DEAR MISS AUTHOR (Against The Universe Series#2)

Epilogue

Walking in the street alone, is making me bored,  my friends are all busy with their own lives! And here I am still wondering around.

I went to the nearest Coffee shop,  I ordered our favorite coffee, madalas kami dito.
How I wish na nandito rin sila.

I was sipping my coffee when I notice a girl with a length hair, she's wearing a skintown fitted dress, bagay na bagay sakanya, damn! Stop growing you punk!

Pag ka usap ko sa kaibigan ko sa ibaba.

The girl was walking towards me, akala ko ay mauupo sya sa tabi ko, but I was wrong She seated next right to me.

She's beautiful! Indeed beautiful!

Oh look at her breast! So big, and her hips! She's perfect! Her eyes are so deep! She has a kissable lips!

Hindi ko alam kung napansin nya na naka tingin ko, dahil bahagya syang napangiwi.

Wait! She seems very familiar! I think I saw her in a beach before, but any ways!

Did I make her creep?
Oh hell! Bawas pogi points kananaman matty

Inabala ko nalang ang sarili ko sa pag inom ng kape, baka mamaya ay lalo akong mag mukhang creepy sa paningin nya pag patuloy kopa syang tinitigan.

Pero hindi ko talaga maiwasan na mag nakaw ng tingin sakanya, I glanced at her, and saw her typing something on her phone.

Maya maya lang din ay natapos sya sa pag kalikot sa cellphone nya, at bumaling sa direksyon ko, kaagad naman akong nag iwas ng tingin.

Muntik na yun! Kingina mo talaga matty!

Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung bakit ko sya sinundan nung palabas na sya! Damn it! Para akong stalker sa ginagawa ko!

Ang ganda nyang mag lakad! Para syang isang modelo ng high end brand na product! Ang puti nya! Sobra!

Pero napahinto ako ng may humintong sasakyan sa tabi nya.

The owner of the car lower down the window to see the girl.

Ngumiti naman ito, maya maya pa ay lumabas ang nag mamaneho at, pinag buksan sya ng pinto.

What the?! Is that her boyfriend?!
Halos man lumo ako sa naisip ko, pano ba namang hindi, e sobrang gwapo nung lalaki! Mukhang koreano sa totoo lang! Samantalang ako?! Matangkad na, hindi naman gaanong kaputian! Aist!

Umuwi ako sa bahay na nanlulumo. Hanggang sa maka tanggap ako ng sulat galing sa school na inaplayan ko.

Finally! College student narin ako!

"Matthew, aren't you going to get ready for school?  This is your first day remember?"

My mom said, as she was knocking on my door.

Agad naman akong napabalikwas ng bangon dahil sa narinig, nakalimutan ko na ngayon nga pala ang unang araw ng pasukan.

Bumangon naman agad ako sa higaan at dali daling nag tungo sa banyo, I did what the boys usually doing in the bathroom, at dahil medyo maaga pa, ay muli naman akong dumaan sa paborito kong coffee shop, at bumili ng paborito kong kape.

Natapos ang unang klase, mabuti nalang at hindi muna nag discuss, mukhang mataray ang prof, pero ayos lang.
Nakaka panibago, hindi koba kaklase yung tatlo? Sa pag kakaalam ko, ay classmates ko sila.

Habang naka upo at nakikipag daldalan kay maureen, ay may lalaki naman na biglang pumasok sa room, at napuno nanaman ng bulong bulungan ang loob ng classroom, pano ba namang hindi.