FALLING FOR YOU (Ongoing)

Chapter 30

JAYCE POV

"URGGH! MY head hurts!" Hinilot ko ang sentido ko nang pakiramdam ko ay sasabog ang ulo ko. Anu ba naman to!

Pikit parin ang aking mga mata, habang pilit na sumasandal sa headboard ng kama.

"Damn!" I cursed when I felt throwing up. Agad akong umalis sa kama kahit na hilong hilo ako, hindi ko alam kung kaninong kwarto ito dahil hindi ganito ang hotel room namin. Dumiretso ako sa bathroom at isinuka halos lahat ng laman ng tiyan ko.

"This is shit!" Hawak hawak ko ang ulo ko nang maghilamos ako sa sink. Tumitig ako sa sarili ko sa salamin, suot ko parin ang damit ko kahapon. Stripe top at skinny jeans, tumitig ako sa mukha ko. I look like shit, really shit. With my messy hairs, tired eyes and shit face. Geez! don't say anything, its my own appearance I can cursed it anytime I want lol.

Huminga ako ng malalim bago lumabas sa banyo, hindi ako pamilyar sa kwarto. Pilit kong inaalala kung paano ako napunta dito pero ang tanging natatandaanan ko lang ay ang pagyaya ko kay Elias, pagdating ng mga kaibigan ko sa bar at ang walang tigil kong paginom ng alak tapos wala na. Hindi kona maalala kung may nakausap pa ba ako nang malasing ako ng sobra.

Naupo ako sa kama at nilibot ang tingin sa kwarto. Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito, tumaas ang kilay ko nang pumasok doon ang hindi ko kilalang dalawang lalaki.

"U-uh gising kana pala." sabi ng naunang pumasok, tila yata sila pa ang nahihiya sa akin. Weew! The first guy was wearing hoodies and joggers while the other one was wearing loose shirt and shorts.

Napahawak sa batok ang huling pumasok. The guy had thick eyeglasses, he seems like a typical nerd? or maybe that's just his style. The other one who came in first look like he had better confidence than the other one. He can smile but the last one can only held his head down.

"This is your room right?" They met my gaze as they nodded.

"U-uh oo." Napatingin ako sa lalaking may makapal na salamin sa mata. Mukha talaga siyang mahiyain, kita kong tila siya namutla nang makita niya akong nakatingin sa kanya.

Geez! do I look like I can kill?

"So... how come I am here? who got me here?" I asked politely.

Muntik na akong matawa nang makita kong tila sila nakahinga ng maluwag.

Sasagot na sana sila ng may pamilyar na boses na sumingit sa usapan.

"Us." Napalingon ako sa likuran ng dalawa, naroon si Henrick at Derek parehong taas ang kilay. Uh oh.

"Oh."

"Buti naman gising kana Jayce. Hindi ko alam kung bakit ka uminom ng sobra kagabi. May nangyari ba sayo Jayce?"

Umiwas ako ng tingin kay Henrick,  sigurado akong hindi ako tatantanan nito kasama na yung iba.

I sighed heavily. "What happened last night?" tanong ko.

"Tsk! yan, hindi mo maalala kung paano ka nagwala kagab—"

"Nagwala?! don't joke me around Derek!" pinanlisikan ko siya ng mata.

Wala na yung dalawang lalaki sa harapan nila, nasa sofa na pala ang dalawa. Umiiwas mapatingin samin ngunit napapatingin parin sila.

Kiming ngumiti sa akin si Derek. Alam nilang kailanman hindi ako nagwawala kapag nalalasing ako.

"Hehe, joke lang." Umirap ako sa kanya. Lumingon ako kay Henrick.

"Bakit nandito ako?"

"Aba! alam mo bang kagabi dadalhin kana sana ni Shawn sa room niyo pero panay ang tanggi mo. Ayaw mong sumama sa kanya." Sagot ni Henrick.