş olan sandalyeye (abimin yanına) oturdum ve tabağıma kahvaltılık şeyler koymaya başladım.

(H)-Kızım iyiki geldin. Nasıl da özlemişim canım benim.

-Ben de sızı özledim Hatice teyze.

Söylediğim teyze sözcüğüyle biraz affallamıştı. Burak ile ilişkimizi herkes biliyor ve destekliyordu. Hatta evliliğe doğru ilerleyen bir birliktelikti. Hatice teyzeye üzgün bir şekilde gülümsedikten sonra tekrar tabağıma döndüm.

(Kız)-Canım biz tanışmadık ben Elvan.

Elini masanın üzerinden bana doğru uzatmış olan kıza bakarak tebessüm ettim. Allah'tan içindeki duyguları iyi saklayabilen biriydim de bu kızı öldürmek istediğimi kimse bilmiyordu.

Uzattığı ele bakarak bende elimi uzattım ve nazikçe sıktım.

-Bende Vuslat memnun oldum.

Yalandan gülümsediği belki olacak şekilde gülümseyerek önüne döndü.

(E)-Ay aşkım bugün yüzük seçmeye gidelim hem biliyorsun istemeye az kaldı.

İsteme mi? Kalbimin bin parçaya ayrıldığını hissederken sakin olmaya çalıştım. Gözyaşlarım birikmeye başlamıştı. Ayrıca ağrım da başlamıştı. Daha fazla bu ortamda kalmaya dayanamayarak kalktım.

-İzninizle.

Hızlı adımlarla yukarıya odama çıktım ve yatağın üstüne oturdum. Bir elimi kasıklarıma bastırırken diğer elimi ağzıma kapattım. İki büklüm olmuştum ağrıyla beraber. Ne sanmıştım ki elbette ki benden sonra bir ilişkisi olacaktı illa beni bekleyecek diye bir şey yok ya. Kapının tık tıklanmasıyla hızlıca diklendim. Tabi bu bana daha fazla acıya mal olmuştu. Yüzümü buruştururken elimle gözyaşlarımı sildim. Yüzümdeki ifadeden kurtulmaya çalışarak konuştum.

-Gel.

(H)-Kızım.

Gelen Hatice teyzeydi.

-Gel Hatice teyze.

Kapıyı arkasından kapatarak yanıma geldi.

-Kızım nasılsın.

-Ben iyi olmaya çalışıyorum Hatice teyze. Zaten buradan giderken farkındaydım böyle bir şeyin yaşanacağını.

-Kızım neden gittin ki keşke gitmeseydin. Hepimiz çok dağıldık senden sonra hele ki Burak. Onu toparlamak çok zor oldu.

Daha fazla kendimi tutamayarak Hatice teyzeye belli etmeden eğildim. Ağzımdan çoktan bir hıçkırık kaçmıştı.

-Hatice teyze hiç bir şey bilmiyorsunuz. Neler yaşadım ben hiç kimsenin haberi yok. Nasıl acılar çektim kimse bilmiyor. Kim için gittim? Ne için gittim haberiniz yok.