Başlayalım :)
Merhaba arkadaşlar nasılısınız ben ilk defa kitap yazıyorum . Ola ki hatalarım olur bir yanlışım olur yorumlarda belirtirseniz çok sevinirim. Çok büyük bir aileyiz burda hepimiz . Ben inanıyorum buradan isteyenin başara bileceğine, kendinize inanın inanın ki başarılı ola bilelim.Hadi bakalım ilk deneyimim , başlayalım .
Bölümde çalan şarkı:
Evgeny Griniko&Valse🦋
Bir sabah uyandığımda annemin hıçkıra hıçkıra ağladığını duydum , ne olduğunu anlamamıştım , uykulu bir şekilde olduğumdan biraz sersemlemiştim . Hala acaba rüyamı görüyorum diye bir düşündüm , bir den annemin feryadını duydum . Yatağımdan kalktım ve aşağıya inmek için bir hızla kalktım ve kapıya koştum .kapıyı açtım ve tam aşağıya inecek tim ki .
Kardeşim ile karşılaştım . Öyle bir birimize endişeli gözlerle baktık ki , annemize bir şey olduğunu sandık ve hemen bir hızla aşağıya koştuk .Aşağıya nasıl indiğimizi bile bilmiyordum , merdivenlerden inerken ayağımı burkmuştum ve acıdan inledim ayağımın moraracağını biliyorum ama o an onu o kadar önemsememiştim.
Kapının kenarına çökmüş bir şekilde oturuyordu annem , meraktan bir koşu yanına gittik . , annemin yanına çömeldim
"Ne oldu annem ne oldu sana neden böyle kötüsün , meleğim ne oldu sana ?"
Annem ben böyle dedikten sonra bana ve kardeşime baktı ve bizi birden göğsüne aldı ve kocaman sarılmıştı , ben de o kadar korkuyordum ki kız kardeşime bir şeyleri beli etmek istemiyordum . Anneme tek sorduğum sor. Bu oldu:
"Baba ma bir şey mi oldu , eğer olduysa sen söylemiyorsan anne gerçekten çok kırılırım sana ."
Annem bize öyle ağlaya ağlaya baka kaldı ağzından ,dudaklarından dökülen cümle beni daha çok sinirlendirmişti .
"Çocuklar sakin olun..!"
Daha çok korkmuştum annemin bu söylediği sözlerden sonra hemen anlamıştım babama bir şey olduğunu . Kız kardeşim anneme :
"Anne bak korkutuyor sun bizi tamam bak bab ma bir şey mi olduysa eğer olduysa ve sen bize söylemiyorsan çok kırılırım varsa bir şey söyle de , bilelim ."
"Anem..!"
"Çocuklar sakin olun babanız bizi terk etti , ve öylece sessizce aramızdan ayrıldı ve gitti .bize bakamıyormuş , falan saçmaladı ve çekti gitti."
Ne diyeceğimi şaşırmıştım sanki kanım çekilmiş gibiydi , beynim aklım kalbim durmuş gibiydi . Annem bize sarılıp anlımızdan öptü ve saçlarımızı okşadı , ve biz öylece dönüp kalmıştık . Kız kardeşim olan bitene şaşkın şaşkın bakıyordu ..!
"Artık bizim bir birimizden başka kimsemiz yok."
Sonra anneme sarıldım ve annem le öylece dona kalmıştık sanki . Anemin gözlerin de o acıyı göre biliyordum .
Biz senin yanındayız diye bildim sadece , ağzındam çıkan tek kelime bu ola bildi ."
Ne olursa olsun annemin yanında olacaktık Tabiki de , ne olursa olsun annem bizim her şeyimizdi . Anem den başka sığınacak dalımız kalmamıştı . Annemin elinden tutarak oturduğu yerden kaldırdım , annemin koluna girerek annemi odasına götürdük ve yatağına yatırdık kız kardeşim ile , üstüne çarşafı örttükten sonradan anlından öptüm, ve odadan çıktım kız kardeşim ile birlikte .
"Abla ben biraz dinlememek istiyorum . Çok üzücü bir gün dü , ve yaşadıklarımı atlatmak istiyorum en azından biraz unutmak istiyorum."
"Tamam bir tanem bir şey olursa anneme hemen arıyorsun ben biraz dışarıda dolaşacam belki bir yarım saat bir saate gelirim , gelmesem ara olur mu bir şey olduğu an bak ara olur mu anneme bir şey olursa ben ölürüm , yanında dur arada bir git yanına kontrol et , tamam mı güzle gözlüm ."
"Tamam ablam benim bir şey olursa direk ararım ablam ."
Sonra. anlından öptüm ve yukarı üstümü değiştirmeye çıktım , üstümde geceliğim olduğundan çıkartıp, ardın dan hemen kar dolabımı açtım ve elime ilk gelen şeyleri giydim .
Evgeny Griniko-valse şarkısını açarak kendimi yolara attım , kendimi iyi hissetmiyordum babamın bizi nasıl terk ettiğini aklım hala almıyordu ,babamın bunu bize anneme özelikle nasıl yaptığını bilmiyordum ne diyeceğimi anemi nasıl geri eski haline getireceğimi bilmiyordum . Annem bunların hiç birini hak etmiyor du .Kafamda bir sür sorular vardı cevabını almaktan korktuğun bir sür sorular . Cevabını alırsam nasıl yıkılacağımı bildiğim sorular vardı.
Bir daha babam gelmeyecek mi ?
Biz bu duruma nasıl alışacağız , en önemlisi de anem. Bu duruma nasıl alışacak , hiç bir şey bilmiyordum , ama tek bildiğim , bu aklımda beynimde ki bu kini nefreti bu hisi asla unutamayacağımdı . Tek bildiğim bu adamı asla affetmeyeceğim di .Bize bunu nasıl yapardı anneme nasıl yapardı hala aklım almıyordu , aklımda kalbimin arasında kalmış gibiydim , ama şunu biliyordum ki ne olur sa olsun ama ne olursa olsun annemin üzülmemesi için elimden ne geliyorsa yapmamdı .
🦋
Sevgili yazar larım bölümüm bu kadardı umarım beyendiniz , benden bu kadar başka bölümlerde görüşmek üzere kendinize çok iyi bakın şansınıza bol zihniniz açık olsun . Kitap daki kişi tanıtımını ise , ara bölümlerde göreceksiniz , benden bu kadar kendinize iyi bakın..!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZIN İÇİNDEKİ SİYAH
Mystery / Thriller+18 Ben on dokuz yaşındaydım o ise yirmi beş yaşındaydı aramızda yedi yaş vardı , bu sorun değili benim için .Beni kara delik gibi içine çekiyordu . Onunla gözleriyle savaşmak yoruyordu beni, bir o kadar da çapkın dı . Kızlar etrafında dönüp...