Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''
Yalnız, Saat Gece 3:00
1 Hafta sonra
Harry, Draco'nun odasına girdi. Saat gece üçtü ve Draco yatıyor? Hatta uyuyordu. Harry şimiden yalancı olduğunu düşünürken -Draco'nun tek yatamadığından emindi- kameraya ilerledi.
Ne olur, ne olmaz.
Fakat daha kameraya elini atmadan Draco'nun inleyişi odayı doldurdu. Ne için inlemişti? Kesinlikle acı değildi, bu kesindi.
Fakat şehvette değildi.
Harry, Draco'nun iki yıl önce söylediği cümleleri hatırladı.
"Ben yalnız uyuyamam, Harry. Senden tek istediğim yatağın yanında öylece yatman. Lütfen kırma beni..."
Harry aklına gelen cümleler ile yanında birinin olabileceğini düşündü. Karanlıkta pek bir şey görünmüyordu.
Draco'ya yaklaşıp yatağın boş tarafını yokladı. Ardından Draco'yu. Üstü çıplaktı, yumuşak teni şimdi çok sertti. Kemiklerini hissediyordu.
Bacağını da elledi, ip incecik ve çıplaktı? Yorganı Draco'nun üzerinden atmış; kapıya doğru ilerleyip ışığı açmıştı.
Tanrım sadece özel bölgesini yarım yamalak saran havlu vardı. Ve çok fazla zayıftı. Hemde fazlası ile. Harry tereddütle nefes alıyor mu diye bile bakmıştı.
Etrafına baktı, derli topluydu ve hiç birşey görünürde yoktu. Üzerini tekrar örtüp hâlâ hiç bir şekilde kıpırmamış bedene son kez bakıp kameranın flash belleğini almış, ışığı da kapatarak odasına gitmişti.
