şarkı | idontwannabeyouanymore - Billie Eilish
Okul koridorlarında yürüyorken herkesin bana bakmasını umursamadan etrafa dört gözle bakıyor, Daisy'i arıyordum. Muhtemelen hepsi Mark'ın bana yaptıklarını duymuştu ve nasıl olduğumu görmeye çalışıyorlardı. Bazılarının içinden benim için daha kötüsünü dilediklerine bile emindim.
Nedenini bilmesem de okulda bana karşı genel bir nefret vardı. Kimse yüzüme söylemese de bunu hissedebiliyordum. Sanırsam kısmen kabul edebilirdim. Yeri geldiğinde kaba ve korkulan biri olabiliyordum. Bu yapımda var. Ama kimseye nedensiz kötülük etmez, bana davranıldığı gibi davranırdım. İyilerse iyi, kötülerse de ecelleri olurdum.
Şimdiye kadar bunu çok önemsemiyordum. Muhtemelen bu yüzden burnu havada, umursamaz biri olduğumu da düşünüyorlardı. Haksız sayılmazlardı ama bu hala nefreti hak ettiğim anlamına gelmiyordu.
Mark'la sevgili olduğumdan beri bana karşı kötü bakış bile atamıyorlardı çünkü muhtemelen okuldaki otoritemin 'güçlendiğini' düşünüyorlardı. Şimdi ifadelerinde değişmeleri görebiliyordum. Ama hiçbiri gram umrumda değildi. Olmamalıydı. Çünkü buna izin verirsem her akşam yastığına gömülüp saatlerce ağlayan kız olmaya geri dönecektim. Buna asla izin vermezdim.
Teneffüs bittiğinde ve ders zili çaldığında, herkes sınıflarına girerken ben yine de etrafıma bakıyor Daisy'i arıyordum.
Dünkü mesajlarda oldukça zıtlaşmıştık. Bana pişman olduğunu söylemişti. Onu böyle okulun her yerine bakar şekilde aramam tam bir gurursuzluktu ama isteklerim gururumun önüne geçiyor, onu bulmak istiyordum. Bir nevi aramızda bir oyun başlatmıştı ve ben kuralları koymak için oldukça hevesliydim. Onun ne dediği umrumda bile değil.
Beni nereden, ne zamandır tanıyor bilmiyorum ama her ne kadar bir şeyler bilse de, aslında hiçbir şey bilmiyordu. 'Sana aşığım' tam bir safsataydı. Bunu biliyordum. Uzaktan beni tanıyordu ve aksini iddia etse de o da benden sadece cinsel anlamda hoşlanıyordu.
Dün gece biraz düşünmüştüm. Mark'ın bana ihanet etmesinden sonra ondan intikam almayı deli gibi istediğimi ve kalbimi kimseye vermeyecek kadar özgürlüğe düşkün olduğumu fark etmiştim. Erkekliğiyle gurur duyan eski sevgilime karşı henüz plan yapmamış olsam da belli belirsiz şeyler kafamdan geçiyordu ve bunun için Daisy'e ihtiyacım olabilirdi.
Herkesin benim hakkımda abartı bir korkuya sahip olduğunu düşünüyordum ama artık düşündükleri biri gibi olmak istiyordum. Bu lanet lisede son yılımdı ve ben onlar için bu son yılı oldukça heyecanlı ve unutulmaz hale getirmek istiyordum.
Öğretmenler de içeri girmeye başladığında koridor boşalmıştı ve sinirle nefes verdim. Kantine gelmiştim. Telefonuma gelen mesaj sesiyle bir sandalyeye oturmuş ve telefonumu açmıştım.
Daisy
Beni mi arıyorsun?
Anna
Benimle beraber olduğu için pişman olan birini neden arayayım?
Daisy
Anna biliyorsun o gün sinirliydim
Anna
Hayır bilmiyorum
Daisy
Özür dilerim
Bir anda istemediğim şeyler söyledim
Sadece birkaç gündür yazdığım mesajlara ve o gece yaşadıklarımıza bakarak bile bunu anlayabilirsin
