Jermaine Samonte was a college student living a relatively ordinary life until he stumbled upon an extraordinary problem: an annoying ghost named Tucker. The loss of his parents in a tragic accident had already left a deep scar on his heart, but he...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nasa kalagitnaan ako ng pagkain nang makatanggap ako ng mensahe mula kay Uncle ni Tucker. Nagpasya akong makipag-usap matapos ang katangahang ginawa ko sa harap ng kanyang mga bisita, lalo na sa harap ng kanyang pinakamamahal na anak.
Aminin ko, I really deserve the punch he gave me that time. Sino ba ang hindi magagalit kung sa simula pa lang ay puro mali na ang basehan ko?
"No one should ditch the party tonight, understand? Magbabayad ng isang milyon ang hindi pupunta. Got it?" Kung nakakamatay lang ang tingin ni Slade, baka kanina pa kami nakabulagta lahat sa sahig.
"What party are we talking about?" Tanong ko. Parang may hindi yata ako alam sa kanilang mga plano sa buhay.
"Earth to you," pabirong sabi ni Jaxen at saka ako inabutan ng invitation card. "Saan ba lumilipad ang utak mo, Jermaine? Kanina pa kami nag-uusap tungkol sa birthday party ni Slade, hindi ka pala nakikinig."
"Umamin ka nga sa amin, si Tucker iyang ka-text mo, 'no?" May halong malisyang tanong ni Yohan.
"Kailan ka pa naging tsismoso?" Tanong ko pabalik kay Yohan.
"Bakit ka namumula?" Tanong pabalik ni Hagen, na halatang nasisiyahan sa nangyayari.
"Bakit hanggang ngayon wala kang jowa?" Inubos ko ang aking ice americano at saka maangas na tiningnan si Hagen na nakaupo sa tapat ko.
"Below the belt ka na," umakto na parang nasasaktan si Hagen at saka kinapa ang kanyang dibdib. "Pero totoo nga kasi, si Tucker ba ang palagi mong ka-text? May pakiramdam din ako na hindi—"
"Bakit mo naman nasabi na baka hindi si Tucker? Ang obvious kaya." Pabalik-balik ang tingin ni Jaxen sa amin ni Hagen.
"Isipin niyo," nakasunod lang ang tingin ko kay Hagen na isa-isang tiningnan ang barkada. "May dahilan ba si Tucker para kausapin si Jermaine? Wala naman, 'di ba? Kaya may kutob akong hindi si Tucker 'yan kahit pustahan pa tayo ngayon ng isang milyon."
"Harsh."
Umiling ako bilang sagot sa tanong ni Hagen—para matahimik na rin. Punyeta, ako ang napagtripan ng mga baliw na 'to.
Inubos ko kaagad ang chocolate cake na nilibre ni Slade bago binasa ang natanggap kong email mula kay Uncle ni Tucker.
To: janmonteverde@gmail.com
Subject: I AM SO SORRY, UNCLE.
Thank you for accepting...
Pinatay ko ang cellphone nang mahirapan akong bumuo ng reply. Nakatingin sa akin ang lahat habang nagliligpit ng mga gamit. Siraulo, hindi talaga nila ako tatantanan, lalo na't nakikita ko na naman ang kanilang malisyosong ngiti at tingin.
Ang sarap lang batukan.
"Alis na ako."
"So, pupuntahan mo si Tucker ngayon? May date ba kayong dalawa?" Tanong ni Nikolai na may halong pang-aasar.
