BEYAZIN İÇİNDEKİ SİYAH

~20.BÖLÜM~

Arkadaşlar 20 bölümle sizlerleyiz hadi bakalım bölüme başlayalım ..!

Oylarınızı ve yorumlarınız bekliyorum ..!

Bu arada size bir soru soracam..!

Not.
___
Şimdi soruma geçiyorum .

"Diyelimki öleceğinizi biliyorsunuz ve tamı tamına bir saatiniz kaldı ne yapmak istersiniz "

Hadi bakalım bölüme geçelim.

☘️

Bana doğru geldiğinde o dudağının kenarındaki sırıtması ben daha çok delirtiyor du, sanki beni delirtmeye çalışıyormuş gibiydi aklımla oynuyor du resmen.Pamir bana doğru gelirken ben de  bir adım daha ileriye gitmeye başladım ,bana yaklaşınca elimle kendisine dur dedim.

Bana baktı ve geri çekildi , adımları geri geri giderken içimden sadece bi oh çektim.

Evden dışarı çıktı ve gözlerimin içine bakı ve sadece gülümsedi . Galiba bu şizofren falandı kafayı yemişti  beli ki de , hastaneye falan yatırmaları lazımdı bunu .

Salona geldim şöminenin yanına oturdum elime bilgisayarımı aldım Googleyi açtım ve Pamir pars diye yazdım bakalım değil mi  kimdi bu diye .

Aramaya bastım ve baya fotoğraf bilgi çıktı ailesi  yaşadığı ev her şeyi çıkmıştı "Pars Holding" leri falan vardı , baya zenginler ama neden böyleydi güzel bir ailesi var , ama neden böyle mutsuz  böyle yalnız .

Bilgisayara baktıktan sonra  odama çıktım ve bir an önce uyuyup dinlenmek istedim .

Evin içinde ses sistemine bayılıyordum . Ses sisteminden bir şarkı açtım .

"Ufuk Beydemir ~ Ay Tenli Kadın"

Yatağımın içinde öyle bir o tarafa bir bu tarafa dönüp dönüp durdum gözümü kapatmak istiyorum . Yoksa gözü gözüme gelecek ve yanına gitmek isteyecektim ama bunu  yapamam . Kendimi onun kolarına, karanlığına bırakamam . Paramparça olur ruhum, aklım gider.Tuzak gibi, ama bir o kadar da sanki içine çekiyor . Ne yapacağımı bilmiyorum gözü gözümün önünden gitmiyor , uyuyamadım ve bir delilik yaptım nerede olacağını tahmin ediyorum , kesinlikle bağ evindeydi direk oraya gittim taksiye binip  kendi kendime düşünüyorum, iyi mi yaptım , yoksa kötümü yaptım diye .

Ama ne olursa olsun bir kere delilik yapmak istiyorum. Bırakmak istiyorum ona kendimi ama bir o kadar da tedirginim .
Başımdan geçenleri düşündüğüme bakılırsa ona öfke kusmam lazım değil mi evet öfke besliyorum ama bir o kadar da yanımda olsun istiyorum . Düşüne düşüne bağ evine geldim uzaktan onu seyrediyordum , camın kenarında ki koltuğun üzerine oturmuş du eline içki bardağı vardı . Beni görmüyordu ..!

Ben o kadar dalmış tım ki ona ,sabah olmak üzereydi Tabiki bu arada o da hiç uyumamıştı .

Ama birden bir telefonun geldiğini gördüm ona, çok telaşlıydı öfke kusuyor bir yandan da üzgündü . Neydi bu kadar bunu böyle kötü yapan .

Evden çıktı ve arabasına binip yola koyuldu o kadar öfke ve sinir, vardı ki suratında beni görmemişti .
Bende hemen durur muyum hemen onun peşinden gittim, taksiye binip arabasını takip etmesi için şöföre "Öndeki arabayı takip et"

Dedim bu arada hep bunu demek işemişimdir.

Arabasını takip ederken telefonum çalmıştı, annemdi telefonu açtım anneme şu an işimin olduğunu ve ona gece döneceğimi söyledim, ve telefonu kapatım . Pamir'in arabası bir hastanenin önünde durmuştu ama neden!