FALLING FOR YOU (Ongoing)

Chapter 8

JAYCE POV

NANG MAKABABA ako ay ayos na ang mga ugok. Nasa hapag kainan na at nanonood kila mommy na nag-aayos sa mga niluto niya. Napailing nalang ako, ganito sila kapag makikikain dito sa bahay. Sino nga bang hindi matatakam sa luto ni mommy. For me, she's the best cooked in the universe.

"Hoy Jayce! halika na kain na daw tayo sabi ni tita." Walang hiyang sabi ni Henrick na tila pa tuwang-tuwa.

"Come here now son." mom said. I walked towards the round table and sat beside mom.

I smiled when I saw my mom's best steak marinade, fish pochero and her special beef bourguignon. Mommy always cooked like a professional chef, and I always admire her of that. I would gladly have a wife like her someday. Because I can't cook, I can only burned the kitchen instead if I tried.

"Tita, sarap po talaga ng beef bourguignon niyo. Hmmm..." napatawa kaming lahat nang sabihin iyon ni Henrick. Ito pa ang naunang nagsandok ng pagkain niya at inuna ang beef bourg., inuna kong kinain ang steak. I can eat with only the dish.

"Don't only eat the dish Jayce, eat with your rice." I pouted toward mom.

"Lagi mong sinasabi yan kapag kumakain tayo mommy." ani ko dito.

"Because you always just eat dish dude! how can you enjoy the food without the rice." I rolled my eyes. Kiano ang Derek laughed. Napataas ang kilay ko kay Henrick, tila sarap na sarap sa kinakain niya.

"Eat slowly Henrick dear." napatawa kami nang tumigil si Henrick at tumingin kay mommy saka tumango.

"Pffftt hahaha!" Tawa naming tatlo nina Kiano at Derek nang makitang bumagal ng todo ang pagkain ni Henrick.

"Mauubusan ka niyan pare haha." Biro ni Kiano dito.

"Ugok!"

"Okay boys, how's Jayce is school?" Mom suddenly asked.

"Tch!" tinampal ni mommy ang braso ko.

"Nalelate parin po tita but lately hindi na masyado." tunog nagsusumbong na sabi ni Kiano. Nagpatuloy lang ako sa pagkain, this scene is very familliar to me already. Mom always asked about me whenever my friends is around.

"Always the smartest." Derek said. His answer as always since he's the one who always cheat with me in a quiz and exams.

Tumango si mommy sa sagot ng dalawa, napatingin si mommy kay Henrick. "Hmm, always the playboy tita." napatingin ako agad sa kanya. Playboy?

"Hey! I didn't played girls lately Henrick." pagtatanggol ko sa sarili.

"Lately son but you are." My mouth shut when mom says that.

"Ok." I said shortly and continue eating.

"How about girlfriend? wala pa ba?" Napangisi ako nang umiling ang tatlo ng sabay-sabay.

"I told you mom, I don't do girlfriend."

"Fine but please son maghanap kana nang may maiuwi ka naman dito sa bahay." Hindi ko pinansin ang sinabi ni mommy. I don't know why kung bakit kailangang madaliin niya ang paggi-girlfriend ko. She should be thankful I'm not some fuckboi.

NAKAHIGA KAMING apat dito sa kama sa kwarto ko. Matutulog silang lahat ngayon dito sa bahay pero hindi dito sa kama ko kundi sa sahig na may makapal mattress. They don't want to sleep in the guest rooms, mas gusto nilang matulog dito sa kwarto ko. Like the old times. Alam nilang hindi ako mahilig matulog ng may katabi dahil mula pagkabata ay nasanay akong nag-iisa.

"Hey mga pare! may sasabihin ako sa inyo." biglang pukaw ni Kiano sa amin.

Napatingin ako sa kanya, Derek was clapping his hands playing with the light in my room. Same with Henrick who's laughing with him. Having their own world.

"What is it?" tanong ko.

"Hmm, tutal mukhang okay na kayo ni Villabrille—."

"Shawn Aldus?" tanong ko upang makasiguro. Tumango siya.

"Oo."

"Why are you with him a while back anyway?" hindi makapaghintay na tanong ko.

"Yun nga pare, kaklase ko siya karamihan sa mga subjects ko. Doctor rin pala kinukuha niya, surgeon."

"Oh, surgeon?" ulit ko, tumango siya. Hindi ko alam na surgeon pala ang kinukuha niya, hmm... bagay nga sa kanya ang nakaputi lagi. What would he look like when he became a surgeon? Tsk haha. Let's see if we'll meet someday when he became successful.

Well, good thing he transferred to the school because the school offers advanced learning for all courses. Sullivan University, offers all courses. It was really a big school, for those who is pursuing doctoral degree like Kiano and Aldus, they're lucky because the school had it's own medical hospital and laboratory building. But I guess, Aldus will rather training where his father works at. Kiano too, they had their own hospital but far from Makati.

"What are you guys talking about?" napatingin ako sa kanan ko nang marinig ang boses ni Derek. Tumigil na sila sa ginagawa nila na paglalaro sa ilaw.

"Pinag-uusapan namin si Villabrille pare." Si Kiano ang sumagot.

"Ahh Shawn?" Henrick asked. I chuckled how Kiano isn't calling Aldus with his first name.

"Linawin mo kasi Kia, there's too many Villabrille in the world." I said chuckling.

"Oo nga dude!" sang-ayon ni Derek.

"Oo na!"

Kwinento sa kanilang dalawa ni Kiano ang tungkol kay Aldus. Hanggang sa nawala na rito ang usapan namin at napunta sa talong laro nila kamakailan lang. Ang larong ako ang nanalo.

"What mall do you planned to go this weekend dude?" tanong ni Derek. Napaisip ako sa tanong niya nang may ngisi sa mga labi.

"Do not plan to buy very expensive things again Jayce." Kiano said but I only smirk.

"Oo nga Jayce, just please." halos nakikiusap na sambit ni Henrick pero hindi ako magpapatinag jan.

"I won't be trick by you guys again." I said.

"Argghh! anu bayan pare!" reklamo ni Kiano.

"Ang daya mo talaga e noh Jayce."

"Palagi dude." sagot ko kay Derek. Hindi nagsalita si Henrick dahil alam niyang wala na siyang magagawa pa.

"Iisipin ko muna mga bros, but don't worry sisiguraduhin kong may matitirang isang kusing sa bank account niyo." nagbibirong saad ko.

"Damn you Jayce!"

The night goes by talking with them, we're always like this talking. We just don't sleep for their sleepover here. Hindi kami sanay na natutulog agad kapag magkakasama sa iisang bubong.

Napatawa ako nang makitang naunang makaidlip si Kiano, nasa makapal na mattress na sila. Tulad ng dati si Kiano  parin talaga ang nauunang nakakatulog sa aming lahat. Nasa right side ito ni Henrick habang si Derek nasa left side. Natuloy ang biruan at kwentuhan sa aming tatlo. We talked and talked until our eyes shut into our deep slumber.