ဆရာ့ ရင်ခွင်.... အပိုင်း (၅)
" အား မားမားရေ..... "
အသံအကျယ်ကြီး ရိပေါ အော်လိုက်တော့ တစ်အိမ်လုံး ဗြောင်းဆန်သွားတာ အမှန် ။ရှောင်ကျန့် နားအူးတွေတေ့ာ နားကိုပိတ်လိုက်သည် ။ ခနအကြာ ရိပေါ မား ရောက်လာပြီ ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာ ကို မေးတော့တယ် ။ မေးတော့ ရိပေါက ဆူပုတ်ပုတ်လေးနဲ့
"မားမား သားကို ဆရာ ရိုက်တယ် "
သိပ်တောင် အား မစိုက်လိုက်တဲ့ဟာကို သူကပဲ အရင် ဉီးအောင် တိုင်ရသေး။ လုပ်ထားတဲ့ အပြစ်ကြတော့ သူ့မား မသိအောင်ဖုံးတယ် ။ ဟင့် ရှောင့်ကျန့်ကို ဒါမျိုး လာချိုးလို့ရမလား ။ ကျောင်းက လက်သံတာ ရိုက်လိုက်ရတော့ သချီးယိုးဒယား ကသွားမယ် ။
"အန်တီ ကျွန်တော် ရှင်းပြပါ့မယ် ။ ရိပေါကို မနေ့က အိမ်စာတွေ လုပ်ခိုင်းထားတာ အဲ့တာ မလုပ်လို့ ရိုက်လိုက်တာပါ ။ "
သူပြောလိုက်တော့ သူကို မျက်စောင်းကထိုးပြီး ဟိုဘက်လှည့်သွားသေးတယ် ။
"သားဘိုဘို အိမ်စာမလုပ်ဘူးလား။ မင်းပါးပါး သိရင် ဒီထက်ဆိုးမယ်နော်။ သားရေ သူကို သေချာလေးဆုံးမပေးပါအုံး။တကယ်လို့ ရိုက်ခံရလို့ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် အန်တီတို့ ဆေးကုပေးမယ် ။ ဒီကလေးက အလိုလိုက်ခံရလွန်းလို့ ဆိုးနေတာ
"
ရှောင်ကျန့်ကို အပြုံးလေးနဲ့ လာပြောတော့ ခေါင်လေးသာ ငြိမ့်ပြလိုက်တယ် ။ ရိပေါဘက်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်ထောင့််နီကြီးနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတေးတယ် ။ ဒီကလေးကို ဘယ်လိုမျိုး ကိုင်တွယ်ရမလဲ။
"အော် သား ခနနေရင် အောက်ဆင်းခဲ့ ထမင်းစားကြမယ်လေ ။ သားရော ဗိုက်ဆာနေမာပေါ့ ။ ဘိုဘိုနဲ့ အတူ အောက်ဆင်းခဲ့ သား"
"အာ ရပါတယ် ။ ကျွန်တော် မစားတော့ပါဘူး ။ အားနာစရာတွေ ဖြစ်ကုန်မယ် "
ရိပေါ စိတ်ထဲကနေ စားချင်ရင် စားချင်တယ်ပေါ့။ ဘာလဲ မစားဘူး ဘာညာနဲ့ နောက်ပြီး မားမားအတင်းခေါရင် စားရမာပဲကို ။ အိုက်တင်က ခံသေး။ ဒီလူကြီး ပြုံးလိုက်ရင် တကယ်ချောတာပဲ ။ နေပါအုံး နှုတ်ခမ်းနားက ဘာလေးတုန်း ။ ရိပေါ ပြူးပြဲ ကြည့်လိုက်တော့ ဟက် မှဲ့ကလေးပဲ ။ အံမယ် အံမယ် ပါးချိုင့်ရေးရေးလေးက ပါလိုက်သေး ။ ငါက ဘာလို့ သူလို မချောရတာတုန်း ။ နေနှင့်အုန်း ငါလည်း ရှိုင်းအုံးမယ်။
YOU ARE READING
ဆရာ့ရင်ခွင်.....
Romanceမချစ်ရင်မချစ်ဘူးလို့ ဒဲ့ငြင်းလိုက်ပါလား ဆရာရယ် ...... ဘာလို့ လူကို မျှော်လင့်ချက်တွေပေးပြီး ထားသွားခဲ့ရတာလဲ မခ်စ္ရင္မခ်စ္ဘူးလို႔ ဒဲ့ျငင္းလိုက္ပါလား ဆရာရယ္ ...... ဘာလို႔ လူကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေပးၿပီး ထားၾသားခဲ့ရတာလဲ
