Love Over | Taennie

19. Bölüm: Acına Kulak Ver

Yorum?

"Hırçın okyanusta , büyük dalgalarla boğuşmak gibiydi seni sevmek."

Jennie'nin ağzından;

Altı gün sonra...

"Ah!"

Jungkook beni yere fırlatır gibi ittiğinde boğazımın içinden yüksek bir inleme döküldü geceye.

Gözyaşlarım yüzümde uzun çizgiler oluşturuyorken karşımda ki adamın bana bir şey yapmaması için Tanrı'ya dua ediyordum.

Vücudumun korkudan tir tir titrediği vakit , Jungkook'un yerde ki bedenime tehditkâr bir şekilde eğilip , saçımı kavramasını acıyla izledim. Saç tellerimin kopmasına ve kafa derimde ki tarif edilemez acıya sadece bağırarak ve ağlayarak eşlik edebiliyordum.

Gözlerime canice bakıyordu ve günlerdir  sürekli buraya geliyor, imali imali konuşuyor ve bana işkence eder gibi defalarca vuruyordu.

Yine ve yine buradaydı , bana acı çektirmeye gelmişti. Ağlamamı keyifle izliyor , acı inleyişlerimle tatmin oluyordu.

Keskin yüz hatları korkumu tetikliyorken saçlarımı bırakmadı , uzun parmakları ince telli saçlarımı çekiştirmeye devam etti , küçük ellerimle engellemeye çalışsam da ise yaramıyordu. 

Uzun tırnaklarımı etine batırıp teninde kırmızı çizgiler oluşturuyordum fakat umrunda değildi.

Saçımı çekiştirdi,
Çığlık attım.
Vurdu ,
Ağladım.
Gitti ,
Yardım istedim.

Döngü buydu , kurtulamıyordum , ne buradan ne de korkularımdan.

Geniş oda buz gibi soğuktu, üzerimde ise sadece bir pijama ve body bulunuyordu. Dudaklarım soğuktan morarmış, titriyordu. Beyaz boya ile boyanmış odanın duvarları rutubet tutmuş, sararmıştı.

"Lütfen." Defalarca kez söylediğim  kelimeyi tekrar sayıkladım hıçkırıklarımın arasından.

Dinlemedi ya da umursamadı, ikisi de bana avantaj olmuyordu. Tek yapabildiği ağlamak ve güçsüzlükleriyle kutsanan bir kız için bunlar iyi değildi.

Büyük odada acı inleyişlerim yankılanıyorken jungkook saçımı bırakmayacak gibiydi , çekti ve çekti. Canım ne kadar yanarsa onun için o kadar iyiydi , acıdan ve karlı havanın verdiği soğuklukla titreyen bedenim hissizleşneye başladı.

Artık vücudum bile dayanamıyordu , ıslak yanaklarımdan kayıp giden onlarca gözyaşı Tanrı'ya lanet eder gibiydi. O kadar hızlıydı ki , benim yerime haykırıyor gibiydiler. Acılarımı benim için günyüzüne vuruyordu gözyaşlarım. İzinsiz ya da izinli , akıyordu öylece , durmaksızın.

Ahıt ağacından bir 'ah' çalmak gibiydi haykırışlarım.

Gözlerim kapandı vücudum yerle bütünleşti, hala eli saçlarımda olan jungkook beni umursamadı, yerde sürüklenmeye başladığımda çoktan can çekişerek yummuştum gözlerimi.

Bilincim kapanmak üzereyken saçımda ki ellerini çektiğini hissettim , çektiği elini başımın altına yerleştirdi ,bana eğilip yakınıma geldi , dudaklarını kulağımın hemen yanına getirdiğini vücudunun ısısından , sıcak nefesinden anlamıştım.

Dizleri üzerinde durduğunu bildiğim adam kulağıma sessizce fısıldadı , bilincimin tamamen kapanmadığını biliyordu.

"Acına kulak ver."

"Acı bize kim olacağımızı öğretir Jennie."

"Bazen o kadar ağır oluyor ki , ölecekmişiz gibi hissederiz."

Evet , ölecek gibi hissediyordum fakaf bu gerçekten ölmek üzere olduğumdandı. Ölüyordum, gün geçtikçe ruhsal olarak fiziksel olarak daha kötüye gidiyordum.

Daha önce hiç bu kadar zayıflamamıştım, aylardır doyurucu yemekler yiyemiyordum. Açlıktan ya da kötü yemeklerden günlerdir kusuyordum, en son kusmuğumda biraz kan görmüştüm ve bu beni çok korkutuyordu , artık buradan kurtulacağıma değil, yaşayacağıma bile inancım kalmamıştı.

Tek inancım ve güvenim Taehyung'du fakat günlerdir onunda beni bulabildiği yoktu. Emindim , o da en az benim kadar acı çekiyordu, acılarımı onunla paylaşıyordum görmesem de , duymasam da onu hissediyordum.

Ona güvenim sonsuzdu kurtulabileceğimi düşünmesem de , ölecek olsam da onu hala seviyordum.

Kendimle birlikte götüreceğim aşkımı mezara.

Ona güvendiğimi , onu sevdiğimi kendisine söylemek çok isterdim fakat bu sadece istemekle kalacaktı , biliyordum.

"Ölüyorum." Sesim duyulabilecek gibi değildi. Ağlamaktan , çığlık atmaktan sesim dahi çıkmıyordu.

Kulağıma fısıldamak için bana eğdiği vücudunu dikleştirdi ve dizlerinin üzerinde kalmaya devam etti , gözlerimi açmak istiyordum , direndim ama olmadı.

"Ölüyorum."

Suçsuz olan ben bir hiç uğruna,
Intikam için öldürülüyordum.
Bu oyunun piyonuydum ,
Oyunda yenilip köşeye atılacak olan bir piyon.
İnat uğruna hayatı mahfolandım ben.

Vücumda , kalbimde olan acılar dinmeyecekti.
Günler, yıllar geçse de unutulmazdı.
Belki günler geçerdi fakat yıllar geçmeyecekti.
Vücudum kaldırmazdı, kaldıramıyordu.
Daha fazlası da olacaktı.
İşte o zaman dayanamazdı zayıf bedenim , göçer giderdim bu dünyadan.
Güçsüzdüm , bunun sonu yoktu.

Az da olsa araladım gözlerimi , Jungkook'a baktım, pişman değildi,  olmayacağını biliyordum. Keyif almayı da bırakmış gibiydi, nötr ifadeyle bakıyordu sadece eserine. Tepkisizdi , duymayacağını bildiğim halde , "Neden?" Diye sordum.  Beklediğim olmadı, duymadı ama dudaklarımı okuyarak ne dediğimi anladı.

Tepkisiz suratı sorduğum soruyla alaycıl bir ifade aldı ve dişlerini göstererek dalga geçtiğini belirten gülümsemesini sundu. Bu gülümseme bana değildi, kendine gülüyordu nedenini anlamadım , anlamakta istemedim.

Sadece daha fazla acı çekmemek istiyordum. Kurtulmak istedim , bunların hiç yaşanmamış olmasını istedim , Taehyung'a rağmen önce ki hayatıma dönmek istedim , kaçırılmadan önce ki hayatıma.

"Nedenini daha sonra öğreneceksin." Tok sesi kulaklarımı doldurdu , sesinden kaçmak istedim.

Ondan ölesiye korkuyordum , Taehyung'un bana yaptıkları Jungkook'un yaptıklarının yanından bile geçemezdi , ne acınası ama. Sürekli dövülüyordum , bir suçum yokken suçlu yerine koyulmak daha da canımı yakıyordu.

Kısık gözlerimle Jungkook'u izlemeye devam ediyorken vücudumu süzdüğünü fark ettim , bedenimi görüş alanından çekmek istesem de yapamadım. Bir parmağımı bile hareket ettiremeyecek kadar zarar almıştım.

Aklına bir şey gelmiş gibi yamuk ağız gülümsedi, gözlerim aklıma gelen ihtimal ile dolarken bunun olmaması için Tanrı'ya dua ediyordum.

Sonunda gözleri gözlerimi bulduğunda pis gülümsemesini genişletti ve korkumun tekrar günyüzüne çıkmasını sağladı.

"Seninle işim daha bitmedi."

•••BÖLÜM SONU•••

Jungkook Jennie'ye ne yapacak?